အသက္သည္ အိမ္မက္ …
အိမ္မက္သည္သူ
သူသည္ အသက္ျဖစ္ေစ
ေဆာင္းေႏွာင္းလွ်င္ ေႏြဦး၏။
ေႏြဦး၌ ႏွင္းႂကြင္းသည္။
ႏွင္းႂကြင္းျပယ္ေသာ္လည္း
သစၥာႂကြင္းေစ။
ျမတ္ႏိုးျခင္း ႂကြင္းေစ။
သွ်ပ္မွဴးေက်ာ္
ထူးအိမ္သင္
“ တစ္ ”
ခ်စ္သူ
သင့္ႏွလံုးသားသည္
ပ်ားသို႔ခ်ဳိ၏။
သို႔ၿပီးတကား
ဓားသြားမူ ထက္စြာ၏ .. ။
“ ႏွစ္ ”
ေဆာင္းဦးေပါက္ညမ်ားရဲ႕
ပြင့္ဦးႏွင္းဆီျဖဴဟာ၊ ငါ့သခင္မ
ငါ့ဘ၀ရဲ႕ ကိုယ္ပြားအသက္ပါ။
မင္းဘ၀နဲ႔ ငါရွင္သန္တယ္။
ပ်ဳိရြယ္ျခင္း၊ ခ်ဳိျမတဲ့အဆိပ္
အိပ္ရာ၀င္ပံုျပင္ထဲက
နတ္သမီးတစ္ပါးရဲ႕ အလွကို ငါမွတ္မိခဲ့ၿပီ။
ဒီဇင္ဘာမွာ ႏွင္းက်တယ္
တစ္လလံုးပါပဲ
ပထမဆံုးႏွင္းပြင့္ကေတာ့
သူေပါ့ကြယ္၊ ဆြတ္ဆြတ္ျဖဴျဖဴ
ငန္းေမႊးေတာင္သြင္တူေသာ
ႏူးညံ့ေခ်ာႏုျခင္းနဲ႔ ငါ့ရဲ႕အသက္
အိပ္မက္အၿပံဳးရွင္ေပါ့ ၊ သူ ….
“ မႏွင္းျဖဴ ” ေလ။
“ သံုး ”
“ မႏွင္းျဖဴ ”
မင္းဘယ္သူလဲ ..
ငါကလြဲလို႔ ၊ မင္းေတာင္မွမသိ
ျမတ္ႏိုးမိသူပါ။ သူဟာ …
ငါ့ဘ၀ရဲ႕ ပထမဦးဆံုး
ႏွင္းဖံုးေတာင္တန္းမ်ားရဲ႕ နတ္မိမယ္
သံေယာဇဥ္အႏြယ္မ်ားရဲ႕ မိခင္
ပြင့္ဦးသခင္ ဆိုႏိုင္ပါရဲ႕။
ႏြဲ႕လ်တဲ့ေျခလွမ္းမ်ား
ငါ့ႏွလံုးသားမွာ ..
ဒဏ္ရာထင္ေအာင္ ျပင္းထန္ခဲ့ ၊ ကဲ …
ဒီလိုဘယ္သူသိမလဲကြယ္။
“ေလး”
ေဆာင္းညရဲ႕ ႏႈတ္ခမ္းအစြန္းမွာ
လမ္းမ်ားေပၚ “ငါ ” ေတးသီခဲ့တယ္
နားမလည္ႏိုင္တဲ့ ခံစားမႈဘ၀
ေတးခ်င္းမွာ စတည္ခဲ့ေပါ့။
ေဖ်ာ့ေတာ့တဲ့လေရာင္သြန္းခ်ိန္
မွိန္ျပာျပာ ႏွင္းစက္ေႂကြသံလို
ေကာင္းကင္ငိုေနရဲ႕ ၊ အို .. အလွ
မင္းကို တမ္းတလို႔ ..
“ကိုေစာၿငိမ္း” ရဲ႕ “ပြင့္ဦး”
ငါဆိုခဲ့ဖူးၿပီ .. ။
“ငါး”
ေဟာသည္မွာ အခ်စ္ ..
ကဗ်ာလိုလွတဲ့ ပန္းပြင့္၊ သစ္ရြက္
စက္နဲ႔လုပ္တာမဟုတ္။
မင္းအတြက္ပဲ သည္မွာ
ႏံုခ်ာေပမယ့္ လတ္ဆတ္တဲ့ႏွလံုးသား
ဥပကၡာမထားေစခ်င္
အရွင္ .. သခင္ ..
သစ္ခက္ပလႅင္မွာစံ၍
ေတးခ်င္းကို နာခံ
မိုးယံ၌ျပည့္ေသာ ပီတိႏွင့္
တင့္တယ္ေစပါမည္။
“ေျခာက္”
လံုမရဲ႕ အၾကည့္
ေနထိတဲ့ ပန္းပါပဲ၊
ညိဳးေလ်ာ္ဆဲအၿပံဳးဟာ
ျပည့္၀ပါေပရဲ႕
ေစာင့္စားသူ ေနပူမွာရပ္လို႔
မင္းကို ေစာင့္ဖို႔ ငါအသက္ရွင္တယ္။
သစ္ပင္ ၊ ေတာေတာင္ ၊ ေနေရာင္ ..
ငါ့သခင္ ေအာင္ႏုိင္တယ္။
ဘယ္သူျငင္းမလဲ အိုအခ်င္းတို႔
အို .. အမ်ဳိးေကာင္းသားတို႔
ငါ့အားခြင့္လြတ္ၾကပါေလ ..
အခ်စ္ေစကြၽန္ျဖစ္တယ္။
ဇာမဏီငွက္၏ တင့္တယ္ျခင္းျဖင့္
ၾကယ္ပြင့္တို႔ကို ႏြံ၌နစ္ေစသူ ..
ခ်စ္ျခင္း ၊ မုန္းျခင္း ၊ ဥပေကၡာႏွင့္ ခံယူမႈ
ပန္းႏုေက်ာက္ဆစ္အသြင္
ျမင္သူတိုင္းအား အၾကည့္ျဖင့္သိမ္းပိုက္သူ .. ။
“ ခုႏွစ္ ”
အို .. ခ်စ္သူလံုမ
ပထမဘ၀မွာ တြယ္ငင္ေသာ
သံေယာဇဥ္ပိုင္စိုးသူ
ႏွင္းျမဴသည္းပြတ္၊ ဆြတ္ဆြတ္ျဖဴစင္၍
အိပ္မက္အေငြအသက္ပမာ
ငါျမတ္ႏိုးသူ .. ငါ့အား ..
သနားသျဖင့္ ဥပကၡာသစ္ရိပ္မွ
ဖဲက်ဥ္ခြင့္ရေစပါ။ ငါ့အား ..
၀ါမွ်င္ဂြမ္းစကဲ့သို႔ ခ်ီမ၍
သင့္အနမ္း၍ေႂကြေသာ ပန္းပြင့္ေရအိုင္ထက္
သက္ေစပါဘိ။
သက္ရြက္ေလာင္းေလွဦးတြင္
သခင္မစံပါ။
ကဗ်ာသစ္ခက္ျဖင့္ျပဳေသာ
ေလွာ္တက္ကို ငါကိုင္မည္။
ေအာင္ႏိုင္ျခင္းႏွင့္ ဒဏ္သင့္ေသာငါ့အား
အသာယာဆံုး တိတ္ဆိတ္ျခင္းျဖစ္သည့္
အခ်ဳိၿမိန္ဆံုးေတးခ်င္းကို
ဆိုခြင့္ျပဳပါ ၊ ထိုအခါ ..
ကမၻာေျမသည္ သခင္မအၿပံဳး၌ပြင့္ေသာ
ဆည္းဆာပန္းပြင့္သစ္၏
ႏွစ္ခ်ဳိ႕ စပ်စ္အရက္ပမာ
ငါမူးယစ္စြာ ေမြ႕ေပ်ာ္ေစလိမ့္မည္။
“ ရွစ္ ”
အားလံုးၿပီးဆံုးသြားခဲ့ၿပီ ..
“ မႏွင္းျဖဴ ”
အားလံုးၿပီးဆံုးသြားၿပီေလ၊
အခုေတာ့ ……
“ကိုး”
ျမစ္တစ္စင္းမွာ သူ .. ငါ ..
ႏွစ္ခါေရမခ်ဳိးႏိုင္
စီးဆင္းေနဆဲ အခ်ိန္စက္၀န္း
ပံုတူသြန္းလုပ္၊ အ႐ုပ္ဆင္းတု
ျပဳစုသူမဲ့ေပရဲ႕ .. ။
ပစၥဳပၸန္မဲ့ေသာအခါ
အနာဂတ္မတည္စြမ္းသာ
သည္သို႔ .. သံသရာရွိလွ်င္အဆံုး၊ ငါမို႔ျဖစ္ရင္း
ခ်စ္ျခင္းအပ ၿမဲေစ ..
က်ိန္စာဆိုခဲ့ေလသလား
အို .. နတ္ဘုရားတို႔ ။
အို .. ပိုင္ဆိုင္သူတို႔ ။
သွ်ပ္မွဴးေက်ာ္
…ထူးအိမ္သင္ ကုိယ္ေရးအက်ဥ္း…
ဖခင္ ဦးထြန္းျမင့္ ႏွင့္ မိခင္ ေဒၚျမရင္
တုိ႔မွ ဇူလုိင္လ (၁) ရက္၊ ၁၉၆၃ ခုႏွစ္တြင္ ပုသိမ္ၿမိဳ႕၌ ေမြးဖြားခဲ့သည္။
အေဖ ဗမာ၊ အေမ မြန္ ျဖစ္သည္။ အမည္ရင္း ေက်ာ္ျမင့္လြင္ ျဖစ္ၿပီး သွ်ပ္၊ ဘဲဥ၊
ငွက္ႀကီး ဟု ခ်စ္စႏုိးေခၚၾကသည္။ မူလတန္း ပညာကို အမွတ္ (၂၀) အ-မ-က တြင္
ပညာသင္ၾကားခဲ့ၿပီး ပုသိမ္ အ-ထ-က (၃) မွ အထက္တန္း ေအာင္ျမင္ခဲ့သည္။ ၁၉၇၉-၈၀
တြင္ ဧရာ၀တီတုိင္း ပုသိမ္ ေဒသေကာလိပ္သုိ႔ တက္ေရာက္ခဲ့ၿပီး ႐ုကၡေဗဒျဖင့္
ဘြဲ႕ရရွိခဲ့ၿပီး ေမာ္လၿမိဳင္ၿမိဳ႕တြင္ ဂီတဆရာ ဦးေအာင္စုိး (KC Francis)
ထံမွ ဂီတ သေကၤတႏွင့္ ဂီတပညာ သင္ယူခဲ့သည္။
၁၉၈၆ ခုႏွစ္တြင္ ပထမဆုံး ေတးစီးရီး နာရီေပၚမွ မ်က္ရည္စက္မ်ား စတင္ သြင္းယူခဲ့ၿပီး နာရီေပၚမွ မ်က္ရည္စက္မ်ား၊ ေမွာ္ဆရာအိပ္မက္၊ သက္ၿငိမ္၊ အတၱပုံေဆာင္ခဲမ်ား၊ အၾကင္နာ အိပ္မက္၊ အရင္အတုိင္း၊ စကားလုံးမရွိတဲ့ ေကာင္းကင္၊ ထူးအိမ္သင္ (Unplugged Live) ၊ ၿမိဳ႕ျပလေရာင္ တမ္းျခင္း၊ အေမ (သုိ႔မဟုတ္) ေမတၱာေတာ္ဘြဲ႕၊ အစိမ္းေရာင္ ရက္စြဲမ်ား၊ တစ္ေန႔စာ အလြဲမ်ား၊ ခ်စ္ျခင္းအားျဖင့္ တုိ႔ျဖစ္သည္။
ေနာက္ဆုံး သီခ်င္းေခြအတြက္ Oasis ေတးသံသြင္းတြင္ အသံသြင္းမႈမ်ား ျပဳလုပ္ခဲ့ကာ ၁၄-၈-၂၀၀၄ နံနက္ ၁၁း၄၀ နာရီတြင္ ကြယ္လြန္ၿပီး ဇနီး သြယ္သြယ္ေထြးႏွင့္ သမီး မိကြန္ေထာ တုိ႔ က်န္ရစ္သည္။
၁၉၈၆ ခုႏွစ္တြင္ ပထမဆုံး ေတးစီးရီး နာရီေပၚမွ မ်က္ရည္စက္မ်ား စတင္ သြင္းယူခဲ့ၿပီး နာရီေပၚမွ မ်က္ရည္စက္မ်ား၊ ေမွာ္ဆရာအိပ္မက္၊ သက္ၿငိမ္၊ အတၱပုံေဆာင္ခဲမ်ား၊ အၾကင္နာ အိပ္မက္၊ အရင္အတုိင္း၊ စကားလုံးမရွိတဲ့ ေကာင္းကင္၊ ထူးအိမ္သင္ (Unplugged Live) ၊ ၿမိဳ႕ျပလေရာင္ တမ္းျခင္း၊ အေမ (သုိ႔မဟုတ္) ေမတၱာေတာ္ဘြဲ႕၊ အစိမ္းေရာင္ ရက္စြဲမ်ား၊ တစ္ေန႔စာ အလြဲမ်ား၊ ခ်စ္ျခင္းအားျဖင့္ တုိ႔ျဖစ္သည္။
ေနာက္ဆုံး သီခ်င္းေခြအတြက္ Oasis ေတးသံသြင္းတြင္ အသံသြင္းမႈမ်ား ျပဳလုပ္ခဲ့ကာ ၁၄-၈-၂၀၀၄ နံနက္ ၁၁း၄၀ နာရီတြင္ ကြယ္လြန္ၿပီး ဇနီး သြယ္သြယ္ေထြးႏွင့္ သမီး မိကြန္ေထာ တုိ႔ က်န္ရစ္သည္။
 | ထူးအိမ္သင္ အမွတ္တရ ကဗ်ာမ်ား ... http://www.htooeainthin.com/poems.php.. | for everyone |
http://www.htooeainthin.com/
http://www.htooeainthin.com/poems.php
... ထူးအိမ္သင္ ေရးဖြဲ႕ခဲ့ေသာ ကဗ်ာမ်ား ...- အေမ
- အသက္သည္ အိပ္မက္
- ျမ
- အစ၏အဆုံး (သုိ႔) အဆုံး၏အစ
- မႏွင္းျဖဴ
- စင္သီယာ ၁
- စင္သီယာ ၂
- စင္သီယာ ၃
- စင္သီယာ ၄
- စင္သီယာ ၅
- ေမွာ္ရထား
- မင္းထက္ေမာင္.............
.ညေနခင္းတခု
မုိးစဲလင္းပြင့္ေကာင္းကင္မွာ..
ဟာ…..
လွလုိက္တဲ့ သက္တံၾကီးတစင္း
စီးဆင္းေနတာေတြ႕တယ္။
ရုတ္တရက္ပဲ
ငါ… ေၾကကြဲခဲ့ရေပါ့
ဘ၀ဆုိတာ သက္တံလုိပါလား… ။
ရွိေတာ့ရွိပါရဲ႕
ဒါေပမဲ့
အရွိမဲ့ … ။ .
ထူးအိမ္သင္...............
0 comments:
Post a Comment