၀ါေခါင္လျပည့္ ေမတၱာအခါေတာ္ေန႕ေမတၱာပြါးမ်ား၊ က်ိဳးႀကီးမားသည္၊ ဘုရားျမတ္စြာ မိန္႕ခြန္းတည္း.

သာသနာေတာ္ႏွစ္ ၂၅၅၆ ခု ေကာဇာသကၠရာဇ္ ၁၃၇၄ခု ၀ါေခါင္လဆန္း (၁၅)ရက္ စေနေန႕ ၁.၉.၂၀၁၂ ေမတၱာအခါေတာ္ေန႕ ေမတၱာသုတ္ ပါဠိ

ယႆာ ႏုဘာ၀ေတာ ယကၡာ၊ ေန၀ ဒေႆႏၲိ ဘီသနံ။
ယဥိႇေစ၀ါ ႏုယုဥၨေႏၲာ၊ ရတၱိႏၵိ၀ ' မ တႏၵိေတာ။

သုခံ သုပတိ သုေတၱာ စ၊ ပါပံ ကိဥၥိ န ပႆတိ။
ဧ၀မာဒိ ဂုဏူေပတံ၊ ပရိတၱံ တံ ဘဏာမ ေဟ။

ကရဏီယ မတၳ ကုသေလန၊ ယႏၲ သႏၲံ ပဒံ အဘိ သေမစၥ။
သေကၠာ ဥဇူ စ သုဟု ဇူ စ၊ သု၀ေစာ စႆ မုဒု အနတိမာနိ။

သႏၲဳႆေကာ စ သုဘေရာ စ၊ အပၸ ကိေစၥာ စ သလ' ဟုက ၀ုတၱိ။
သႏၲိျႏၵိေယာ စ နိပေကာ စ၊ အပၸ ဂေဗၻာ ကုေလသြ ' န ႏုဂိေဒၶါ။

န စ ခုဒၵ ' မာစေရ ကိဥၥိ၊ ေယန ၀ိညဴပေရ ဥပ၀ေဒယ်ဳံ။
သုခိေနာ ၀ ေခမိေနာ ေဟာႏၲဳ၊ သဗၺသတၱာ ဘ၀ႏၲဳ သုခိတတၱာ။

ေယ ေကစိ ပါဏဘူတတၳိ၊ တသာ ၀ါ ထာ၀ရာ၀ န၀ ေသသာ။
ဒီဃာ ၀ါ ေယ၀ မဟႏၲာ၊ မဇၩိမာ ရႆကာ အဏုက ထူလာ။

ဒိ႒ာ ၀ါ ေယ၀ အဒိ႒ာ၊ ေယ၀ ဒူေရ ၀သႏၲိ အ၀ိဒူေရ။
ဘူတာ ၀ သမၻေ၀သီ ၀၊ သဗၺသတၱာ ဘ၀ႏၲဳ သုခိတတၱာ။

န ပေရာ ပရံ နိကုေဗၺထ၊ နာတိမေညထ ကတၳစိ န ကဥၥိ။
ဗ်ာေရာသနာ ပဋိဃသည ၊ နာညမညႆ ဒုကၡ ' မိေစၦယ် ။

မာတာ ယထာ နိယံပုတၱ၊ မာယုသာ ဧကပုတၱ ' မႏုရေကၡ။
ဧ၀မၸိ သဗၺဘူေတသု၊ မာနသံ ဘာ၀ေယ အပရိမာဏံ။

ေမတၱဥၥ သဗၺေလာကသၼိ၊ မာနသံ ဘာ၀ေယ အပရိမာဏံ။
ဥဒၶံ အေဓာ စ တိရိယဥၥ၊ အသမၺာဓံ အေ၀ရ'မသပတၱံ။

တိ႒ံစရံ နိသိေႏၷာ၀၊ သယာေနာ ယာ၀တာ'ႆ ၀ိတမိေဒၶါ။
ဧတံသတႎ အဓိေ႒ယ်၊ ျဗဟၼ'ေမတံ ၀ိဟာရ မိဓ'မာဟု။

ဒိ႒ိဥၥ အႏုပဂၢမၼ၊ သီလ၀ါ ဒႆေနန သမၸေႏၷာ။
ကာေမသု ၀ိနယ ေဂဓံ၊
န-ဟိ ဇာတုဂၢဗၻ ေသယ် ပုန ေရတိ။

ေမတၱ သုတၱံ နိ႒ိတံ။

ေမတၱာသုတ္ ျမန္မာျပန္

ေမတၱာ သုတ္ေတာ္ သည္ ခုဒၵက နိကာယ္၊ ခုဒၵကပါဌ ပါဠိေတာ္ ႏွင့္ သုတၱ နိပါတ္ပါဠိေတာ္ မွ ျဖစ္ပါသည္။ ေမတၱသုတ္ကို အျမဲမျပတ္ ရြတ္ဖတ္ေလ့ရွိသူတို႔မွာ အေျခာက္အလွန္႔မခံရျခင္း၊ အနာေရာဂါကင္းျခင္း၊ အိပ္မက္ဆိုး နိမိတ္ဆိုး အတိတ္ဆိုးမ်ား မေတြ႕ၾကံဳရျခင္း၊ လူနတ္အမ်ားခ်စ္ခင္ျခင္း၊ အဆိပ္ လက္နက္ မစူးရွျခင္း၊ ႐ူးသြပ္ေသာ ေ၀ဒနာ ကင္းျခင္းမွစ၍ ျဗဟၼာ့ဘံုေရာက္သည္အထိ အက်ဳိးေပးႏိုင္စြမ္းရွိေလသည္။

ေမတၱသုတ္ပရိတ္ေတာ္၏ တန္ခိုးရွိန္ေစာ္အာႏုေဘာ္ေၾကာင့္ ဘီလူးၾကမ္းတို႔ သည္ ေၾကာက္မက္ဖြယ္ေသာ အဆင္း အသံ အစရွိေသာ အာ႐ံုတို႔ကို မျပ၀ံ့ မေျခာက္၀ံ့ၾကေလကုန္၊ ေမတၱာသုတ္ပရိတ္ေတာ္ကို ညဥ့္အခါ၌ လည္းေကာင္း၊ ေန႔အခါ၌ လည္းေကာင္း၊ မပ်င္းမရိ လံု႔လျပဳ၍ ရြတ္ဖတ္ေသာသူသည္။

ခ်မ္းသာစြာအိပ္ရ၏၊ အိပ္ေသာ္လည္း မေကာင္းေသာ အိပ္မက္ကို တစိုးတစိ မွ် မျမင္မက္၊ ဤသို႔ အစရွိေသာ ဂုဏ္ေက်းဇူးအေပါင္းႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ ေမတၱာ သုတ္ ပရိတ္ေတာ္ကို အို- သူေတာ္ေကာင္းတို႔ ငါတို႔ရြတ္ဖတ္ၾကပါကုန္စို႔။

ေလာကီေလာကုတၱရာ အက်ဳိးစီးပြား၌ လိမၼာေသာသူသည္ ျငိမ္သက္ေအးခ်မ္း ေသာ နိဗၺာန္ကိုအာ႐ံုျပဳ၍ ဤဆိုလတၱံ႔ေသာ သူေတာ္ေကာင္းနည္းလမ္းကို က်င့္ၾကံ အားထုတ္ ျပဳလုပ္အပ္၏၊ ကိုယ္ႏွင့္အသက္တို႔ကို မငဲ့ကြက္ မညႇာတာ ျပဳလုပ္ ျခင္းငွာ စြမ္းႏိုင္ရာ၏၊ ကိုယ္ႏႈတ္ႏွစ္ပါး ႐ိုးသားေျဖာင့္မတ္ရာ၏၊ စိတ္သေဘာ ထား ေကာင္းစြာ ေျဖာင့္မတ္ရာ၏၊ ဆိုဆံုးမလြယ္ရာ၏၊ ႏူးညံ့သိမ္ေမြ႔ရာ၏၊ သူတစ္ပါးအေပၚ ေထာင္လႊားေသာ မာန္မာနမရွိရာ။

ေရာင့္ရဲလြယ္ရာ၏၊ ေမြးျမဴလြယ္ရာ၏၊ နည္းပါးေသာ အမႈကိစၥရွိရာ၏၊ ေပါ့ပါးေသာ အသက္ေမြးျခင္း ရွိရာ၏၊ ျငိမ္သက္ေသာ ဣေႁႏၵရွိရာ၏၊ အရာရာ ၌ ခြဲျခမ္းစိတ္ျဖာ ရဲရင့္ေသာ Óဏ္ပညာရွိရာ၏၊ ကိုယ္ႏႈတ္ႏွလံုး သံုးပါးလံုး ႐ုန္႔ရင္းၾကမ္းတမ္းမႈ မရွိရာ၊ ဒါယကာတို႔၌ တြယ္တာမက္ေမာမႈမရွိရာ။

ပညာရွိတို႔ ကဲ့ရဲ႔႐ႈတ္ခ်အပ္ေသာ တစ္စံုတစ္ခုေသာ မေကာင္းမႈကို အနည္း ငယ္မွ်ေသာ္လည္း မျပဳမလုပ္ရာ၊ ခပ္သိမ္းေသာ သတၱ၀ါတို႔သည္ ကိုယ္၏ခ်မ္း သာျခင္းႏွင့္ ျပည့္စံုၾကပါေစကုန္သတည္း၊ စိတ္ခ်မ္းသာျခင္းႏွင့္ ျပည့္စံုၾကပါေစ ကုန္သတည္း၊ ေဘးရန္ ဥပဒၵေ၀ါ မရွိၾကပါေစကုန္သတည္း။

အၾကြင္းမရွိ အလံုးစံု ထြက္သက္ ၀င္သက္ရွိေသာ သတၱ၀ါ၊ ထင္ရွားရွိေသာ သတၱ၀ါ၊ ထိတ္လန္႔တတ္ေသာ သတၱ၀ါ၊ တည္ၾကည္ၿငိမ္သက္ေသာ သတၱ၀ါ၊ရွည္ေသာ သတၱ၀ါ၊ တိုေသာ သတၱ၀ါ၊ ပုကြေသာ သတၱ၀ါ၊ မတိုမရွည္ေသာ သတၱ၀ါ၊ ႀကီးေသာ သတၱ၀ါ၊ ငယ္ေသာ သတၱ၀ါ၊ မႀကီးမငယ္ေသာ သတၱ၀ါ၊ ဆူေသာ သတၱ၀ါ၊ ၾကံဳ႕ေသာ သတၱ၀ါ၊ မဆူမၾကံဳ႕ေသာ သတၱ၀ါ။

မ်က္စိျဖင့္ ျမင္ေကာင္းေသာ သတၱ၀ါ၊ မ်က္စိျဖင့္ မျမင္ေကာင္းေသာ သတၱ၀ါ၊ အေ၀း၌ေနေသာ သတၱ၀ါ၊ အနီး၌ေနေသာ သတၱ၀ါ၊ ထင္ရွားျဖစ္ေပၚျပီးေသာ သတၱ၀ါ၊ ျဖစ္ဆဲတည္ေနေသာ သတၱ၀ါ၊ ဤအလံုးစံုေသာ သတၱ၀ါတို႔သည္ ကိုယ္စိတ္ႏွစ္ျဖာ ခ်မ္းသာျခင္း ရွိၾကပါေစကုန္သတည္း။

တစ္ေယာက္ေသာသူက တစ္ေယာက္ေသာသူကို အမ်က္မထြက္ပါေစလင့္၊ တစ္စံုတစ္ခုေသာ အမႈကိစၥ၌ တစ္ေယာက္ေသာသူက တစ္ေယာက္ေသာသူကို ညႇဥ္းဆဲခ်ဳပ္ခ်ယ္ေသာ ကာယကံ ၀စီကံျဖင့္လည္းေကာင္း၊ ခိုက္ရန္မ်က္ပြား အျငိဳး ထားေသာ စိတ္ျဖင့္လည္းေကာင္း၊ အနည္းငယ္မွ်ေသာ္မွ မထီမဲ့ျမင္ မေအာက္ေမ့ ပါေစလင့္၊ အခ်င္းခ်င္း၏ ဆင္းရဲဒုကၡကို အလိုမရွိပါေစလင့္။

အမိသည္ မိမိရင္ေသြးျဖစ္ေသာ တစ္ဦးတည္းေသာသားငယ္ကို အသက္ အတြက္ေၾကာင့္ အဖန္တလဲလဲေစာင့္ေရွာက္သကဲ့သို႔ ဤနည္းအတူသာလွ်င္ ခပ္သိမ္း ေသာသတၱ၀ါတို႔၌ အတိုင္းအရွည္မရွိေသာ ေမတၱာစိတ္ကို ပြားေစရာ၏။

ကာမဘ၀တည္းဟူေသာ ေအာက္ေလာက၌ လည္းေကာင္း၊ ႐ူပဘ၀တည္း ဟူေသာ အလယ္ေလာက၌ လည္းေကာင္း၊ အ႐ူပဘ၀တည္းဟူေသာ အထက္ ေလာက၌ လည္းေကာင္း၊ ဤေလာကသံုးပါးတို႔၌ ပိုင္းျခားလြတ္ကင္း က်ဥ္းေျမာင္း ျခင္းလည္းမရွိ ကိုယ္တြင္းေဘးရန္လည္းမရွိ အပေဘးရန္လည္းမရွိ အတိုင္းမသိ ခ်စ္ခင္ျမတ္ႏိုးေသာ ေမတၱာစိတ္ကိုလည္း ပြားေစရာ၏။

ရပ္ေနစဥ္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ သြားေနစဥ္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ထိုင္ေနစဥ္ ေသာ္လည္းေကာင္း၊ လဲေလ်ာင္းေနစဥ္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ မအိပ္မငိုက္သမွ် ကာလ ပတ္လံုး သာသနာေတာ္ႀကီး၌ ေမတၱာစိတ္ႏွင့္ယွဥ္၍ ေနထိုင္ျခင္းကို ]]ျမတ္ေသာ ေနထိုင္ျခင္း}} ဟူ၍ ျမတ္စြာဘုရားတို႔ ေဟာေတာ္မူကုန္၏။

ေမတၱာကမၼ႒ာန္းကို စီးျဖန္းအားထုတ္ ျပဳလုပ္ေသာသူသည္ အျမင္ေဖာက္ ျပန္ မိစၦာ ဉာဏ္သို႔ မကပ္မေရာက္ေသာေၾကာင့္ ေလာကုတၱရာသီလ ရွိသည္ျဖစ္၍ မဂ္ဉာဏ္အျမင္ႏွင့္ ျပည့္စံုျပီးလွ်င္ ၀တၳဳကာမ ကိေလသာကာမတို႔၌ တပ္မက္ ေမာျခင္းကင္းေသာေၾကာင့္ ေနာက္တဖန္ အမိ၀မ္းတြင္း ပဋိသေႏၶေနျခင္းသို႔ ဧကန္မေရာက္ေတာ့ၿပီ။

http://www.mettashinfoundation.com/

ေမတၱာပို႕သမႈ အက်ိဳး (၁၁) ပါး

(၁) ခ်မ္းသာစြာ အိပ္ရျခင္း၊

(၂) ခ်မ္းသာစြာ ႏိုးရျခင္း၊

(၃) မေကာင္းအိပ္မက္ မျမင္မက္ရျခင္း၊

(၄) လူတို႕ ခ်စ္ခင္ႏွစ္သက္ျခင္း၊

(၅) နတ္တို႕ ခ်စ္ခင္ျမတ္ႏိုးျခင္း၊

(၆) နတ္တို႕ ေစာင့္ေ႐ွာက္ျခင္း၊

(၇) မီး, အဆိပ္, လက္နက္ မသင့္ႏိုင္ျခင္း၊

(၈) စိတ္လ်င္ျမန္စြာ တည္ၾကည္ျခင္း၊

(၉) မ်က္ႏွာ႐ုပ္အဆင္း ၾကည္လင္႐ႊင္ျပျခင္း၊

( ၁၀) မေတြေ၀ဘဲ ေသရျခင္း၊

(၁၁) ေသေသာအခါ ျဗဟၼာျပည္သို႕ လားရျခင္း

အိပ္, ႏိုး, ခ်မ္းသာ၊ ေကာင္းစြာအိပ္မက္၊

ခ်စ္လ်က္ လူနတ္၊ ေစာင့္လက္နက္မ်ား၊

မီး, ဆိပ္, ဓါးတို႕၊ ေ႐ွာင္႐ွားကိုယ္မွာ၊

လ်င္စြာစိတ္တည္၊ ႐ႊင္ၾကည္မ်က္ႏွာ၊

ေသခါမေတြ၊ လားေလျဗဟၼာ၊

ဆယ့္တစ္ျဖာသည္၊ ေမတၱာပြါးမႈ အက်ိဳးတည္း။

တစ္ေန႕သံုးခါ၊ အိုးတစ္ရာျဖင့္၊ ခ်က္ကာထမင္း၊ ေကၽြးေမြးျခင္းထက္၊

မယြင္းစင္စစ္၊ ႏို႕တစ္ၫွစ္စာ၊ ႀကိမ္သံုးခါမွ်၊
ေမတၱာပြါးမ်ား၊ က်ိဳးႀကီးမားသည္၊ ဘုရားျမတ္စြာ မိန္႕ခြန္းတည္း။

ျမတ္စြာဘုရား ေကာသလတုိင္း သာ၀တၳိျမိဳ႕ ေဇတ၀န္ေက်ာင္းမွာ ကိန္းေအာင္းစံေပ်ာ္ ေနေတာ္မူေသာကာလ၊ တစ္ခုေသာ ၀ါဆုိဦးမွာ သံဃာေတာ္အပါး (၅၀၀) တုိ႔ ဘုရားထံမွာ ေတာင္းခံျပီး ေတာအုပ္တစ္ခုသုိ႔၀င္၍ ၀ါကပ္ကာ တရားအားထုတ္ေနၾကပါတယ္။

ထုိေတာတြင္ ရွိေနၾကေသာ နတ္မ်ားက သံဃာေတာ္တုိ႔၏ သီလအရွိန္ကို ရုိေသၾကေသာေၾကာင့္ မိမိတုိ႔ ေနရာမ်ားမွာ ဖယ္ရွားေပးၾက၊ ေရွာင္ေနၾကပါတယ္။ ေလးစားအပ္ေသာ ဧည့္သည္မ်ားမိမိတုိ႔ေနရာသို႔ ၾကာၾကာၾကီး လာေရာက္လွ်င္ အိပ္ရွင္ အေနၾကပ္သလုိပါပဲ၊ သံဃာကို ရုိေသတဲ့ နတ္မ်ား ရုကၡစုိး ဘုမၼစုိးမ်ားေပါ့၊ အေနၾကပ္ၾကတဲ့အတြက္ သူတုိ႔ေနရာမွာ တရားအားထုတ္ေနၾကတဲ့ သံဃာေတာ္မ်ားကို ျခိမ္းေျခာက္ၾက၊ ေျခာက္လွန္႔ၾကပါတယ္။

အဲ့ဒါေၾကာင့္ သံဃာေတာ္မ်ား သမာဓိပ်က္ျပီး ၀ါဆုိျပီးစ ၀ါတြင္းကာလမွာပဲ ေဇတ၀န္ေက်ာင္းေတာ္သို႔ ျပန္လာခဲ့ရပါတယ္၊ ျမတ္စြာဘုရားက ေမးစစ္ေတာ့
ေတာေခ်ာက္လုိ႔ ျပန္လာခဲ့ရတဲ့အေၾကာင္း ေလွ်ာက္ထားၾကပါတယ္။

အဲ့ဒီအခါ ျမတ္ဘုရားက သင္တုိ႔ အဲ့ဒီေတာက နတ္ေတြကို မိတ္မဖြဲ႕ၾကလုိ႔ သူတုိ႔ ေခ်ာက္လွန္႔တာပဲ။ သူတုိ႔ေနရာမွာ သူတုိ႔ကို ေကာင္းစြာမိတ္ဖြဲ႕ျပီးမွ ေနၾကမယ္ဆုိလွ်င္ ခ်စ္ခင္ျမတ္နုိးေနၾကလိမ့္မယ္။

ရဟန္းတုိ႔ မိတ္ဖြဲ႕ေၾကာင္း အက်င့္ေကာငး္ကို သင္ယူသြားၾက၊ ဒီေနရာ ဒီေတာကိုပဲ ျပန္သြားၾက၊ ေတာသုိ႔မ၀င္ခင္ အဲဒီနတ္ေတြကို မိတ္ဖြဲ႕ၾက မိတ္ေဆြဖြဲ႔ေၾကာင္း အက်င့္ေကာင္းကေတာ့ ေမတၱာတရားပဲဟု မိန္႔ေတာ္မူကာ ေမတၱသုတ္ကို ေဟာေတာ္မူပါတယ္။

ေမတၱာသုတ္ကို နာၾကားသင္ယူျပီ ထုိိရဟန္း (၅၀၀) တုိ႔ ထုိေတာထဲကို ျပန္သြားၾကရပါတယ္။ ေတာမ၀င္ခင္ ေမတၱာပြားၾကတဲ့အတြက္ ယခင္ျခိမ္းေျခာက္လႊတ္ခဲ့တဲ့ နတ္မ်ားဟာ ယခုေတာ့ ေက်ာငး္သား၊ ကပၸိယ၊ တပည့္မ်ားကဲ့သို႔ တရုိတေသ ခရီးဦးၾကိဳဆုိ၍ ေနရာေပးၾက ျပဳစုလုပ္ေကၽြးၾကပါတယ္။

ေမတၱာသုတ္ေတာ္ျဖင့္ နတ္မ်ားကို မိတ္ဖြဲ႔ျပီး နတ္မ်ားအေစာင့္အေရွာက္ျဖင့္ အထက္ပါ ရဟန္း (၅၀၀) တုိ႔ ထုိေတာထဲမွာပဲ ၀ါဆုိ ၀ါကပ္ျပဳ၍ တရားအားထုတ္ၾကရာ အားလုံး ၀ါတြင္းမွာပဲ ရဟႏၱာျဖစ္ၾကပါတယ္၊ ဒုတိယ ပ၀ါရဏာျပဳ အျပီးမွာ ဘုရားဖူးဖုိ႔ ျပန္လည္အစီရင္ခံဖုိ႔ ေဇတ၀န္သုိ႔ ျပန္ခဲ့ၾကပါတယ္။

အထက္ပါ အတၳဳပၸတၱိအသြားအလာကို ၾကည့္လွ်င္ နတ္မ်ားေခ်ာက္သျဖင့္ ေဇတ၀န္ျပန္ေရာက္တာ ၀ါေခါင္လျပည့္ ဒုတိယ ၀ါဆုိေန႔ပါပဲ။ ေမတၱာသုတ္ကို ထုိေန႔မွာ နာၾကားျပီး တုိေတာသုိ႔ပဲျပန္၍ ၀ါကပ္ခဲ့ရတာျဖစ္ပါတယ္၊ ထုိ႔ေၾကာင့္ ၀ါေခါင္လျပည့္ေန႔ကို ေမတၱာသုတ္ေတာ္ေန႔၊ ေမတၱာအခါေတာ္ေန႔ရယ္လုိ႔ ေခၚဆုိႏုိင္ျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။

ေမတၱာဆုိတာကို အဘိဓမၼာမွာ တရားကုိယ္အားျဖင့္ အေဒါသ ေစတသိက္လုိ႔ ဆုိပါတယ္၊ အမ်က္မထြက္ျခင္း၊ စိတ္မဆုိးျခင္း၊ မဖ်က္ဆီးျခင္း၊ မေႏွာက္ယွက္ျခင္း၊ ရန္မျပဳျခင္းစသည္ အဓိပၸါယ္မ်ားရပါတယ္။ ေဒါသက ရန္ညိႈးရန္သူဖြဲ႔တဲ့ မေကာငး္တဲ့တရားျဖစ္လုိ႔၊ အေဒါသက မိတ္ေဆြဖြဲ႔တဲ့တရား ခ်စ္ခင္သူမ်ားျပားေအာင္ စည္းရုံးတဲ့ အေကာငး္တရားပါပဲ။

ေဒါသသည္ အပူဓာတ္ျဖစ္လုိ႔ အဖြဲ႔အစည္းကို ပ်က္ျပယ္ေစတတ္ပါတယ္၊ အေဒါသကေတာ့ အေအးဓာတ္ျဖစ္တဲ့အတြက္ အဖြဲ႔အစည္းကုိ အားေပးခုိင္ျမဲေစပါတယ္။ မွန္ပါတယ္၊ ေဒါသအားၾကီးတဲ့ သတၱ၀ါမ်ားမွာ ၾကမ္းထမး္တဲ့ သေဘာေတြ လႊမ္းေနတာေၾကာင့္ ခ်ဥ္းကပ္ေပါင္းသင္းဖုိ႔ အလြန္ခက္ေနပါတယ္။ သူတုိ႔မွာ ခ်စ္ခင္သူမိတ္ေဆြ ရွားပါးေနတတ္ပါတယ္၊ က်ားေတြ ျခေသၤ့ေတြ ေျမြေပြး ေျမြေဟာက္ေတြ အနီးအနားသုိ႔ လူေတြ တရိစ ၦာန္ေတြဟာ ခ်ဥ္းကပ္ဖုိ႔ရန္ မ၀ံ့မရဲ ခက္ခဲေနသလုိပါပဲ။

ဒါေၾကာင့္ ေမတၱာဘာ၀နာဆုိတာဟာ က်ား ျခေသၤ့ ေျမြေပြး ေျမြေဟာက္နဲ႔တူတဲ့ ေဒသစိတ္ကို ေခါင္းပါးေအာင္ ပယ္ႏႈတ္ႏုိင္ေအာင္ ေလ့က်င့္တဲ့ က်င့္စဥ္ပဲျဖစ္ပါတယ္။

ေမတၱာသုတ္မွာ ေတာရပ္မွီရဟန္း (၅၀၀) တုိ႔အား ျမတ္စြာဘုရားက ေမတၱာဘာ၀နာ က်င့္မည့္ပုဂၢဳိလ္သည္ ေရွ႔ေျပးအက်င့္ (၁၄) ပါးကိုက်င့္ရမယ္လုိ႔ ေဟာပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ ေမတၱာဘာ၀နာျဖင့္ ေဒါသကို ေလ်ာ့၍ ေလ်ာ့၍၊ ႏွိမ္၍ ႏွိမ္၍၊ ပယ္၍ ပယ္၍ လာခဲ့ရာ တျဖည္းျဖည္းခ်င္း ေဒါသေခါငး္ပါးလာေသာအခါ အတၳကုသလ၊ သကၠ၊ ဥဇုစေသာ ေကာငး္ျမတ္သည့္ ဂုဏ္အရည္အခ်င္းမ်ား တုိးတက္လာမည္ျဖစ္ပါသည္။

အတၳကုသလဆုိတာ အက်ိဳးစီးပြားရွိသည့္ အလုပ္၌ ကၽြမ္းက်င္ႏုိင္နငး္ျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ေဒါေသာ အတၳံ န ဇာနာတိ စသည္ျဖင့္ ေဟာေသာ ေဒသနာမ်ားမွာ ေဒါသသည္ ေကာငး္က်ိဳး ဆုိးက်ိဳးကုိမသိ မျမင္ဟု ေဟာေတာ္မူပါသည္။

အဲ့ဒါေၾကာင့္ ေဒါသကင္းေသာစိတ္၊ အေဒါသစိတ္ကို ပုိင္ဆုိင္သူသည္သာလွ်င္ အတၳကုသလ-အက်ိဳးစီးပြား၌ ကၽြမ္းက်င္ႏုိင္နင္းသူ၊ သေကၠာ-မိမိသူတစ္ပါး အက်ိဳးမ်ားသည့္ လုပ္ငန္း၌ စြမ္းႏုိင္သူစသည္ ျဖစ္လာပါလိမ့္မည္။ ေဒါသအေမွာင္တြင္း၌ က်ေရာက္ေနသူသည္ မိမိႏွင့္ လူအမ်ား အက်ိဳးျဖစ္မည့္လုပ္ငန္းမ်ိဳး၌ ကၽြမ္းက်င္မႈႏွင့္စြမ္းရည္မ်ား မရွိေတာ့သည့္အျပင္ ပ်က္စီးျခင္းသုိ႔ပင္ က်ေရာက္သြားႏုိင္ပါသည္။

သုိ႔ျဖစ္၍ ေဒါသစိတ္ကို ေမတၱာျဖင့္ပယ္ရွား ႏုိင္သူသည္-
၁။ မိမိသူတစ္ပါး ေကာင္းက်ိဳးမ်ားမည့္ လုပ္ငန္းမ်ား၌ ကၽြမ္းက်င္ႏုိင္နင္းလာမည္။
၂။ ထုိလုပ္ငန္းမ်ိဳး၌ လုပ္ကုိင္ေဆာင္ရြက္ႏုိင္ေသာ အစြမ္းသတၱိမ်ားရွိလာမည္။
၃။ ေဒါသကငး္သည့္ ထုိသူသည္ ကုိယ္ႏႈတ္စိတ္သုံးပါး အလြန္ေျဖာင့္မတ္လာမည္။
၄။ စိတ္ထားႏူးညံ့လာသည့္အတြက္ ေျပာဆုိဆက္ဆံရာမွာ အလြန္လြယ္ကူလာမည္။
၅။ အေျခအေန အရပ္ရပ္မွာ ေက်နပ္ႏွစ္သိမ့္ေအာင္ ေနတတ္သူျဖစ္လာမည္။
၆။ ေဒါသကင္းသည့္ ထုိသူကို ျပဳစုလုပ္ေကၽြးဖုိ႔ လြယ္ကူေခ်ာေမြ႔ေနမည္။
၇။ အရာရာကို ေက်နပ္ေအာင္ ႏွလုံးသြင္းတတ္သည့္အတြက္ အမႈကိစၥမမ်ားေတာ့ေပ။
၈။ အပုိကိစၥ၊ အပုိအလုပ္ေတြ နညး္သြားျပီး ကုိယ္ႏႈတ္စိတ္မ်ား ေပါ့ပါးသြက္လက္လာမည္။
၉။ တည္ျငိမ္ေသာစိတ္ထား၊ ရင္က်က္ေသာ အသိဉာဏ္၊ ယဥ္ေက်းသိမ့္ေမြ႔ခ်ိဳသာေသာ စကားရွိသည့္ ဂုဏ္သေရရွိ လူၾကီးလူေကာငး္ (Gentle-man) တစ္ေယာက္ျဖစ္လာလိမ့္မည္။
၁၀။ ေဒါသကင္းသည့္ ေမတၱာရွင္သည္ မိမိပတ္၀န္းက်င္ ေလာကႏွင့္ လူသားတုိ႔ အေပၚမွာ ေဒါသျဖင့္ ရန္ညိႈးဖြဲ႔၍လည္း ညိကပ္၍ မေနဘဲ ထုိေဒါသျဖင့္ပင္ အမ်က္ထြက္၍ ေမာင္ႏွင္မထုတ္ဘဲ တြယ္တာျခင္း (Attachment) ႏွင့္ တြန္းထုတ္ျခင္း (Detachment) တုိ႔မွ လြတ္ေျမာက္၍ တနည္းအားျဖင့္ စက္ဆုတ္ျခင္းတုိ႔မွ လြတ္ေျမာက္၍ ပတ္၀န္းက်င္ႏွင့္လူသားတုိ႔အေပၚမွာ ခ်စ္သူ, မုန္းသူ၊ ေ၀းသူ, နီးသူ၊ ယုတ္သူ, ျမတ္သူ စသည္ မခြဲျခား တသားတညီတညး္ သေဘာထား၍ အပုိင္းအျခားမရွိ၊ ခြဲျခားမႈမရွိ အစြန္းႏွစ္ဘက္မွ လြတ္ေျမာက္လာမည္ျဖစ္သည္။
ထုိ႔ေၾကာင့္ ေမတၱာကုိ ေစေတာ၀ိမုတၱိဟူ၍လည္းေကာင္း၊ အပရိမာဏဟူ၍လည္းေကာင္း ေဟာေတာ္မူပါသည္။

ဤေမတၱာသုတ္ေတာ္၌ အေကာင္းေတြခ်ည္း ျဖစ္ပါေစဟူ၍ ပုိ႔ေသာနညး္၊ မေကာငး္တာေတြ မျဖစ္ပါေစႏွင့္ဟူ၍ ပုိ႔ေသာနညး္အားျဖင့္ (၂) နည္း က်င့္သုံးႏုိင္ပါသည္။ ပထမနညး္၌ ျမင္ဘူးေသာ သတၭ၀ါ၊ မျမင္ဘူးေသာ သတၱ၀ါ၊ ျမင္ႏုိင္ေသာသတၱ၀ါ၊ မျမင္ႏုိင္ေသာသတၱ၀ါ၊ ကိေလသာရွိေသာ သတၱ၀ါ၊ ကိေလသာကင္းေသာ သတၱ၀ါ၊ ပဋိသေႏၶေနဆဲ သတၱ၀ါ၊ ဖြားျမင္ေပါက္ေျမာက္ျပီးေသာ သတၱ၀ါ၊ ဘ၀သံသရာ က်င္လည္ေနဆဲ သတၱ၀ါ၊ ဘ၀သံသရာခရီး ျပီးဆုံးျပီးေသာ သတၱ၀ါ၊ ထုိဆုိခဲ့ေသာ သတၱ၀ါအားလုံးတုိ႔သည္

၁။ ကိုယ္ခ်မ္းသာျခင္းႏွင့္ ျပည့္စုံၾကပါေစ။
၂။ စိတ္ခ်မ္းသာျခင္းႏွင့္ ျပည့္စုံၾကပါေစ။
၃။ ေဘးရန္ခပ္သိမ္း ကင္းျငိမ္းၾကပါေစ။ အဲ့ဒီလုိ ပုိ႔ႏုိင္ပါတယ္။
ထုိ႔ျပင္ ကိုယ္ခႏၶာ ရွည္ေသာသတၱ၀ါ၊ တုိေသာသတၱ၀ါ၊ မတုိမရွည္ အလတ္စား သတၱ၀ါ၊ ကိုယ္ခႏၶာၾကီးေသာ သတၱ၀ါ၊ ငယ္ေသာသတၱ၀ါ၊ မၾကီးမငယ္ အလတ္စား သတၱ၀ါ၊ ကိုယ္ခႏၶာ ၀ေသာ, ပိန္ေသာ, မပိန္မ၀ အလတ္စားသတၱ၀ါ အားလုံးတုိ႔သည္။
၁။ ကိုယ္ခ်မ္းသာျခင္းႏွင့္ ျပည့္စုံၾကပါေစ။
၂။ စိတ္ခ်မ္းသာျခင္းႏွင့္ ျပည့္စုံၾကပါေစ။
၃။ ေဘးရန္ခပ္သိမ္း ကင္းျငိမ္းၾကပါေစ။ အဲ့ဒီလုိလညး္ ပြားမ်ားႏုိင္ပါတယ္။
မေကာငး္တာေတြ မျဖစ္ေစဖုိ႔ဆုိတဲ့ ဒုတိယနည္းမွာ= ဘုံသုံးဆယ့္တစ္ ျဖစ္ျဖစ္သမွ် သတၱ၀ါအားလုံးတုိ႔သည္=
၁။ အမ်က္ထြက္ျခင္း အခ်င္းခ်င္း ကင္းရွင္းၾကပါေစ။
၂။ လွည့္ပတ္လုိျခင္း အခ်င္းခ်င္း ကင္းရွင္းၾကပါေစ။
၃။ အထင္ေသးျခင္း အခ်ငး္ခ်င္း ကင္းရွင္းၾကပါေစ။
၄။ ေႏွာက္ယွက္လုိျခင္း အခ်ငး္ခ်င္း ကင္းရွင္းၾကပါေစ။
၅။ ႏွိပ္စက္လုိျခင္း အခ်င္းခ်င္း ကင္းရွင္းၾကပါေစ။
၆။ ဆငး္ရဲလုိျခင္း အခ်ငး္ခ်င္း ကင္းရွင္းၾကပါေစ။
၇။ ကိုယ္စိတ္ႏွစ္ျဖာ ေဘးရန္ကြာ ခ်မ္းသာၾကပါေစ။ ဟု နညး္ႏွစ္ပါးစုံကို ျခံဳငုံ၍ ပြားမ်ားေလ့က်င့္ႏုိင္ပါသည္။

ေမတၱာ၏ အေဒါသလကၡဏာ ပုိမုိ၍ ထင္ရွားေပၚလြင္ေစရန္ ဤသုိ႔လညး္ ဆင္ျခင္အပ္ပါသည္။ ‘‘ကုိယ္တုိင္ ရင္၌လြယ္၍ ေမြးဖြားလာခဲ့ရေသာ တစ္ဦးတညး္ေသာ သားရွိသည့္ မိခင္သည္ ထုိသားငယ္ ရင္ခြင္၌ ေနစဥ္ က်င္ၾကီးက်င္ငယ္ကို စြန္႔၍ ေျခလက္တုိ႔ျဖင့္ တြန္းထုိး ကန္ေက်ာက္ေစကာမူ အမ်က္ထြက္ျခင္း၊ စိတ္ဆုိးျခင္း၊ အလ်ဥ္းမရွိဘဲ ထုိတစ္ေယာက္တညး္ေသာ သားရငး္ကို မိမိ၏အသက္ကုိပင္စြန္႔လႊတ္၍ ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ျပဳစုသလုိ’’ သတၱ၀ါအားလုံးတုိ႔၏ အေပၚမွာ အမ်က္ထြက္ျခင္း အလ်ဥ္းမရွိ၊ မေကာငး္ျဖစ္ေစလုိျခင္း လုံးလုံးကင္း၍ ေကာင္းက်ိဳးခ်မ္းသာခ်ည္းသာ ျဖစ္ေစခ်င္ေသာ မိခင္စိတ္မ်ိဳး ထားရမည္ဟု ေဟာေတာ္မူပါသည္။

အနႏၱ စၾကာ၀ဠာ၊ အနႏၱ သတၱ၀ါတုိ႔ အေပၚမွာ ေဒါသဟူသည့္ အတြင္းရန္ ကင္းသျဖင့္ အပုိင္းအျခား အကန္႔အသတ္မရွိ က်ယ္ျပန္႔မြန္ျမတ္သည့္စိတ္ကို တုိးပြားေအာင္ ၾကိဳးစားၾကရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ နိဂုံးမွာ အပုိင္းအျခားမရွိသည့္ သတၱ၀ါအားလုံးတုိ႔၏ ေကာင္က်ိဳးခ်မ္းသာ ျဖစ္ေစခ်င္ေသာစိတ္၊ မေကာငး္တာႏွင့္ ဆင္းရဲမွန္သမွ် မျဖစ္ေစခ်င္ေသာ, က်ယ္ျပန္႔ေသာ မြန္ျမတ္ေသာ ဟိတကာမစိတ္ကို ေန႔ေန႔ညည မရပ္မနား သြားသြား ရပ္ရပ္ ထုိင္ထုိင္ အိပ္အိပ္ မတိတ္ဆိတ္ပဲ အဆက္မျပတ္ ပြားမ်ား၍သာ ေနၾကရာ၏။

ဤသုိ႔လွ်င္ ေမတၱာအသိ အျမဲရွိသူတုိ႔၏ ေနျခင္းကို ျဗဟၼ၀ိဟာရ (Noble Abiding) ျမတ္ေသာ ေနျခင္းဟုေခၚပါသည္။

သူေတာ္စဥ္အေပါင္းတုိ႔ ကိုယ့္က်ိဳး သူ႔က်ိဳး ဤႏွစ္မ်ိုဳးကို သည္ပုိးေဆာင္ရြက္လုိသူတုိငး္ ဤေမတၱာဘာ၀နာကို ပြားမ်ားၾကရပါသည္။ ေမတၱာ ျပည့္စုံလွ်င္ ခႏၱီပါ ျပီးျပည့္စုံေသာေၾကာင့္ ေစေတာ၀ိမုတၱိဟူေသာ အက်ိဳးကို ပြားမ်ား ၾကရပါသည္။

ေမတၱာျပည့္စုံလွ်င္ ခႏၱီပါ ျပီးျပည့္စုံေသာေၾကာင့္ ေစေတာ၀ိမုတၱိဟူေသာ အက်ိဳးကို ဤဘ၀မွာပင္ရရွိႏုိင္ၾကမည္ ျဖစ္ပါသတညး္။

သီတဂူ စန္းလပမာ ခ်မ္းျမသာယာ ရွိၾကပါေစ
********

အရွင္ဉာဏိႆရ
အဂၢမဟာပ႑ိတ၊မဟာသဒၶမၼေဇာတိကဓဇ
မဟာဓမၼကထိက ဗဟုဇန ဟိတဓရ
သီတဂူဗုဒၶတကၠသိုလ္၊ စစ္ကုိင္းေတာင္ရုိး၊ စစ္ကိုင္း

http://dhammasamye.blogspot.com/