( ထြက္ေပါက္မရွိ )
တခ်က္အထိုးအႏွက္ ခံလိုက္ရတိုင္း.............
ငါ့ရင္ဘတ္ေတြ ေႏြကႏၱာရ................
လြင္တီးေခါင္လို ေျမပက္ႀကားအက္သလို.............
တခ်က္အထိုးအႏွက္ ခံလိုက္ရတိုင္း.............
ငါ့ရင္ဘတ္ေတြ ေႏြကႏၱာရ................
လြင္တီးေခါင္လို ေျမပက္ႀကားအက္သလို.............
ငါ့ရင္ဘတ္ကို မိုးမင္း သတ္ကြင္းထားသလို.......
ငါ့တစ္ဦးထဲ မိုးႀကိဳးပစ္ခ်သလို............
ငါ့ရင္ဘတ္ေတြ ကင္ဆာအျမစ္တြယ္သလို............
နာက်ည္းျခင္းေတြ ငါ့ကိုေလာင္ျမိဳက္ေနတယ္........
ငါ့ေအာ္သံ ေကာင္းကင္က မိုးႀကိဳးသံထက္................
လန္႔သြားေအာင္ က်ယ္ေလာင္ခ်င္တယ္..............
မိုးခ်ိန္းသံနဲ႔အျပိဳင္ ငါေအာ္လိုက္တယ္...
ရင္ထဲကေအာ္သံက
အျပင္မေရာက္ဘူး ငါ့လည္ေခ်ာင္း၀တင္
ေပ်ာက္ကြယ္သြားတယ္...
ငါ့့့့့့့့
ထြက္ေပါက္မဲ့ေနတယ္ဟာ.......
ခံစားခ်က္ေလးေတြကုိ အားေပးသြားပါတယ္ဗ်ာ ..
ReplyDeleteေလးစားပါတယ္....သူငယ္ခ်င္းေပ်ာ္ရႊင္ပါေစေနာ္...............။
ReplyDeleteလာဖတ္သြားတယ္...ဗ်...
ReplyDeleteေတာ္၏......လာဖတ္တာေလးစာ၏
ReplyDeleteငါေအာ္ဟစ္ပစ္လိုက္ခ်င္ပါရဲ႕
ReplyDeleteမာနေတြတစ္၀က္က်ိဳးခ်ိန္မွ
အနီကဒ္ျပအထုတ္ခံရတယ္လို႔
ရာဇ၀င္ေတြရိုင္းတယ္
မနက္ျဖန္တိုင္းကို
မိုးလင္းေစခ်င္မယ့္
ထြက္ေပါက္ေတြမဲ့ေနေပါ့...
ဒဏ္ရာ ေတြကို ေထြးဖတ္ ျပီး
ReplyDeleteဟိုးအေဝး ဆုံး ကို ေျပးထြက္ သြားခ်င္တယ္ "
ဒါေပမဲ့...........ငါ................ဒဏ္ရာေတြေထြးဖက္ပီးေမွးစက္ေနရၿပီ....။
ReplyDeleteမမ ေရ။
ဒီအျဖစ္မ်ိဳး ခံစားမႈသသက္သက္ပဲ ျဖစ္ပါေစ။
လက္ေတြ႕ မျဖစ္ပါေစနဲ႔လို႔.......။ ။
ReplyDeleteဖတ္သြားပါတယ္။ မမ..။ ။
လာဖတ္တယ္ေနာ္ . . .။
ReplyDeletegood poem
ReplyDeleteအားေပးသြားပါတယ္ မမ .............
ReplyDeleteမမေရ..အားေပးသြားတယ္ေနာ္။
ReplyDelete