မေန႔က အသိဒကာမတစ္ဦးက ဦးဇင္းကို ေမးခြန္းေလးေတြ ေမးခ်င္တယ္ ဆိုၿပီး “ ေသာတပန္ဆိုတာဘယ္လိုပုဂၢိဳလ္လဲ “ လို႔စေမးပါတယ္။ ဦးဇင္းက- “ ေသာတပန္မဟုတ္ပါဘူး ေသာတာပန္ပါ၊ အရိယာပုဂၢိဳလ္ေလ…။ စင္ၾကယ္သူလို႔ အဓိပၸာယ္ရတယ္၊ ကိေလသာေတြ စင္ၾကယ္တာပါ” ဆိုၿပီး အေျဖေပးလိုက္ေတာ့ “ ဒီေခတ္ ျဖစ္ႏိုင္ေသးသလား” တဲ့ “ တရားကို တကယ္မွန္မွန္ကန္ကန္ အားထုတ္ရင္ ျဖစ္ႏိုင္တယ္လို႔ ဘုရားေဟာထားတာရွိပါတယ္” လို႔အေျဖေပးလိုက္ပါတယ္။
“တပည့္ေတာ္တို႔က စီးပြားေရးမွာႏွစ္ျမဳပ္ထားရသူေတြဆိုေတာ့ အကုသိုလ္ေတြေတာ့ မကင္းႏိုင္ေသးဘူးေပါ့ဘုရား၊ ဒါေပမယ့္ ကုသိုလ္တရားေတြကိုေတာ့ မ်ားႏိုင္သမွ်မ်ားေအာင္ ႀကိဳးစားမွာပါ” တဲ့၊
ဦးဇင္းက “ ကုသိုလ္တာမ်ားေအာင္ အားထုတ္ရမွာ မဟုတ္ဘူး၊ အကုသိုလ္ေတြ ပါးေအာင္လည္း အားထုတ္ဖို႔ လိုအပ္ေသးတယ္ေလ” လို႔ ျပန္ေျပာလိုက္ပါတယ္။
အဲဒီေတာ့ သူက “ အကုသိုလ္ လုပ္တိုင္း ငရဲက်ႏိုင္သလား ” တဲ့
ဦးဇင္း ။ ။ အင္း…ႀကီးေလးတဲ့ ကံ (၅)မ်ိဳးကို လုပ္မိရင္ေတာ့ ေသခ်ာေပါက္ငရဲက်မွာပါ၊ က်န္တဲ့ အကုသိုလ္ကံေတြကေတာ့ မေသခ်ာပါဘူး…။ ကုသုိလ္ကံေတြက အက်ိဳးေပးခြင့္ရသြားရင္ေပါ့..။
ေမးသူ ။ ။ (၅)မ်ိဳးက ဘာေတြလဲ ဘုရား…။
ဦးဇင္း ။ ။ (၁) အေမသတ္တဲ့ကံ၊(မာတုဃာတက) (၂) အေဖသတ္တဲ့ကံ၊(ပိတုဃာတက) (၃) ရဟႏၲာသတ္တဲ့ကံ၊(အရဟႏၲဃာတက) (၄) ဘုရားေသြးစိမ္းတည္ေအင္လုပ္တဲ့ကံ၊(ေလာဟိတုပၸါဒက) (၅)သံဃာသင္းခြဲတဲ့ကံ(သံဃေဘဒက)။
အဲဒီကံေတြက ႀကီးေလးတဲ့ ကံေတြလို႔ ေခၚတယ္..၊ ပါဠိလိုေတာ့ ပဥၥာနႏၲရိယကံေပါ့…။ (ပဥၥ-ငါးပါး+အနႏၲရိယ-အျခားမဲ့ဘ၀၌+ဣယ-အက်ိဳးေပးေသာကံ)
ေမးသူ ။ ။ ေအာ္ …. က်န္တဲ့ အကုသိုလ္ကံေတြကေကာ ဘုရား….။
ဦးဇင္း ။ ။ အကုသိုလ္ဆုိတာ ေက်ာက္ခဲနဲ႔တူပါတယ္၊ ေသးေသး ႀကီးႀကီး ေအာက္နစ္မွာပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီေက်ာက္ခဲရဲ့၀န္ကို ႏိုင္ႏုိင္တဲ့ ေလွစတဲ့ အခံရွိရင္ မနစ္ျမဳပ္ႏိုင္ပါဘူး..။
ေမးသူ ။ ။ တင္ပါ..။
ဦးဇင္း ။ ။ ဒီလိုပါပဲ အကုသိုလ္ေတြလုပ္ခဲ့ေပမယ္ ကုသိုလ္ေတြမ်ားမ်ားလုပ္ရင္ ကုသိုလ္ကံေတြက အက်ိဳးေပးခြင့္ရရင္ အကုသိုလ္ကံက အက်ိဳးမေပးရင္ ေအာက္အပါယ္ဘံုကို မေရာက္ႏိုင္ပါဘူး…။ ခုနေျပာတဲ့ (၅)ပါးက ေတာ့ အင္မတန္ႀကီးေလးတဲ့ ၀န္လုိ ဘယ္ဟာမွ ခံမထားႏိုင္ဘူးေလ..။
ေမးသူ ။ ။ တင္ပါ… တပည့္ေတာ္ သေဘာေပါက္ပါတယ္ ဘုရား…။
ဦးဇင္း ။ ။ ဥပမာေလး ေျပာျပဦးမယ္…။
ေမးသူ ။ ။ တင္ပါ… ေျပာျပပါဦးဘုရား….။
ဦးဇင္း ။ ။ ဦးဇင္းတို႔ စာေပမွာ (အဂၤုတၱိဳရ္-ပ-၂၅၀) မွာ ေလာဏကပလႅသုတ္ဆိုတာရွိတယ္။ ျမန္မာလိုေတာ့ ဆားခြက္သုတၱန္ေပါ့။ အဲဒီမွာ ပါတဲ့ ဥပမာေလးပါ။ ဆိုပါစို႔ ဆားတစ္ပိႆာကို ျမစ္ထဲ သြန္ခ်ႀကည့္ ေရအရသာ ပ်က္သြားပါ့မလား..။
ေမးသူ ။ ။ ဘယ္ပ်က္မလဲ ဘုရား….။
ဦးဇင္း ။ ။ ေအး အဲဒီသေဘာပဲ ကုသိုလ္ကံ အမ်ားႀကီးရွိေနသူဟာ အကုသိုလ္ကံ အနည္းငယ္ ေလးက အရာမထင္ အရသာမေပၚႏိုင္ေတာ့ဘူးေပါ့…။
ေမးသူ ။ ။ တင္ပါ မွတ္သားစရာေကာင္းလွပါတယ္ ဘုရား…။
ဦးဇင္း ။ ။ ေနာက္…ေရအိုးအေသးစားေလးထဲ ကို ဆားတစ္ပိႆာထည့္ၾကည့္ ဘယ္လိုျဖစ္မလဲ…။
ေမးသူ ။ ။ အင္မတန္ငန္ပီး ေရအရသာေတာင္ ရေတာ့မွ မဟုတ္ပါဘူး ဘုရား..။
ဦးဇင္း ။ ။ ေအး ဟုတ္တယ္ ေရကနဲ႔ၿပီး ဆားကမ်ားေနတာကိုး အဲဒီလိုပဲ ကုသိုလ္ကံနည္းနည္းေလးသာ ရွိတဲ့သူဟာ အထိုက္အေလ်ာက္ အကုသိုလ္ျဖစ္လိုက္ရင္ေတာင္ ရိွတဲ့ ကုသိုလ္ကံသတၱိေလးေတြ ပ်က္ျပားသြားတတ္တယ္..။
ေမးသူ ။ ။ တင္ပါဘုရား….တပည့္ေတာ္လည္း တရားေဘာင္ထဲ ၀င္ဖို႔ စိတ္ကူးရွိတယ္ဘုရား.. ဒါေပမယ့္ အိမ္ကို သံေယာဇဥ္ မျပတ္ႏုိင္ေသးဘူး ဘုရား…။
ဦးဇင္း ။ ။ ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ေပါ့ေလ ကုသိုလ္ဆိုတာေတာ့ ယူတတ္ရင္ ရပါတယ္။
ေမးသူ ။ ။ ေျပာျပပါဦးဘုရား….။
ဦးဇင္း ။ ။ အခု ေန႔စဥ္ စား၀တ္ေနေရးမွာ စိတ္ကေလး ေျပာင္းထားလိုက္ရင္ ကုသိုလ္ျဖစ္တယ္ေလ..၊ ဥပမာ…..ညီေတြ ညီမေတြကို ကိုယ္က ထမင္းခူးေၾကြးတယ္ ဆိုပါစို႔… ညီေတြ ညီမေတြ အေပၚေစတနာကေလး ထားပီး သူတို႔ေလးေတြ ေကာင္းေကာင္း မြန္မြန္စားေသာက္ႏိုင္ၾကပါေစ…လို႔ စိတ္ထားလိုက္ရင္ “ေမတၱာဘာ၀နာ” ကုသိုလ္ရတယ္၊ ကုိယ္က ေစတနာနဲ႔ ေကၽြးေမြးေတာ့ “ ဒါန” လည္း ျဖစ္ေနတာပါပဲ၊ အလွဴႀကီးေတြ ေပးေနမွ ဒါန ကုသုိလ္ေခၚတာ မဟုတ္ဘူးေလ…။
ေမးသူ ။ ။ တင္ပါ သေဘာေပါက္ပါတယ္ဘရား…။
ဦးဇင္း ။ ။ အေမ အေဖေတြကို ထမင္းပြဲျပင္ေပးရင္းလဲ ဒါနကုသိုလ္ ေ၀ယ်ာ၀စၥေခၚတဲ့ သီလကုသိုလ္ ေမတၱာဘာ၀နာ ကုသိုလ္ေတြ ယူႏိုင္ေအာင္ ေယာနိေသာမနသိကာရ ဆိုတဲ့ ႏွလံုးသြင္းေလး ထားရင္ ဘာလုပ္လုပ္ ကုသိုလ္ဘာပဲ။
ေမးသူ ။ ။ တင္ပါ ဘုရား…။
ဦးဇင္း ။ ။ အခု အင္တာနက္ဆိုင္မွာ အလုပ္လုပ္တယ္ဆိုေတာ့ သံုးစြဲသူေတြ အဆင္ေျပေစခ်င္တဲ့ စိတ္ကေလးနဲ႔ ေမတၱာထား ကုသိုလ္ျဖစ္တယ္ေလ၊ ဒါေၾကာင့္ ဦးဇင္းကေျပာေနတာေပါ့ “ တာ၀န္ေက်ရံု မလုပ္နဲ႔ ၊ နည္းနည္း ပိုလုပ္” လို႔…။
ေမးသူ ။ ။ ဒါဆို ဘာပဲ လုပ္လုပ္ ေမတၱာ ထားရမယ္ဆိုတဲ့ သေဘာလား…။
ဦးဇင္း ။ ။ အင္း ေမတၱာဆိုတာက မေအာင္ျမင္ႏိုင္တဲ့ အရာရယ္လို႔ မရွိဘူးေလ…၊ ဦးဇင္းတို႔ ကိုရင္ဘ၀က က်က္ခဲ့ဖူးတဲ့ စာေလးရွိေသးတယ္၊ ေျပာျပဦးမယ္…။ “ေယ တတၳ ပါဏာ ေတ ေတန ယာေပႏၲဳ “ (အဂၤုတၱိဳရ္၊ ၁၆၂)တဲ့၊ အဓိပၸာယ္က ဒီေနရာမွာ ရွိတဲ့ သတၱ၀ါေလးေတြ ငါစြန္႔လိုက္တဲ့ ထမင္းက်န္ ဟင္းက်န္ေတြန႔ဲ သူတို႔ရဲ့ ခႏၶာကိုယ္ မွ်တႏိုင္ၾကပါေစ-လို႔ ဆိုလိုတာပါ။ ထမင္းပန္းကန္ ဟင္းပန္းကန္ေဆးတဲ့ အခါမွာလဲ အဲဒီလိုေလးေတြ စိတ္ထားၿပီး ေဆးမယ္ ဆိုရင္ ကုသိုလ္ျဖစ္တယ္လို႔ ျမတ္စြာဘုရားကိုယ္ေတာ္တိုင္ ေဟာေတာ္မူခဲ့တယ္ေလ…။
ေမးသူ ။ ။ တင္ပါ့ဘုရား…။
ဦးဇင္း ။ ။ စိတ္ကေလးသာ ကုသိုလ္ဘက္ကို ေျပာင္းလိုက္ပါ ယူစရာကုသိုလ္ေတြ မကုန္ႏိုင္ပါဘူး….၊ (ကုသလံ) ေယာနိေသာ မနသိကာရပဒ႒ာနံ(အဘိ.႒-၁၊ ၁၀၅) ကုသိုလ္ဆိုတာ ႏွလံုးသြင္းမွန္ကန္ျခင္းဟာ နီးေသာအေၾကာင္းပါတဲ့… ဒါေၾကာင့္ ဘယ္အရာမဆို ေမတၱာထား ေကာင္းတဲ့ ေစတနာနဲ႔ လုပ္ရင္ ကုသိုလ္ဆိုတာ ေန႔စဥ္စား၀တ္ေနေရးမွာ ယူစရာအမ်ားႀကီးပဲေလ….။ ေနာက္ဆံုး ၀ိပႆနာကုသိုလ္ကိုလဲ သြားရင္း လာရင္း ေရာင္းရင္း၀ယ္ရင္းနဲ႔ သတိထားၿပီး လုပ္ရင္ ရတာပါပဲ..။ ဒါေၾကာင့္ ေယာဆရာေတာ္က- “ တရားဆိုတာ အားဖို႔မလို …၊ သိဖို႔လိုသည္…” လို႔ မိန္႔ေတာ္မူတာေပါ့ ။
ေမးသူ ။ ။ တင္ပါ…ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ဘုရား….။
(မွတ္ခ်က္) နားလည္းမႈကိုသာပဓာနထားကာ ေျဖၾကားေပးရသည့္အတြက္ အမွားပါရင္ ခြင့္လြတ္ၾကပါရန္….။
မွ်ေ၀ေပးတာအတြက္ ေက်းဇူးပါ ....
ReplyDeleteေကာင္းတဲ့တရားေတြကို သိသင့္တာမို႕မွ်ေ၀ေပးရင္းကုသိုလ္ယူေနတာပါ
ReplyDeleteမေဟေလးက်န္းမာေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ
တာ၀န္ေက်ရံုမလုပ္နဲ႔...နဲနဲပိုလုပ္...
ReplyDeleteတင္ပါ့ဘုရား...