ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၏ အတၴဳပၸတၲိအက်ဥ္း
မေကြးခ႐ိုင္ နတ္ေမာက္ၿမိဳ႕၌ ၁၉၁၅ ခုႏွစ္၊ ေဖေဖာ္ဝါရီလ ၁၃ ရက္ေန႔တြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကို ဖြားျမင္ခဲ့သည္။ ေက်းလက္ပိုင္းရွိ ေၾကးရည္တတ္ လူကံုထံ မ်ိဳး႐ိုးမွ ဆင္းသက္သူ ျဖစ္သည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၏ ဘိုးေဘးမ်ားသည္ ထင္ရွား ေက်ာ္ၾကားေသာ မ်ိဳးခ်ဳစ္ ပုဂိၢဳလ္မ်ား ျဖစ္သည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းသည္ ပထမဦးစြာ နတ္ေမာက္ၿမိဳ႕ ျမန္မာ အထက္တန္းေက်ာင္းတြင္ ပညာ သင္ၾကားခဲ့သည္။ ရန္ကုန္ တကၠသိုလ္တြင္ ဆက္လက္ ပညာသင္ၾကား၍ အဂၤလိပ္စာေပ၊ ေခတ္မီသမိုင္းႏွင့္ ႏိုင္ငံေရးသိပၸံ ဘာသာမ်ားကိုယူကာ ဝိဇၨာတန္းကို ေအာင္ခဲ့သည္။ ရန္ကုန္ တကၠသိုလ္တြင္ပင္ ဥပေဒတန္းကို တက္ေရာက္ သင္ၾကားခဲ့သည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၏ အေစာပိုင္းကာလ ပညာေရး ခရီးလမ္းသည္ ဆုတံဆိပ္မ်ား၊ ပညာသင္ဆုမ်ား ဆြတ္ခူးႏိုင္ျခင္းျဖင့္ ေတာက္ေျပာင္မႈ ရွိခဲ့ေသာ္လည္း တကၺသိုလ္သို႔ ေရာက္ရွိလာခ်ိန္တြင္မႈ တိုင္းျပည္တဝွမ္းလံုး၌ ထင္ရွားသည့္ ေက်ာင္းသား ေခါင္းေဆာင္ တဦးအျဖစ္ ႏိုင္ငံေရး စိတ္ထက္သန္မႈႏွင့္ ႏိုင္ငံေရး လႈပ္ရွားမႈတြင္ ပါဝင္လာျခင္းေၾကာင့္ ပညာေရး ခရီးလမ္းမွာ မေျဖာင့္ျဖဴးဘဲ ျဖစ္ခဲ့ရသည္။ ေက်ာင္းသားတို႔၏ ရပိုင္ခြင္မ်ား၊ မေက်နပ္ခ်က္မ်ား အတြက္ လံႈ႔ေဆာ္ေသာေၾကာင့္ တကၠသိုလ္မွ ထုတ္ပစ္မည္ ဟူ၍ ႏွစ္ႀကိမ္တိုင္တိုင္ ၿခိမ္းေခ်ာက္ ခံခဲ့ရသည္။ အကယ္အားျဖင့္လည္း ရန္ကုန္ တကၠသိုလ္မွ သံုးႏွစ္တာမွ် ယာယီ ထုတ္ပယ္ျခင္း ခံခဲ့ရသည္။ ဤသို႔ ထုတ္ပယ္ခံရျခင္းသည္ ၁၉၃၆ ခုႏွစ္ အေစာပိုင္း၌ တျပည္လံုးႏွံ႔ ေက်ာင္းသား သပိတ္ႀကီး ေမွာက္ခဲ့ရမႈ၏ ေလာေလာဆယ္ အေၾကာင္းရင္း တရပ္ ျဖစ္သည္။ ယင္းေက်ာင္းသား သပိတ္ႀကီးတြင္ သူသည္ ထင္ရွားေသာ ေခါင္းေဆာင္ တဦး ျဖစ္ေပသည္။ ယင္းသပိတ္ႀကီးေၾကာင့္ တႏွစ္ ပညာသင္ ပ်က္ခဲ့ရသည္။
ရန္ကုန္ တကၠသိုလ္တြင္ ပညာသင္ ႏို႔ေသာက္စို႔ရင္း သူသည္ အိုးေဝ မဂၢဇင္း အယ္ဒီတာ အျဖစ္ လည္းေကာင္း၊ ရန္ကုန္ တကၠသိုလ္ ေက်ာင္းသားမ်ား သမဂၢ၏ ဒုတိယဥကၺဌႏွင့္ ဥကၺဌ အျဖစ္၊ ဗမာႏိုင္ငံလံုး ဆိုင္ရာ ေက်ာင္းသားမ်ား သမဂၢကို စတင္ ထူေထာင္သူ တဦးႏွင့္ ဥကၠ႒ အျဖစ္ လည္းေကာင္း အထူးထူးေသာ ေက်ာင္းသား အဖြဲ႕အစည္းမ်ား၌ ပါဝင္ ေဆာင္႐ြက္ခဲ့သည္။ ေက်ာင္းသား အျဖစ္ျဖင့္ပင္ ၁၉၁၈ ခုႏွစ္ အေစာပိုင္းတြင္ အစိုးရက ခန္႔အပ္ေသာ ယူနီဗာစီတီ အက္ဥပေဒ ျပင္ဆင္ေရး ေကာ္မတီ၌ အျခား ေက်ာင္းသား ကိုယ္စားလွယ္ တဦးႏွင့္အတူ ပါဝင္ခဲ့ၿပီး ယူနီဗာစီတီ အက္ဥပေဒကို အေတာ္အတန္ တိုးတက္ ေကာင္းမြန္လာေအာင္ ေဆာင္႐ြက္ႏိုင္ခဲ့သည္။ ယင္းအက္ဥပေဒကို ျမန္မာျပည္ ဥပေဒျပဳ ေကာင္စီက ခ်မွတ္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ ယင္းအက္ဥပေဒကို ၁၉၂၀ ခုႏွစ္ႏွင့္ ၁၉၃၆ ခုႏွစ္တို႔တြင္ ေပၚေပါက္ခဲ့သည္ ျပည္လံုးႏွံ႔ ေက်ာင္းသား လႈပ္ရွားမႈမ်ားႏွင့္ သပိတ္ေမွာက္မႈမ်ား၏ ေရေသာက္ျမစ္ပင္ ျဖစ္ေပသည္။ သူသည္ တကၠသိုလ္ ေက်ာင္းသား ဘဝတြင္ အဂၤလိပ္ သတင္းစာ၊ ျမန္မာ့ သတင္းစာမ်ားသို႔ ေဆာင္းပါးမ်ား ေပးပို႔ခဲ့သည္။ ထို႔ျပင္ ထိုစဥ္က ဗမာပိုင္ ဗမာဦးစီး၍ အဂၤလိပ္ဘာသာျဖင့္ ရက္သတၲပတ္လွ်င္ သံုးႀကိမ္ ထုတ္ေဝေသာ အမ်ိဳးသား စာေစာင္ျဖစ္သည့္ 'နယူးဘားမား' ဂ်ာနယ္၏ အယ္ဒီတာ အဖဲြ႕တြင္လည္း အတန္ၾကာ ပါဝင္ ေဆာင္႐ြက္ခဲ့သည္။ ၁၉၃၈ ခုႏွစ္၊ ေအာက္တိုဘာလတြင္ သူသည္ ဥပေဒတန္း တက္ေနရာမွ ႐ုတ္တရက္ ခ်က္ျခင္း ရပ္ပစ္လိုက္သည္။ ထိုသို႔ ရပ္ပစ္လိုက္ျခင္းမွာ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ထိုစဥ္က တခုတည္းေသာ တက္႔ကသည့္၊ အမ်ိဳးသားစိတ္ ျပင္းျပသည္႔ ႏိုင္ငံေရး ပါတီ ျဖစ္ေသာ ဒို႔ဗမာ အစည္းအ႐ံုး (သခင္) ၌ ပါဝင္၍ အမ်ိဳးသား လြတ္လပ္ေရးတည္း ဟူေသာ မ်ိဳးခ်စ္ လုပ္ငန္း အတြက္ အလုပ္အေကြၽး ျပဳရန္ ျဖစ္ေပသည္။
သူသည္ ယင္းႏိုင္ငံေရး ပါတီတြင္းသို႔ ဝင္ေရာက္ခ်ိန္ေလာက္မွ စ၍ ၁၉၄၀ ခုႏွစ္၊ ၾသဂုတ္လတြင္ အဖမ္းမခံဘဲ တိုင္းျပည္ လြတ္လပ္ေရး အတြက္ ဆက္လက္ တိုက္ပဲြဝင္ရန္ ေျမလွ်ိဳး သြားသည္ အထိ ယင္းပါတီ အေထြေထြ အတြင္းေရးမွဴး အျဖစ္ ထမ္း႐ြက္ခဲ့သည္။ သူသည္ သခင္ ေခါင္းေဆာင္ တဦး အျဖစ္ ၁၉၃၉ ခုႏွစ္ အေစာပိုင္းတြင္ ဖမ္းဆီး ခ်ဳပ္ေႏွာင္ျခင္း ခံရသည္။ ထိုစဥ္က ထုတ္ျပန္ေသာ အစိုးရ ေက်ညာခ်က္ အဆိုအရ 'အစိုးရအား အၾကမ္းဖက္၍ တြန္းလွန္ ၿဖိဳခ်ရန္ လုပ္ၾကံမႈ' ကို ေခါင္းေဆာင္သူ တဦးအျဖစ္ ဖမ္းဆီးခံရျခင္း ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ မ်ားမၾကာခင္မွာပင္ ျပန္၍ လြတ္လာခဲ့သည္။ သခင္ ပါတီ၏ အေထြေထြ အတြင္းေရးမွဴး အျဖစ္ သူအျပင္းအထန္ လုပ္ခဲ့သည္မွာ သံသယ ျဖစ္စရာ မလိုေပ ဟူ၍ လည္းေကာင္း၊ ဒို႔ဗမာ အစည္းအ႐ံုး (သခင္ပါတီ၏ တရားဝင္ အမည္) အား ယခု လုပ္ေနသည့္ အဖ်က္အဆီး အေႏွာင့္အရွက္ လုပ္ငန္းမ်ိဳးကို လုပ္ေဆာင္ႏိုင္ေစရန္ ဖန္တီးခဲ့သူ သံုးဦး အနက္ တဦးျဖစ္ၿပီး၊ ပါတီ၏ အေရးႀကီးေသာ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ႏွင့္ ေပၚလစီေပါင္း မ်ားစြာကို ေဖာ္ထုတ္ေရး အတြက္ တဝန္ယူခဲ့သည္ ဟူ၍ လည္းေကာင္း၊ ထိုစဥ္က အစိုးရ မွတ္တမ္းမ်ား၌ ေရးသား ထားေလသည္။ ဗမာႏိုင္ငံလံုး ဆိုင္ရာ ေတာင္သူ လယ္သမား အစည္းအ႐ံုး၏ အလုပ္အမႈေဆာင္ ေကာင္မတီဝင္ အျဖစ္လည္း ထမ္းေဆာင္ခဲ့သည္။ ၁၉၃၉-၄၀ ခုႏွစ္ အတြင္း ေဒါက္တာ ဗေမာ္ႏွင့္ အတူ၊ ဗမာ့ လြတ္လပ္ေရး အတြက္ တိုက္ပဲြ ဝင္လိုၾကေသာ ပါတီမ်ား၊ အစိတ္အပိုင္မ်ား စုစည္ထားသည့္ ဗမာ့ ထြက္ရပ္ဂိုဏ္းကို ဦးေဆာင္ ဖဲြ႕စည္းရာတြင္ အဓိက ပုဂၢိဳလ္ တဦး ျဖစ္သည္။ သူသည္ ဗမာ့ ထြက္ရပ္ဂိုဏ္၏ အတြင္းေရးမွဴး အျဖစ္ ေျမလွ်ိဳး သြားခဲ့ရခ်ိန္ အထိ ထမ္းေဆာင္ခဲ့သည္။ ၁၉၄၀ ခုႏွစ္ မတ္လတြင္ အိႏိၵယ အမ်ိဳးသား ကြန္ဂရက္ ပါတီ၏ ဖိတ္ၾကားခ်က္ အရ ယင္းပါတီ၏ ရမ္းဂါး ညီလာခံသို႔ တက္ေရာက္သည့္ သခင္ ကိုယ္စားလွယ္ အဖဲြ႕ကို ေခါင္းေဆာင္ခဲ့သည္။ ထို႔ေနာက္ အိႏၵိယျပည္ရွိ ဝါယာ၊ ဗာရာဏသီ၊ အလ႞ာဟာဘတ္၊ အဂၢရာ၊ ေဒလီ၊ ပက္ရွဝါ၊ ခိုင္ဘာေတာင္ၾကား၊ လာအို၊ အမ္ရစ္ဆာ အာမက္ဒဘတ္၊ ဘံုေဘႏွင့္ ကာလ္ကတၲားၿမိဳ႕တို႔သို႔ ခရီးလွည့္ခဲ့သည္။ အိႏိၵယျပည္မွ ျပန္လာခဲ့ရၿပီးေနာက္ ျမန္မာျပည္ အတြင္း၌ နယ္ခ်ဲ႕ ဆန္က်င္ေရး၊ စစ္ဆန္႔က်င္ေရး လုပ္ငန္းမ်ား အျပင္းအထန္ ေဆာင္႐ြက္ရင္း ရန္ကုန္ တကၠသိုလ္ ေက်ာင္းသားမ်ား သမဂၢ၏ ကိုယ္စားလွယ္ အျဖစ္၊ ရန္ကုန္ တကၠသိုလ္ ေကာင္စီဝင္ အျဖစ္ ကာလ အတန္ၾကာ ေဆာင္႐ြက္ခဲ့သည္။ သူ႔အား ဖမ္းဆီးရန္ ဝရမ္း ထုတ္လိုက္ရာတြင္ သူသည္ ဝရမ္းကို တိမ္းေရွာင္ကာ ေျမလွ်ိဳးခဲ့သည္။ ဤသို႔ ဝရမ္းထုတ္သည့္ အတြက္ လူငယ္တို႔ အတြင္း၌ မၿငိမ္မသက္ ျဖစ္မႈမ်ား ေပၚထြက္ လာရေသာေၾကာင့္ ေနာင္အခါတြင္ ဝရမ္းကို ျပန္လည္ ႐ုပ္သိမ္း ခဲ့ေစကာမူ သူသည္ ေျမလွ်ိဳး၍ပင္ ေဆာင္႐ြက္ ေနခဲ့သည္။
သူသည္ တ႐ုတ္ျပည္ အမႊိဳင္ၿမိဳ႕သို႔ တိုင္းျပည္ လြတ္လပ္ေရး တိုက္ပဲြ အတြက္ အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ အဆက္အသြယ္ႏွင့္ အကူအညီ ရရွိရန္ ထြက္ခြာ သြားခဲ့ၿပီး၊ ယင္းၿမိဳ႕ရွိ အျပည္ျပည္ ဆိုင္ရာ ေဒသတြင္ ႏွစ္လခန္႔ ေနထိုင္ခဲ့သည္။ ထို႔ေနာက္ ျမန္မာျပည္ရွိ ရဲေဘာ္မ်ား၏ စီစဥ္ေပးခ်က္ အရ၊ ဂ်ပန္ႏွင့္ အဆက္အသြယ္ရကာ ဂ်ပန္တို႔က လာေရာက္၍ သူ႔အား တိုက်ိဳၿမိဳ႕သို႔ ေခၚသြားခဲ့သည္။ တိုက်ိဳၿမိဳ႕တြင္ သံုးလခန္႔ ေနရၿပီးေနာက္ ဂ်ပန္တို႔ ေပးအပ္လိုက္ေသာ စီမံကိန္းကို ျမန္မာျပည္ရွိ ရဲေဘာ္မ်ား သိရွိေစရန္ ၁၉၄၀ ခုႏွစ္ အေစာပိုင္းတြင္ ျမန္မာျပည္သို႔ ျပန္လာခဲ့ရသည္။ မ်ားမၾကာခင္တြင္ သူသည္ တိုက်ိဳသို႔ ျပန္သြားခဲ့သည္။ ျမန္မာျပည္တြင္း၌ ေတာ္လွန္ ထ႔ကေရးကို ေခါင္းေဆာင္ႏိုင္ေရး အတြက္ ဂ်ပန္တို႔၏ စစ္သင္တန္းသို႔ တက္မည့္ ပထမ အသုတ္ လူငယ္တစုကို သူႏွင့္ တပါတည္း ေခၚေဆာင္ သြားခဲ့သည္။
၁၉၄၂ ခုႏွစ္ အေစာပိုင္းတြင္ သူသည္ ဘန္ေကာက္ၿမိဳ႕သို႔ ေရာက္ခဲ့ၿပီး ဂ်ပန္တို႔၏ အကူအညီျဖင့္ ဗမာ့ လြတ္လပ္ေရး တပ္မေတာ္ (ဘီအိုင္ေအ) ကို ထိုၿမိဳ႕၌ ဖဲြ႕စည္းခဲ့သည္။ ဂ်ပန္တို႔ ျမန္မာျပည္ကို ဝင္ေရာက္ တိုက္ခိုက္သည့္ အခါတြင္ သူသည္ ဂ်ပန္တို႔ႏွင့္ အတူ ျမန္မာျပည္သို႔ ခ်ီတက္ လာခဲ့သည္။ ဂ်ပန္ျပည္၌ ရွိစဥ္ကပင္ သူႏွင့္ သူ႔ရဲေဘာ္တို႔သည္ ဂ်ပန္တို႔ႏွင့္ ပဋိပကၡ ျဖစ္ခဲ့ၾကသည္ ျဖစ္ရာ ဂ်ပန္တို႔ ျမန္မာျပည္တြင္းသို႔ ခ်ီတက္ ဝင္ေရာက္ခဲ့ၿပီး၊ ျမန္မာျပည္သူတို႔အား ပို၍ ပို၍ ႏွိပ္စက္ကလူ ျပဳလာခ်ိန္တြင္မူ ပဋိပကၡ ျဖစ္မႈသည္ ပိုမို ျပင္းထန္ လာခဲ့ေလသည္။ သူသည္ ျမန္မာျပည္တြင္းသို႔ ျပန္မဝင္ခင္ႏွင့္ ဂ်ပန္တို႔ ရန္ကုန္ကို သိမ္းပိုက္ ၿပီးခ်ိန္တို႔တြင္ ဂ်ပန္ ဆန္႔က်င္ေရး လုပ္ငန္းကို စည္း႐ံုး လုပ္ေဆာင္ရန္ ႀကိဳးစားခဲ့ေသာ္လည္း အထမေျမာက္ခဲ့ေခ်။ သို႔ေသာ္ ဗမာ့ လြတ္လပ္ေရး တပ္မေတာ္တြင္း၌ ဂ်ပန္ ဆန္႔က်င္ေရး စိတ္ဓာတ္မ်ား ရွိေနေၾကာင္းကိုမူ တိုင္းျပည္က ေကာင္းစြာ သိရွိ ေနခဲ့ေပသည္။ ထိုအေၾကာင္းေၾကာင့္ လည္းေကာင္း၊ ထိုစဥ္က ဂ်ပန္စစ္ဗိုလ္ ဦးစီးေသာ ဘီအိုင္အ၏ အာဏာၾသဇာျဖင့္ စစ္ေနာက္ပိုင္းတြင္ ဖဲြ႕စည္းခဲ့ေသာ 'ဘီအိုင္ေအ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအဖဲြ႕' အခ်ိဳ႕၏ အလြန္အကြၽံ ျပဳမႈတို႔ကို ခ်က္ေကာင္းယူကာ ဘီအိုင္ေအ အေပၚ ဆန္႔က်င္သည့္ ႏိုင္ငံေရး ရန္သူမ်ား၏ မသမာေသာ အၾကံအစည္ ျပဳမူခ်က္မ်ားေၾကာင့္ လည္းေကာင္း၊ ဘီအိုင္ေအကို ဗမာ့ ကာကြယ္ေရး တပ္မေတာ္ (ဘီဒီေအ) အျဖစ္ ျပန္လည္ ဖဲြ႕စည္းခဲ့သည္။ တပ္အင္အားကိုလည္း ေလ်ာ့ခ်ခဲ့သည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းသည္ ဗိုလ္မွဴးႀကီး အဆင့္ျဖင့္ ဗမာ့ ကာကြယ္ေရး တပ္မေတာ္ကို ႀကီးမွဴး ကြပ္ကဲ ခဲ့ေလသည္။
၁၉၄၃ ခုႏွစ္၊ မတ္လတြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္းႏွင့္ ေဒါက္တာဗေမာ္တုိ႔သည္ အျခားပုဂၢဳိလ္ ႏွစ္ဦးႏွင့္အတူ၊ တုိက်ဳိၿမိဳ႕သုိ႔ လာေရာက္ရန္ ဖိတ္ၾကားျခင္း ခံခဲ့ရသည္။ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းမွာ (ေမဂ်ာဂ်င္နရယ္) ဗုိလ္ခ်ဳပ္ကေလး အဆင့္သုိ႔ တုိးျမႇင့္ျခင္း ခံရသည္။ ဂ်ပန္ဘုရင္ႏွင့္ ေတြ႕ဆုံခဲ့ရၿပီး၊ တတိယအဆင့္ တက္ေနတံဆိပ္ ခ်ီးျမႇင့္ျခင္း ခံခဲ့ရေလသည္။ တုိက်ဳိၿမိဳ႕မွ ျပန္လည္ေရာက္ရွိလာခဲ့ၿပီးေနာက္၊ တုိက်ဳိျပန္မ်ားအား ဂုဏ္ျပဳသည့္ ဧည့္ခံပြဲ တခုတြင္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းက ျမန္မာျပည္သုိ႔ ေရာက္ရွိလာေတာ့မည့္ လြတ္လပ္ေရးသည္ အနည္းႏွင့္ အမ်ား အမည္ခံ လြတ္လပ္ေရး ျဖစ္လိမ့္မည္ ဟူ၍ အရိပ္အ႕မက္အားျဖင့္ ေျပာဆုိခဲ့သည္။ ထုိ႔ေနာက္ ျမန္မာျပည္ ကာကြယ္ေရးႏွင့္ သူကိုယ္တုိင္ ေသနာပတိ အျဖစ္ ေဆာင္႐ြက္ေနေသာ ဘီဒီေအတုိ႔ႏွင့္ ပတ္သက္ေသာ ျပႆနာမ်ားကုိ တင္ျပေရး အတြက္ လြတ္လပ္ေရး ျပင္ဆင္မႈ ေကာ္မရွင္တြင္ ပါဝင္ ခန္႔အပ္ျခင္း ခံရသည္။ ထုိေနာက္ ျမန္မာႏုိင္ငံအား လြတ္လပ္ေရး ေပးသည္ဆုိေသာ အခမ္းအနားတြင္ သူသည္ ေမဂ်ာဂင္နရယ္ (ဗုိလ္ခ်ဳပ္ကေလး) အဆင့္ျဖင့္ စစ္ဝန္ႀကီး ျဖစ္လာခဲ့ၿပီး၊ လြတ္လပ္ေရး တႏွစ္ေျမာက္သည့္ ေန႔တြင္ ဂ်ပန္အစုိးရက အပ္ႏွင္းေသာ ပထမဆင့္ ရတနာတံဆိပ္ကုိ အျခား ပုဂၢဳိလ္မ်ားႏွင့္အတူ ရရွိခဲ့ေလသည္။ သုိ႔ေသာ္ ဗမာ့ လြတ္လပ္ေရး ႏွစ္ပတ္လည္ အခမ္းအနားတြင္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းသည္ အမည္ခံ ဗမာ့ လြတ္လပ္ေရးကုိ ဖြင့္ဟ တုိက္ခုိက္ရင္း၊ ဂ်ပန္ ဆန္႔က်င္ေရး မိန္႔ခြန္းကုိ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း မိန္႔ၾကားခဲ့ေလသည္။ ထုိမိန္႔ခြန္းသည္ တုိက်ဳိၿမိဳ႕ရွိ ဂ်ပန္အစုိးရ ရပ္ကြက္၌ပင္ ဂယက္႐ုိက္ ေစခဲ့သည္ဟု အဆုိ ရွိေပသည္။
၁၉၄၃ ခုႏွစ္တြင္ သူသည္ ဂ်ပန္ ဆန္႔က်င္ေရး၊ ေတာ္လွန္ေရး လုပ္ငန္းကုိ စည္း႐ုံးရန္ ထပ္မံ ၾကံစည္ အားထုတ္ခဲ့ရာ ၁၉၄၄ ခုႏွစ္၊ ၾသဂုတ္လတြင္ ဖက္ဆစ္ ဆန္႔က်င္ေရး ျပည္သူ႔ လြတ္လပ္ေရး အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ကုိ ေအာင္ျမင္စြာ ဖြဲ႕စည္းႏုိင္ ခဲ့ေလသည္။ ၁၉၄၄ ခုႏွစ္ အကုန္ေလာက္တြင္ သူသည္ မဟာမိတ္ စစ္ဌာနခ်ဳပ္ႏွင့္ အဆက္အသြယ္ ရခဲ့သည္။ ၁၉၄၅ ခုႏွစ္၊ မတ္လ ၂၇ ရက္ေန႔တြင္ သူသည္ ဂ်ပန္ စစ္ဝါဒီတုိ႔အား တိတိလင္းလင္း ေတာ္လွန္သည္။ ေတာ္လွန္ေရး တုိက္ပြဲကုိ ေရွ႕ေဆာင္ခဲ့သည္။ ၁၉၄၅ ခုႏွစ္၊ စက္တင္ဘာလတြင္ သူႏွင့္ လုပ္ေဖာ္ကုိင္ဖက္ ပုဂၢဳိလ္ ၁၀ ဦးသည္ ကႏၵီၿမိဳ႕သုိ႔ သြား၍ ၿဗိတိသွ် ဦးစီးမႈ ေအာက္ရွိ ျမန္မာ စစ္တပ္ႏွင့္ (ပီဘီအက္ဖ္) ေခၚ မ်ဳိးခ်စ္ ဗမာ့ တပ္မေတာ္ (ထုိစဥ္က ဂ်ပန္ကုိ ေတာ္လွန္သည့္ ျမန္မာတုိ႔၏ တပ္မေတာ္အမည္) ကုိ ပူးေပါင္းေရး အတြက္ သေဘာတူ စာခ်ဳပ္ ခဲ့ၾကသည္။ ၿဗိတိသွ် အစုိးရ၏ ကုိယ္စား ေလာ့ဒီလူဝီေမာင္ ဘက္တန္က ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းအား ဗုိလ္မွဴးခ်ဳပ္ အဆင့္ျဖင့္ ဗမာ့ တပ္မေတာ္ ဒုတိယ ေသနာပတိခ်ဳပ္ (ဒပ်ဴတီ အင္စပက္တာ ဂ်င္နရယ္) အျဖစ္ ခန္႔အပ္သည္။ သုိ႔ေသာ္ သူသည္ ရာထူးကုိ မိမိလက္ေထာက္ ပုဂၢဳိလ္မ်ားထဲမွ ပုဂၢဳိလ္ တဦးအား ခန္႔အပ္ေစၿပီး တုိင္းျပည္ လြတ္လပ္ေရး အတြက္ ဆက္လက္ ႀကိဳးပမ္းရန္ တပ္မေတာ္မွ ထြက္ခဲ့ေလသည္။ ၁၉၄၅ ခုႏွစ္၊ ၾသဂုတ္လတြင္ သူသည္ ဖက္ဆစ္ ဆန္႔က်င္ေရး ျပည္သူ႔ လြတ္လပ္ေရး အဖြဲ႕ခ်ဳပ္၏ ဥကၠ႒ ျဖစ္လာခဲ့သည္။ ထုိေနာက္ တဖန္ ကုိယ္စားလွယ္ ေပါင္း ၁,၃၀၀ ႏွင့္ စတင္ ဖြင့္လွစ္ေသာ ေန႔တြင္ လူထုပရိသတ္ တသိန္းနီးပါး တက္ေရာက္ခဲ့ေသာ ၁၉၄၆ ခုႏွစ္၊ ဇန္နဝါရီလ၌ က်င္းပသည့္ ဖဆပလ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္၏ ပထမေျမာက္ ညီလာခံတြင္ ဥကၠ႒ အျဖစ္ပင္ အေ႐ြးခံရျပန္သည္။ ၁၉၄၆ ခုႏွစ္၊ ေအာက္တုိဘာလတြင္ ဘုရင္ခံ၏ အမႈေဆာင္ ေကာင္စီ၌ ပါဝင္ ေဆာင္႐ြက္ေရး အတြက္ ပုဂၢဳိလ္ ၁၁ ဦး၏ အမည္ကုိ တင္သြင္းရန္ အေၾကာင္းၾကားျခင္း ခံခဲ့ရသည္။ သုိ႔ေသာ္ ဘုရင္ခံထံမွ ေက်နပ္ေလာက္ေသာ စည္းကမ္းခ်က္မ်ားကုိ မရေသာေၾကာင့္ သူသည္ အမည္ တင္သြင္းခ်က္ကုိ ျပန္လည္ ႐ုပ္သိမ္း ခဲ့ေလသည္။ သုိ႔ေသာ္ ယင္းသုိ႔ ျပန္လည္ ႐ုပ္သိမ္းလုိက္ျခင္းမွာ သူႏွင့္ သူဥကၠ႒ အျဖစ္ ေဆာင္႐ြက္ေနေသာ ဖဆပလ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္တုိ႔၏ ေနာက္ရွိ ျပည္သူတုိ႔၏ အလုိအရ ေဆာင္႐ြက္ျခင္း ျဖစ္ေလရာ၊ ၿဗိတိန္ႏုိင္ငံရွိ ၿဗိတိသွ် အစုိးရကပင္လွ်င္ ဖဆပလ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္၏ လူထု ေထာက္ခံမႈ ရရွိပုံကုိ ၿဗိတိသွ် ပါလီမန္ အတြင္း၌ မလြဲသာဘဲ ဝန္ခံခဲ့ရၿပီး၊ ဘုရင္ခံ၏ အမႈေဆာင္ ေကာင္စီတြင္းသုိ႔ ဝင္ႏုိင္ေစရန္ ဖဆပလ အတြက္ တံခါးဖြင့္ထား ေနေသးဆဲပင္ ျဖစ္ေပသည္။
ယမင္းစာေပက ႏိုင္ငံေရး စာေပ ခြင့္ျပဳခ်က္ အမွတ္ (၂၈၂) နဲ႔ ပံုႏွိပ္ ျဖန္႔ခ်ိလိုက္တဲ့၊ ေမာင္ျမဦး ျမန္မာျပန္ခဲ့တဲ့ အမ်ိဳးသား ေခါင္းေဆာင္ႀကီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ကိုယ္တုိင္ အဂၤလိပ္ဘာသာျဖင့္ ေရးသားခဲ့တဲ့ "ျမန္မာ့ စိန္ေခၚသံ" (Burma's Challenge by Aung San) စာအုပ္မွ "နိဒါန္းနဲ႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၏ အတၴဳပၸတၲိအက်ဥ္း" ကို ျပန္လည္ ကူးယူ လႊင့္ေပးလိုက္တာ ျဖစ္ပါတယ္။
-----------------------------------------------------------------
အသက္ ၁၈ ႏွစ္ျပည့္ က်န္းမာေရးႏွင့္ ျပည့္စုံလွ်င္ လက္ခံရန္ ရွိျခင္း
ျမန္မာျပည္ ကာကြယ္ေရး တပ္မေတာ္သို႔ ဝင္ေရာက္ စစ္မႈထမ္းရန္ ကိစၥႏွင့္ ပတ္သက္၍ ျမန္မာ့ ကာကြယ္ေရး တပ္မေတာ္ ေသနာပတိႀကီး ကာနယ္ ေအာင္ဆန္းက အသံလႊင့္ ေျဖဆုိသည္မွာ ေအာက္ပါအတုိင္း ျဖစ္ေၾကာင္း။
ယေန႔ ျမန္မာ့ ကာကြယ္ေရး တပ္မေတာ္ အေၾကာင္း ေျပာရသည့္ အတြက္ ကြၽန္ေတာ္ အထူးပဲ ဝမ္းေျမာက္ပါတယ္၊ ျမန္မာ့ ကာကြယ္ေရး တပ္မေတာ္ႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး နားမရွင္းတာေတြ သိခ်င္တာေတြ ရွိတာ သိေပမယ့္ ေျပာဖုိ႔ ရွင္းဖုိ႔ တပ္မေတာ္ အခြင့္အလမ္း ရွာ၍ မရေသးတဲ့အတြက္ အသာပဲ ေရငုံေနခဲ့ရတယ္၊ ယေန႕ ေျပာခြင့္ရတဲ့အခါ ျမန္မာ့ ကာကြယ္ေရး တပ္မေတာ္ အေၾကာင္း အေတာ္အတန္ ေျပာျပရတာေပါ့။
နီပြန္ နန္းရင္းဝန္ႀကီး တိုဂ်ဳိက ျမန္မာျပည္ဟာ နီပြန္ျပည္၏ စိတ္ေန စိတ္ထား ဝါဒတုိ႔ကုိ နားလည္ သေဘာက်ၿပီး ၎တုိ႔ႏွင့္ အေရွ႕အာရွ ေခတ္သစ္ ထူးေထာင္ေရးမွာ ပါမယ္ဆုိရင္ လြတ္လပ္ေသာ တုိင္းႏုိင္ငံ အေနအထားမ်ဳိး ျဖစ္ပါေစမယ္လုိ႔ ကတိ ေပးထားတယ္။ ဒီ ကတိဟာ ေပါ့ေပါ့ဆဆ ေပးတဲ့ကတိ မဟုတ္ဘူး၊ ဒီ ကတိဟာ နီပြန္ျပည္ႀကီးရဲ႕ အစိုးရ အဓိကရ ေခါင္းေဆာင္ႀကီး တကမာၻလုံး ေၾကညာထားတဲ့ ကတိ ျဖစ္တယ္။ ဒီကတိဟာ ျမန္မာေတြ ဒီအတုိင္း ထုိင္ေနၾကလုိ႔ ရတာ မထင္ၾကနဲ႔၊ ပထမဆုံး ၿဗိတိသွ်နဲ႔ နီပြန္ စစ္မျဖစ္ခင္က ျမန္မာ့ လြတ္လပ္ေရး လုပ္ငန္းကုိ အသက္နဲ႔ လဲၿပီး ေဆာင္႐ြက္ခဲ့ၾကတဲ့ သာယာဝတီ သူပုန္လုိ လူမ်ဳိးေတြ၊ ျမန္မာျပည္က လူငယ္ေတြ နီပြန္ျပည္ကို သြားၿပီး စစ္ပညာသင္၊ ျမန္မာျပည္ အေၾကာင္း တုိက္တြန္း၊ ျမန္မာျပည္က သိလုိတဲ့ ျမန္မာျပည္ အေၾကာင္းေတြ အမ်ဳိးမ်ဳိး ရွာေပး၊ ေနာက္စစ္ျဖစ္တဲ့ အခါလဲ ဒုိးတူေပါင္ဖက္ ေရွာက္လုပ္၊ တုိက္ခုိက္မႈ အမ်ဳိးမ်ဳိးကူ၊ ျမန္မာလူမ်ဳိး ေတြကလဲ ဝုိင္းဝန္း ေထာက္ပံ့ခဲ့တာေၾကာင့္ ဒီ ကတိ ေပးတယ္ မွတ္ပါ၊ အလကား ထုိင္ေနရင္း ရတယ္ မထင္နဲ႔ လုပ္တဲ့လူေတြ ရွိလုိ႔ ရတယ္မွတ္ပါ။
မျငင္းႏုိင္ေသာ အခ်က္တရပ္
အဲဒီ နန္းရင္းဝန္ႀကီး တုိဂ်ဳိ၏ ကတိအတုိင္း ျမန္မာျပည္ လြတ္လပ္ေတာ့မယ္လုိ႔ ဆုိၾကပါစုိ႔၊ လြတ္လပ္ေရး ရၿပီးတုိင္း ဘာက က်ဳပ္တုိ႔ တုိင္းျပည္ စၾကမလဲ၊ ယခု အစုိးရ အဖြဲ႕က အေတာ္အတန္ ျမန္မာျပည္ ေခတ္သစ္ ထူေထာင္ေရး အတြက္ လုပ္ငန္း အစီအစဥ္ေတြ ေျပာသြားတာ ၾကားလုိက္ပါရဲ႕၊ ဒါေပမဲ့ ဒီအစီအစဥ္ေတြ လုပ္ျဖစ္ပါၿပီတဲ့ တေန႔ ဒီဟာေတြကုိ ကာကြယ္ဖုိ႔ အားမရွိရင္ ဘယ္မွ အသုံးက်ေတာ့မလဲ၊ ဒါေၾကာင့္ ျမန္မာျပည္ရဲ႕ ကာကြယ္ေရးသည္ ပထမ၊ ျမန္မာျပည္ရဲ႕ လြတ္လပ္ေရးသည္ ျမန္မာျပည္ ကာကြယ္ေရး အေပၚ တည္၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ျမန္မာ့ ကာကြယ္ေရးသည္ ျမန္မာ့ လြတ္လပ္ေရးႏွင့္ ညီမွ်၏၊ ဒီအခ်က္ကုိ ဘယ္သူမွ မျငင္းႏိုင္ဘူး၊ ျမန္မာ့ အဓိက ျပႆနာဟာ ျမန္မာ့ ကာကြယ္ေရးပဲလုိ႔ တထစ္ခ် မွတ္လုိက္ပါ။
ကိုင္း … ျမန္မာ့ ကာကြယ္ေရး လုပ္ၾကစုိ႔၊ ဘယ္လုိ လုပ္ၾကမလဲ၊ ျမန္မာ့ ကာကြယ္ေရး ဆုိေပမယ္လုိ႔ နားလည္ မလြဲၾကနဲ႔ေနာ္၊ ေရွ႕မွာ ျမန္မာ့ ကာကြယ္ေရး သက္သက္ႀကီး မျဖစ္ေတာ့ဘူး။ ျမန္မာ့ ကာကြယ္ေရးဟာ အေရွ႕အာရွတုိက္ ကာကြယ္ေရးမွာ အက်ဳံးဝင္ပုံကုိ တေန႔က ေက်ာင္းဆရာေတြကို ျမန္မာ့ ကာကြယ္ေရး အေၾကာင္းကုိ ေျပာျပတုန္းက ရွင္းခဲ့ၿပီ၊ ကာကြယ္ေရး ဆုိတာမွာလဲ ရန္သူက တခ်က္ခုတ္လွ်င္ က်ဳပ္တုိ႔က ႏွစ္ခ်က္ ျပန္ခုတ္မယ္၊ ရန္သူက က်ဳပ္တုိ႔ ျပည္ တုိက္မယ္ ဆုိရင္ က်ဳပ္တုိ႔ အရင္ ဦးေအာင္ တုိက္မယ္၊ အဲဒီ ကာကြယ္ ေရးမ်ဳိး။ ဒီ ကာကြယ္ေရးမ်ဳိး အတြက္ ဆုိရင္ လူလဲ မ်ားဖုိ႔ လုိတယ္။ လူေတြ စိတ္ဓာတ္လဲ ရင့္ဖုိ႔ လုိတယ္။ လက္နက္ ကိရိယာ ခဲယမ္းမီးေက်ာက္လဲ ျပည့္စုံဖုိ႔ လုိတယ္။ ျမန္မာျပည္ဟာ လူဦးေရ နည္းေတာ့ ျမန္မာ့ ကာကြယ္ေရးဟာ ျမန္မာတုိင္း ျမန္မာတုိင္း ကေလးမွ အစ အဖုိးႀကီး အမယ္ႀကီးထိ အားလုံး ပါႏုိင္မွ ျမန္မာ့ ကာကြယ္ေရးဟာ ေတာင့္တင္းမွာ။ ဘယ္လုိ ပါရမလဲ ဆုိရင္ စစ္တုိက္တယ္ ဆုိတာဟာ စစ္သားခ်ည္းနဲ႔ မၿပီးဘူး၊ ရိကၡာ ေထာက္ဖုိ႔၊ ရိကၡာ စုိက္ပ်ဳိး စုေဆာင္းေရး၊ ရိကၡာ တင္ပုိ႔ေရး အစရွိသျဖင့္ စစ္တုိက္ျခင္းနဲ႔ တုိက္႐ုိက္ မဆုိင္တဲ့ အလုပ္ေတြ တုိင္းျပည္ရဲ႕ စီးပြားေရး အင္အားကုိ စစ္အင္အားနဲ႔ ညီမွ်ေအာင္ လုပ္ဖုိ႔ေတြ အတြက္ အားလုံး ေယာက္်ား၊ မိန္းမ မက်န္လုပ္မွ ျဖစ္မယ္၊ ဒါက အၾကမ္း ေျပာျပျခင္းပဲ၊ တေန႔ကလဲ ကာကြယ္ေရး အေၾကာင္း အေတာ္အတန္ ေျပာခဲ့ၿပီ။
လြတ္လပ္ေရး လက္တလွမ္း
သုိ႔ေပမယ့္ ခုေျပာခဲ့တဲ့ဟာေတြ လုပ္ဖုိ႔ ေနေနသာသာ က်ဳပ္တုိ႔မွာ ကာကြယ္ေရးဖုိ႔ အခ်က္ဘာမွ မရွိေသးဘူး၊ အားလုံး စလုံးေရက စရမယ္၊ ဒါေၾကာင့္ ယခုႏွစ္အဖုိ႔မွာ အရင္ ျမန္မာ့ လြတ္လပ္ေရး တပ္မေတာ္မွ စစ္ထုတ္ၿပီး စနစ္က်က် အသစ္ဖြဲ႕တဲ့ ျမန္မာ့ ကာကြယ္ေရး တပ္မေတာ္ဟာ ပထမ စလုံးေရ စျခင္းပဲ။ အစကရွိတဲ့ ျမန္မာ့ လြတ္လပ္ေရး တပ္မေတာ္ဟာ အမွန္ ေျပာရရင္ေတာ့ အသင့္အတင့္ေလာက္ အသုံးက်ပါရဲ႕၊ ဒါေပမဲ့ တျခား သြားတိုက္ႏုိင္တဲ့ အရည္အခ်င္း မရွိဘူး။ ၿပီးေတာ့ ေခတ္ပ်က္ႀကီးမွာ ျဖစ္ကတတ္ဆန္း က်ဖမ္း စီစဥ္ရတာမုိ႔ ခ်ဳိ႕ယြင္းခ်က္ေတြ အမ်ားႀကီး ေတြ႕ရတယ္။ အဲဒီေတာ့ ဒီအတုိင္းသာ ဆက္သြားမယ္ ဆုိရင္ ဒီ ျမန္မာ့ လြတ္လပ္ေရး တပ္မေတာ္ဟာ ျမန္မာျပည္က အားကိုးႏုိင္တဲ့ တပ္လဲ ျဖစ္မွာ မဟုတ္ဘူး။ ျမန္မာေတြ အၿမဲ ရင္ေလးေနတဲ့ တပ္မ်ဳိး အျဖစ္သာ ရွိေနတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ ျမန္မာ့ လြတ္လပ္ေရး တပ္မေတာ္ကုိ ဘာလုိ႔ မေခၚဘဲ ျမန္မာ့ ကာကြယ္ေရး တပ္မေတာ္ ျဖစ္လာသလဲ။ ျမန္မာ့ လြတ္လပ္ေရးသည္ ယခင္က ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ အဓိက ရည္႐ြယ္ခ်က္၊ အခု ဒီ လြတ္လပ္ေရး ရဖုိ႔ ကိစၥဟာ အဓိက မဟုတ္ေတာ့ဘူး၊ ရေတာ့မယ္၊ လက္တလွမ္းပဲ လုိေတာ့တယ္။ ရၿပီး ဘယ္လုိ ကာကြယ္ရမယ္ ဆုိတာက ပုိၿပီး အေရးႀကီး လာၿပီ၊ အဲဒါေၾကာင့္ ေရွ႕အနာဂတ္ကို ေျမႇာ္ကုိးၿပီး ရာဇဝင္ အေၾကာင္းေထာက္လုိ႔ ျမန္မာ့ ကာကြယ္ေရး တပ္မေတာ္လုိ႔ အမည္ေပးတာပဲ။ တျခား အထင္လြဲ ေနစရာ မလုိပါဘူး။ ၿပီးေတာ့ နာမည္ အေရးမႀကီးပါဘူးဗ်ာ၊ လူ အေရးႀကီးပါတယ္။ လုပ္တဲ့လူေတြ လုပ္တဲ့လူေတြ အဲဒီ ျမန္မာ့ ကာကြယ္ေရး တပ္မေတာ္တြင္သာ ယခုႏွစ္ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ ခံခဲ့သလား၊ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒီျပင္ဟာေတြလဲ လုပ္ထားပါတယ္။ ပထမ အေရးႀကီးဆုံးက အၿမဲ တပ္ႀကီးပဲ၊ လုပ္လွ်င္ လုပ္ျခင္း အဲဒီ တပ္ေတြကုိ ဗုိလ္လုပ္ႏုိင္တဲ့ လူေတြ အလုံအေလာက္ ရွိဖုိ႔ လုိတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ မဂၤလာဒုံမွာ ယခုႏွစ္ ဗုိလ္သင္တန္း ဖြင့္ၿပီး အေျမာက္အျမား သင္ေပးေနတယ္။
ရန္ကုန္ၿမိဳ႕မွာ ဒီ ျမန္မာ့ ကာကြယ္ေရး တပ္မေတာ္ႀကီး အတြက္ စည္းကမ္းစနစ္ေတြ လုပ္၊ ရိကၡာေတြေထာက္ ေရွ႕ေျပး တပ္မေတာ္ လုပ္ငန္းဆုိင္ရာ ဌာနႀကီး အျဖစ္နဲ႔ (ေဟဘီခ်ဳိတု) ေခၚတဲ့ေနာက္ ကာကြယ္ေရး ဝန္ႀကီး႐ုံး ျဖစ္မယ့္ ႐ုံးကုိလဲ တည္ေထာင္ ထားပါတယ္။ ပ်ဥ္းမနားၿမိဳ႕မွာေတာ့ တပ္ေတြ ခ်ထားၿပီး ကြၽန္ေတာ္ ကိုယ္တုိင္ပဲ အုပ္ခ်ဳပ္ ေနရပါတယ္။ အားလုံး ျမန္မာ ဗုိလ္ေတြနဲ႔ ျမန္မာ့တပ္ေတြကို အုပ္ခ်ဳပ္ ေနၾကပါတယ္။ နီပြန္ အတုိင္ပင္ခံေတြကလဲ စစ္ေရး နည္းနာေတြကို ကူညီ သင္ျပ ေပးၾကပါတယ္။ အဲဒါေတြဟာ ကြၽန္ေတာ္တို႔ စလုံးေရ စျခင္းပဲ။ ေရွ႕ကို တျဖည္းျဖည္း လူေတြတုိး တပ္ေတြခ်ဲ႕ လက္နက္ေတြတုိး တင့္ကားေတြ အေျမာက္ႀကီး ေတြ ေလယာဥ္ပ်ံေတြ ရေအာင္ တဆင့္ တဆင့္ ႀကိဳးစား ၾကရလိမ့္မယ္။ ယခု လာမယ့္ ႏွစ္အတြက္ တပ္ကုိ တုိးခ်ဲ႕ရအုံးမယ္။ ဒါေပမဲ့ စစ္သား အသစ္ေတြ မၾကာမီ ေခၚေတာ့မယ္။ ဒါ ျမန္မာေတြ အားလုံးရဲ႕ တာဝန္ပဲ။ ဟုိ အရင္တုန္းက ျမန္မာျပည္ ကာကြယ္ေရး အတြက္ ျမန္မာ့ လက္ထဲအပ္ပါ။ ျမန္မာေတြ ကုိယ့္ျပည္ ကုိယ္ ကာကြယ္ခ်င္ လြန္းလုိ႔ပါ။ လက္နက္သာ အပ္စမ္းပါ။ တုိက္ျပပါမယ္လုိ႔ ျမန္မာေတြက ေျပာေနၾကတယ္။ ကုိင္း … လက္ေတြ႕ စမ္းၾကည့္မယ္။ ခု … ခင္ဗ်ားတုိ႕ ဒီအခြင့္အေရးေတြ ရေတာ့မယ္။ ယူၾကမလား၊ တပ္ထဲ ဝင္ၾကမလား၊ ေျပာၾကစမ္း။ တုိ႔ျမန္မာ တုိ႔စစ္ထဲ မဝင္ခ်င္ၾကတဲ့ လူေတြမ်ားရင္ ျမန္မာျပည္ဟာ လြတ္လပ္ေရးနဲ႔ မထုိက္တန္ဘူး။ အရင္တုန္းက ေျပာခဲ့တဲ့ စကားေတြလဲ အပုိပဲ၊ ေရွးတုန္းက ရာဇဝင္ကုိ ျပန္ေျပာင္း ေျပာေနရင္လဲ ယုံတမ္းစကား ျဖစ္ေနမွာပဲ၊ ေရွးက ျမန္မာ သူရဲေကာင္း ေတြ ေျမႀကီးထဲကေနၿပီး ရွက္စရာ ျဖစ္ေနမွာ သတိထားၾကေနာ္။
ကုိယ္ေတြ႕ (မ်က္ျမင္တခု)
ေရွးက ျမန္မာေတြကေတာ့ တကယ့္ ေယာက္်ားေတြပဲ၊ ဒါ စာေတြ႕တင္ မဟုတ္ဘူး။ ကုိယ္ေတြ႕ မ်က္ျမင္ ယုိးဒယားျပည္ ေနတုန္းက ေရွးျမန္မာ စြမ္းပကား သတၲိ လက္ရာေတြ ျမင္သိခဲ့ရသည္။ ယုိးဒယားျပည္မွ ေတာေတာင္ အတန္တန္ ေက်ာ္ၿပီး က်ဳပ္တုိ႔ လာခဲ့ၾကရလုိ႔ ေရွးတုန္းက ဘုရင့္ေနာင္တုိ႔ အေလာင္းဘုရားတုိ႔ႏွင့္ စစ္သည္ေတာ္မ်ား၏ ဇြဲသတၲိကုိ အဖန္ဖန္ ခ်ီးက်ဴးမိတယ္။ အဲသလုိ ျမန္မာေတြ ျမန္မာ့ သတၲိကုိ ျပၾကစမ္းပါ။ ျမန္မာျပည္ဟာ လူသတ္မႈ စတဲ့ အမႈအခင္းမ်ား အေမရိကန္ျပည္ ခ်ီကာဂုိၿပီးရင္ ဒုတိယ စြဲတယ္လုိ႔ ၾကားဖူးတယ္။ ျမန္မာ ျမန္မာခ်င္း သတ္ျဖတ္ တုိက္ခုိက္တာဟာ ျမန္မာ့ သတၲိ အစစ္ မဟုတ္ဘူး။ ျမန္မာျပည္လည္း အက်ဳိး မရွိဘူး။ သည္လုိ လုပ္မယ့္ အစား ျမန္မာျပည္ အတြက္ ကမာၻမွာ ထြက္ၿပီး မုိက္ျပ လုိက္စမ္းပါ။ ဒါမွ ရာဇဝင္ေျပာင္မွာ၊ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ္ ေတြ႕ခဲ့သလုိေတာ့ မေတြ႕ပါ ရေစနဲ႔ ေတာ့။ ႐ြာေတြ ႐ြာေတြ ျဖတ္လာခဲ့တယ္။ ဒီ႐ြာက လူေတြရဲ႕ သတၲိေတာ့ စိတ္ခ် လူဆုိးႀကီးပဲ။ စစ္ထဲ လုိက္မယ့္လူ ထြက္စမ္း ဆုိေတာ့ ႏွစ္ေယာက္၊ သုံးေယာက္ထဲ ဒါေတာင္ ျပန္ထြက္ေျပး လုိက္ၾကေသးတယ္။ တက္လူ ဆုိတဲ့ လူငယ္ေတြ ေဘာင္းဘီနီ အက်ႌနီေတြနဲ႔ ေတြ႕ပါရဲ႕၊ စစ္ထဲ လုိက္ရမယ္ ဆုိေတာ့ တီ ဆားနဲ႔ တုိ႔သလုိ ၾကက္ေပ်ာက္ ငွက္ေပ်ာက္ ေပ်ာက္ကုန္ၾကတာေတြ ေတြ႕ခဲ့ရတယ္။ အဲဒါမ်ဳိး ျဖစ္ရင္ ျမန္မာျပည္မွာ လြတ္လပ္ေရးနဲ႔ မထုိက္တန္လုိ႔ ကြၽန္ေတာ္ တထစ္ခ် ဆုိတယ္။ ဒီလုိ ျပည္မ်ဳိး က်ဳပ္ေတာ့ျဖင့္ မေနေတာ့ဘူး။ ဒါမ်ဳိးေတြ ထပ္မေတြ႕ပါရေစနဲ႕ ဒီတခါေတာ့ ဝင္ၾကစမ္းပါ၊ မ်ားမ်ားစားစား ဝင္ခ်င္တဲ့ သူေတြ မ်ားလြန္းလို႔ ျပန္လႊတ္ လုိက္ရတယ္ ဆုိတာကုိ ၾကားခ်င္ပါတယ္။ လူလုိေနတယ္ ဆုိတာ မၾကားခ်င္ဘူး။ အဲဒါေၾကာင့္ ယခု ျမန္မာ့ ကာကြယ္ေရး တပ္မေတာ္ ထပ္ခ်ဲ႕မယ္၊ ထပ္ခ်ဲ႕ရင္ ျမန္မာေတြ အသက္ ၁၈ ႏွစ္ရွိၿပီး က်န္းမာေရးနဲ႔ ျပည့္စုံတယ္ ဆုိရင္ ဝင္ႏုိင္တယ္။ လက္ခံဖုိ႔ အသင့္ပဲ ဝင္ၾကစမ္းပါ။ ေထာင္လုိက္ ရာလုိက္ ေသာင္းလုိက္၊ ဒါေပမဲ့ တခုေတာ့ နားလည္ ေစခ်င္တယ္။ ဒီ စစ္တပ္ေတြကို ေငြ လုိခ်င္လုိ႔၊ လခ လုိခ်င္လုိ႔၊ ရာထူး လုိခ်င္လုိ႔ေတာ့ အလကားပဲ။ ရမွာ မဟုတ္ဘူး။ က်ဳပ္ ေတြ႕ခဲ့ရတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ ျမန္မာျပည္ ကာကြယ္ေရး အတြက္ မည္၍ မည္မွ် စိတ္အား ထက္သန္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဘယ္ရာထူးက စၿပီး ခန္႔ပါလုိ႔ လာေျပာတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ ဘယ္ေတာ့မွ မခန္႔ဘူး။ ဘယ္မွာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ စစ္ထဲ တန္းဝင္ဝင္ခ်င္း စစ္ဗုိလ္ ျဖစ္ခ်င္လုိ႔လဲ မဟန္ဘူး။ တခ်ဳိ႕က စစ္ပညာ နည္းနည္း ရဖူးပါရဲ႕ ရတာက စစ္ၾကပ္ေလာက္၊ ျဖစ္ခ်င္တာက ဗုိလ္ႀကီးေလာက္ အဲဒါမ်ဳိးေတြ ေတြ႕ရတယ္။
လခကို မေမွ်ာ္ရဟု ဆုိျခင္း
စစ္သား လုပ္တဲ့ လူေတြကလဲ လခ နည္းတယ္။ အစားအေသာက္လဲ ဆုိးတယ္။ အေန ၾကပ္တယ္ ဆုိရင္ပဲ ခ်ဴသံပါေအာင္ ညည္းလာတာပဲ။ တခ်ဳိ႕လဲ ထြက္ခ်င္တယ္ ျဖစ္လာၾကတယ္။ ဒါမ်ဳိးေတြ ေနာက္ထပ္ မၾကားရ မေတြ႕ရပါေစနဲ႔၊ လာတဲ့ လူေတြဟာ ဒါေတြ နားလည္ၿပီး ေငြမမက္ ရာထူးမမက္ ျမန္မာျပည္သက္သက္ သမားေတြ လုိခ်င္တယ္။ ဒီ တပ္ဟာ လာဘ္စားမယ့္ လူေတြ၊ ေငြလုိတဲ့ လူေတြ၊ ရာထူးမက္တဲ့ လူေတြ၊ ေဆြမ်ဳိးေတြ အလုပ္ေပးမယ့္ လူေတြ၊ လုိခ်င္တဲ့ တပ္ မဟုတ္ဘူး။ ျမန္မာ့ ကာကြယ္ေရးအတြက္ ျမန္မာျပည္မွာ ေငြအမ်ားဆုံး သုံးရမယ္ မွန္တယ္။ ဒါေပမဲ့ လခေတြ အေပၚမွာ မသုံးဘူး။ ဒါက ေရွး အဂၤလိပ္ စနစ္ဟန္ကုိ မက်လုိ႔ အဂၤလိပ္ေတြ ေခြးေျပး ဝက္ေျပး ေျပးကုန္ၾကရၿပီ မဟုတ္လား။ နီပြန္ စစ္တပ္လုိ စိတ္ဓာတ္ ထက္သန္တဲ့ လူေတြ ရွိေအာင္ လုပ္ရမယ္။ လခကုိ ပဓာန မထားရဘူး။ နီပြန္ တပ္မွာ စစ္သားတေယာက္ ေလးက်ပ္၊ ေလးက်ပ္ အဲ ေျခာက္က်ပ္သာ ရတယ္။ အဲဒါေတြကို အားက်ရမယ္။ လခေတြေပၚ နည္းနည္းသုံး၊ လက္နက္ေတြ ခဲယမ္း မီးေက်ာက္ေတြ အေပၚ အမ်ားဆုံးသုံး၊ ဒါမွ ပထမတန္း စစ္တပ္ရမွာ၊ အဲဒါမွ ကြၽန္ေတာ္ အစက ေျပာသလုိ ရန္သူက တခ်က္ခုတ္လွ်င္ ႏွစ္ခ်က္ ျပန္ႏွက္ႏုိင္မွ ရန္သူ မတုိက္ခင္ ကိုယ္က ဦးေအာင္ တုိက္ႏုိင္မွာ။
အဲဒီ စစ္သား စုေဆာင္းေရးနဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔ စကား အလ်ဥ္းသင့္သလုိ ေျပာစရာ တခု က်န္ေသးတယ္၊ အဲဒါဟာ အရင္တုန္းက ျမန္မာ့ လြတ္လပ္ေရး တပ္မေတာ္မွာ ပါတဲ့ လူေတြ အမ်ားအျပားထဲမွာ မထြက္ခ်င္ဘဲ မက်န္းမာလုိ႔ လူအုိေနလုိ႔ ဆုိၿပီး တပ္က ထြက္ခုိင္းရတာေတြ ရွိတယ္၊ အဲဒီ လူေတြကို ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ ျပန္၍ မၾကည့္ႏုိင္ခဲ့ဘူး၊ သူတို႔ ေနာင္ေရး အတြက္လည္း ဘာတခုမွ မလုပ္ႏုိင္ခဲ့ဘူး၊ အခုေတာ့ တတ္အားသမွ် ဒီ ကိစၥေတြကုိ စီမံလ်က္ပါပဲ၊ ဒါေပမဲ့ ဘယ္လုိပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ဒါကေလးေတြေၾကာင့္ က်ဳပ္တုိ႔ တပ္ေတြထဲ မဝင္ခ်င္ ဆုိတဲ့ စိတ္ပ်က္ျခင္းမ်ဳိး မျဖစ္သင့္ၾကဘူး၊ တုိင္းျပည္ တျပည္ ထူေထာင္တာဟာ ဘယ္ေလာက္ ခက္ခဲတယ္၊ အတက္အက် ေလာကဓံ အမ်ဳိးမ်ဳိးကုိ ေတြ႕ရတယ္ ဆုိေတာ့ ကမာၻ႔ ရာဇဝင္ သိတဲ့လူ တုိင္းေတာ့ ဆင္ျခင္ ႏုိင္ၾကမွာပဲ၊ ဒါေၾကာင့္ အေမွ်ာ္အျမင္ႀကီးႀကီးနဲ႔ ျဖစ္ခဲ့တာေတြ စိတ္မပ်က္ လက္မပ်က္ဘဲ ရသမွ် အခြင့္အေရးကို ရတုန္း မိမိရရ ယူၾကရလိမ့္မယ္။
ဒါမွသာ က်ဳပ္တုိ႔ ျမန္မာျပည္ႀကီးကုိ က်ဳပ္တုိ႔ ခ်စ္ရာ ေရာက္ၾကမယ္၊ က်ဳပ္တုိ႔ ျမန္မာျပည္ ထူေထာင္မယ္၊ ဒါေၾကာင့္ စိတ္လက္ေတြ ပ်က္ေနၾကတဲ့ လူေတြရွိရင္ မပ်က္ၾကပါနဲ႔၊ ဆက္ဆက္ တပ္ထဲဝင္ၾကပါလုိ႔ တုိက္တြန္း လုိပါတယ္၊ ေနာက္ အေရးႀကီးမယ့္ အခ်က္ တခ်က္က အခု က်ဳပ္တုိ႔ လုပ္ေနတဲ့ ကာကြယ္ေရး တပ္မေတာ္တုိ႔ ျမန္မာ့ လြတ္လပ္ေရးတို႔ဟာ အခု အာရွ စစ္ႀကီးမွာ နီပြန္ တပ္မေတာ္မ်ားက ရန္သူ အဂၤလိပ္၊ အေမရိကန္၊ တ႐ုတ္ အစရွိသည္တုိ႔ကုိ အၿပီးအပိုင္ ေသေသခ်ာခ်ာႏုိင္မွ တည္တံ့မယ္ဆုိတာ အားလုံး နားလည္ ၾကရမယ္၊ ဒါေၾကာင့္ ျမန္မာ့ လြတ္လပ္ေရးနဲ႔ ျမန္မာ့ ကာကြယ္ေရး အတြက္ ခုအခါ ေရွ႕က မားမားမတ္မတ္ ဦးစီး ေဆာင္႐ြက္ေနတဲ့ နီပြန္ တပ္မေတာ္ႀကီးအား စစ္ႏုိင္ေရး အတြက္ ျမန္မာ့ တမ်ဳိးသားလုံးက တတ္ႏုိင္သေလာက္ စြမ္းအားျဖင့္ ကူညီၾကဖုိ႔ လုိတယ္။
စစ္သားကုိ နီပြန္တို႔ ႐ုိေသပုံ
ေနာက္ဆုံး ကြၽန္ေတာ္ ေျပာဆိုခ်င္တဲ့ အခ်က္ကေတာ့ လူေတြက စစ္တပ္ စစ္သားကုိ ခ်ီးျမႇင့္ၾကဖုိ႔ ေျပာလိုပါတယ္၊ နီပြန္ျပည္မွာ စစ္သားကုိ သိပ္အေရးေပးၾကတယ္။ စစ္သား တေယာက္ စစ္တပ္ကုိ လာရမယ္လုိ႔ အမိန္႔ရတဲ့ အခါ အဲဒီ စစ္သားကို လူအေျမာက္အျမား လုိက္ပုိ႔ၾကတယ္၊ ခ်ီးက်ဴးၾကတယ္၊ ဆလန္ ေပးၾကတယ္၊ စစ္ေျမျပင္ ထြက္တဲ့ စစ္သားဆုိရင္၊ ဘယ္ေလာက္ပင္ ရာထူးႀကီးတဲ့ သူျဖစ္ျဖစ္ အေလးျပဳ ၾကတယ္၊ ဘယ္ေလာက္ အားက်ဖုိ႔ ေကာင္းသလဲ၊ နီပြန္ ဘုရင္မင္းႀကီး ကုိယ္တုိင္က စစ္သားတုိ႔ကုိ ေလးစားတယ္၊ နီပြန္ ဘုရင္ မင္းႀကီး ဆုိတာ တျခားတုိင္းျပည္ ရွင္ဘုရင္ေတြနဲ႔ တူတာ မဟုတ္ဘူး၊ နီပြန္ ဘုရား အစစ္ပဲ၊ အဲဒီ ဘုရားရွင္ ကုိယ္တုိင္ က်ဆုံးတဲ့ စစ္သား အတြက္ ရည္စူးၿပီး ဌာပနာထားတဲ့ အ႐ုိးအုိး ေစတီကို ဦးခုိက္ရတယ္။ ဦးၫႊတ္ရတယ္၊ ျမန္မာျပည္မွာေတာ့ မဟုတ္ေပါင္၊ ျမန္မာ့ လြတ္လပ္ ေရး တပ္သားေတြ အသက္လဲ ေသရေသးတယ္၊ အဆင္းရဲလဲ ခံရတယ္၊ ဒီ အေလာင္းေကာင္ ေတြကုိ နင္းၿပီး တက္လဲ သြားၾကရေသးတယ္၊ အေကာင္း မေျပာခ်င္ၾကဘူး။
ေခတ္ပ်က္ႀကီးတုန္းက သူခုိးဒျမေတြ သူ႔လုိလူေတြ ခုိးကုိးရာမဲ့ ျဖစ္တုန္းက ကာကြယ္ ေပးခဲ့တာေတြကို ေမ့၊ ကုိယ့္ပစၥည္း ကေလးေတြ သိမ္းတာ ဆည္းတာ ဗာရာဏသီ ခ်ဲ႕ေျပာၿပီး မခ်ီးျမႇင့္ၾကဘူး၊ ရွက္ဖြယ္ ရွက္ဖြယ္ တုိ႔ျမန္မာေတြ မရွက္ဘူးလား၊ ကုိယ့္ကုိယ္ကို ျပန္ရွက္ၾကပါဦး၊ ျမန္မာျပည္မွာ ရွိတဲ့ လူေတြထဲမွာ စစ္တပ္ စစ္သားဟာ ထိပ္ဆုံးပဲ၊ သူတို႔ထက္ ျမတ္တာ မရွိဘူး၊ ခင္ဗ်ားတုိ႔ ဘာထင္ထင္ ခင္ဗ်ားတုိ႔ထက္ တုိင္းျပည္ကုိ ေဆာင္႐ြက္ႏုိင္တဲ့ လူေတြ၊ ေဆာင္လဲ ေဆာင္႐ြက္ ခဲ့ၾကၿပီ၊ က်ဳပ္တုိ႔ စစ္သားကို အားေပးၾက ေလးစားၾကပါ၊ ဒါမွ ျမန္မာျပည္ ခ်မ္းသာမယ္၊ အခု စစ္သားေတြ စုေဆာင္းၿပီး ဆုိင္ရာ တပ္စခန္း သြားၾကတဲ့ အခါ ဆုိင္ရာ ေဒသက ျမန္မာေတြ အားလုံး တံခြန္ ကုကၠား၊ မုေလးပြားနဲ႔ စစ္တံခြန္ စစ္သီခ်င္း စစ္သံေတြ ေပးၿပီး လုိက္ပုိ႔ၾကစမ္းပါ၊ ၾကည့္ရေသးတာေပါ့ေလ၊ ကုိင္း … အခုညအဖုိ႔ ဒါပဲ၊ ေတာ္ေသးၿပီး ျမန္မာေတြ အားလုံး အေဝရာ ေဟာႏၱဳ ။
▪ - ¤ - ▪
၁၃၀၄ ခုႏွစ္၊ တန္ေဆာင္မုန္း လျပည့္ေက်ာ္ (၁၀) ရက္ ဗုဒၶဟူးေန႔ (၂၊ ၁၂၊ ၄၂) ရန္ကုန္ သူရိယ သတင္းစာမွာ ေဖာ္ျပ ပါရွိတဲ့ ဗုိလ္မွဴးႀကီး ကာနယ္ ေအာင္ဆန္းရဲ႕ ျမန္မာတျပည္လုံးသို႔ အသံလႊင့္ ေျပာဆုိခ်က္ "ဗမာတုိင္း ေသြး၊ သတၲိ၊ ဇြဲ ျပရန္ အခ်ိန္" မိန္႔ခြန္းကို ၁၉၈၅ ခု၊ ဒီဇင္ဘာလမွာ 'ပုရပိုက္ စာေပႏွင့္ အႏုပညာ' က ပံုႏွိပ္ ထုတ္ေဝခဲ့တဲ့ စစ္ကိုင္းဟန္တင္ရဲ႕ 'ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၏ ရွားပါး မိန္႔ခြန္းမ်ား' စာအုပ္မွေန ျပန္လည္ ကူးယူ ေဖာ္ျပလိုက္တာ ျဖစ္ပါတယ္။
