လျပည့္ ည မွာပြင့္တဲ့ကုမုျဒာၾကာ
နာက်င္မႈေတြနဲ႔အတူ
ငါ့ပါးေလးကိုစိတ္ထဲကေနလာလာျပီး
ညာညာနမ္းေနတယ္...
တိမ္ေတြေရႊ႕သလို နင့္စိတ္ေတြေရႊ႕လွ်ားေနတာငါသိေပမယ့္
မိုးေပၚကိုေမာ့ၾကည့္ျပီး ေကာင္းကင္ၾကီးကို မသိသလိုငါဟန္ေဆာင္ျပဳံးျပလိုက္တယ္
ေကာင္းကင္ၾကီးေတာင္အေရာင္ေျပာင္းေသးတာ
နင္စိတ္ေျပာင္းလဲတာ မထူးဆန္းပါဘူး
ဒါေပမဲ့နင္ညာနမ္းတဲ့အခ်ိန္မွာ ပန္းေလးတပြင့္ ပြင့္သြားတယ္
အဲ့ဒါငါ့ရင္ထဲကအခ်စ္ပန္းေလးေပါ့
ဒီပန္းေလးကို ဘယ္သူမွခူးလို႕မရဘူး
ဘာျဖစ္လို႕လဲဆိုေတာ့့
လျပည့္ ည မွာပြင့္တဲ့ကုမုျဒာၾကာပန္းေလးမို႕
ဘယ္သူကိုမွခူးခြင့္မေပးဘူးေနာ္
ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့
ကုမုျဒာၾကာပန္းေလးဟာ လျပည့္ညကို
မွီတြယ္ရွင္သန္ျပီးပန္းေလးပြင့္သလိုမ်ိဳး
ၾကင္နာယုယစြာတန္ဖိုးထားတတ္မွ
ပန္းေလးနဲ႕တူတဲ့ အခ်စ္ပန္းေလးဟာ
နာက်င္မႈ႕မရွိဘဲၾကာရွည္စြာမင္းေဘးနားမွာ
လေရာင္ခ်စ္ေသာပန္းနဲ႕ ပန္းကိုခ်စ္ေသာလ။
ReplyDeleteမမေရ အရမ္းေကာင္းတဲ့ေမာ္ဒန္ကဗ်ာေလးပါ
ReplyDelete