ေမာင္စိန္၀င္း (ပုတီးကုန္း) ေမာင္လွမ်ိဳး(ခ်င္းေခ်ာင္းျခံ) မင္းခိုက္စိုးစန္.....ေကာင္းကင္ကို။ကဗ်ာ

      ခ်စ္သူသစ္ပင္

   လြင္႕ေၾကြက်ဖို႕ေတာ႕
   ပြင္႕မေနပါရေစနဲ႔ဘုရား။

   သူခ်ိဳးႏိုင္ဖုိ႕ အခက္ေ၀
   သူေနခိုဖို႕ အရိပ္ေပး
   သူ႕ဘ၀မွာ အပူေတြေ၀းေစဖို႕
   အစေတးခံေန...ေနလိုရဲ႕
   သေၿပပင္အိုဘ၀နဲ႕
   (တပည္႕ေတာ္)ရွင္ရပါေစသား။


  ေမာင္စိန္၀င္း(ပုတီးကုန္း)

ႏြမ္းရယ္ရိကၽြမ္း
   ေႏြ၏ပန္းေလး
   ခ်စ္သူနမ္းမွ
   လန္းသြားတယ္။

   ေမာင္လွမ်ိဳး(ခ်င္းေခ်ာင္းျခံ)


   “သင္ရိုးညႊန္းတမ္း”

   သားဆိုးသားမိုက္
   အေမ့သား
   မမစိတ္ဆိုးျပလိုက္မွ
   လိမၼာေရးျခားရွိသြားတယ္။

   ေမာင္လွမ်ိဳး(ခ်င္းေခ်ာင္းျခံ)


   “လႈိင္းရိုက္ေလွလူး”

   ဘ၀ျမစ္တစ္စင္းရဲ႕
   ခ်စ္ျခင္းဆိုတဲ့ေလွေပၚမွာ
   လႈိင္းအေထာင္ ေသာင္အၿငိ
   ေယာင္တိေယာင္ခ်ာ။

   ေလွပ်က္ၿပီလို႔ေရႊမ်က္ရည္စို႔တုန္ရီကာ
   ယုံၾကည္စြာျဖင့္လိုက္၀့ံဘူး
   ကမ္းမျမင္ပန္းအ၀င္
   တကယ္ခက္ၿပီမို႔
   လက္တဲြေဖာ္ျပန္မရၿပီလား
   သံသယနဲ႔အျပစ္ေတြတင္
   ျမစ္ေရျပင္မႈိင္းအတိုက္မွာ
   အခ်စ္ေရ . . .
   လႈိင္းရိုက္ေလွလူး။

   ေမာင္စိန္၀င္း(ပုတီးကုန္း)ရဲ႔လိႈင္းရိုက္ေလွလူး၀တၳဳမွေကာက္ႏုတ္ေဖာ္ျပပါသည္။


   မာယာမိုး

   ၿပိဳမေယာင္
   ဟုိိေတာင္က မိုး….. ။

   ေလအေ၀ွ႔မွာေတာ့
   ေရေငြ႕ေတြဘယ္ဆီတိမ္းပါလို႔
   ဘယ္ယိမ္းကာ ဘယ္ကိုပါသလဲ
   ေ၀ဒနာပူပူသေရြ႕ကို
   ကြယ္….
   သူေမ႔မွာစိုး ………။

   ေမာင္စိန္၀င္း (ပုတီးကုန္း)




   ႏွစ္ဦးတူယွဥ္၊ ဒီအပင္ေအာက္
   ပန္းေၾကြေကာက္စဥ္၊ ရင္တထိတ္ထိတ္
   ဒီအရိပ္မွာ၊ ခ်စ္စိတ္ေ၀ခဲ႔ဖူးပါတယ္။

   သစ္ျမစ္ဆုံခြ၊ ယွဥ္ထုိင္ၾကရင္း
   ျမေခ်ာင္းေရေၾကာ၊ ပန္းေၾကြေမွ်ာမိ
   ၾကည္႔ရင္းၾကည္ႏူး၊ ေခ်ာင္းနဖူးမွာ
   စိတ္ကူးႏုသစ္ခဲ႔ဖူးတယ္။

   ခင္ကပစ္ေတာ႔
   ဒီသစ္ပင္ေအာက္၊ ပန္းမေကာက္ခ်င္
   ႏြမ္းေျခာက္ေသြ႔ဆိတ္၊ ဒီအရိပ္မွာ
   လြမ္းစိတ္ရာေထာင္ ေ၀ဖူးတယ္။

   ခင္မၾကင္ေတာ႔
   ညင္ညင္ေရစီး၊ တမ္းတညည္းဟန္
   ခင္႔ရယ္သံလား၊ ၀ုိး၀ါးထင္မိ
   ၾကည္႔ေလရာရာ၊ ေ၀ဒနာႏွင္႔
   ေရျပာအလွ ကင္းဖူးတယ္။

   ေဩာ္… ႏွစ္ေတြၾကာလုိ႔
   တစ္ခါတစ္ေခါက္၊ ဒီကုိေရာက္လွ်င္
   တုိ႔ငယ္စဥ္က၊ ေႏွာင္မွ်င္တြယ္ရစ္
   အခ်စ္အလြမ္း၊ ဖမ္းစားညွိဳ႕ငင္
   ဒီသစ္ပင္ကား၊ ေခ်ာင္းေရစား၍
   ကမ္းပါးျပဳိေနာက္ ပါေလျပီ…။

   ဒီကျပန္လွ်င္၊ ရင္မခုန္တတ္
   မလြမ္းတတ္ေတာ႔၊ စိတ္ဓာတ္ရင္႔က်က္
   ခံစားခ်က္တုိ႔၊ ပ်က္ျပယ္ခဲ႔ရ
   အနည္က်ျပီ…
   ဘ၀ဆုိတာ… ဒါပဲ ခင္…။


   ေမာင္စိန္၀င္း (ပုတီးကုန္း)


   ခ်စ္သူသစ္ပင္

   လြင္႕ေၾကြက်ဖို႕ေတာ႕
   ပြင္႕မေနပါရေစနဲ႔ဘုရား။

   သူခ်ိဳးႏိုင္ဖုိ႕ အခက္ေ၀
   သူေနခိုဖို႕ အရိပ္ေပး
   သူ႕ဘ၀မွာ အပူေတြေ၀းေစဖို႕
   အစေတးခံေန...ေနလိုရဲ႕
   သေၿပပင္အိုဘ၀နဲ႕
   (တပည္႕ေတာ္)ရွင္ရပါေစသား။


   ေမာင္စိန္၀င္း(ပုတီးကုန္း)


   ညိဳ

   ဟိုး...ေတာင္ထိပ္မွာ
   မိုးရိပ္ညိဳညိဳ႔ မိွုင္းရီဆို႔လွ်င္
   ပိုလို႔တမ္းတ သတိရလ်က္
   ေျဖေျပခက္လို႔...
   မ်က္ဝန္းထဲမွာ မိုးရြာျပီညိဳ...။

   ဒါပါပဲကြယ္...
   ပံုျပင္ရယ္ထား အိပ္မက္မ်ားလို
   ေမ့သြားႏိုင္ရိုး အျဖစ္မ်ိဳးလား
   ျမတ္ႏိုးေႏွာင္ရစ္ ေသာကျမစ္လွ်ံ
   ခ်စ္ျခင္းဆင္းရဲ မိုးသားမည္းညိဳ
   ျပိဳမည္အံုးအံုး မိုးထစ္ျခံဳးျပီ...
   ႏွလံုးသားေတာင္ထိပ္က အလြမ္းမိုးရိပ္ေတြပါ ညိဳ ။ ။

   ေမာင္စိန္၀င္း (ပုတီးကုန္း)


   ေဝး

   လြမ္းမ်က္ရည္ေဝဒနာေပးခ်င္လို ့
   ပန္းသက္ေသေျခရာကေလးေတြနဲ ့
   ေသြခြာေျပးပုန္းသူခင္။

   အတိမ္းခက္ေပမယ့္
   စိမ္းရက္တယ္ျငင္ျငိဳမလား
   ရင္ကိုခြဲကာ သခင္ၾကည့္လွ်င္ျဖင့္
   ျမင္မိမယ္ထင္။

   သမုဒယဆိုတဲ့ ခ်စ္ၾကိဳးတစ္မွ်င္
   ရစ္တိုးငင္လို ့အဝိဇၹာလႊမ္း
   ပူပူသေရြ႔ကိုေတာ့
   သူသူေတြ႔ကာဘယ္လိုသိႏိုင္မလဲ
   ရင္ထဲမွာကြၽမ္းေျမ့ေဆြး
   ေဝးေဝးကလြမ္း။


   ေမာင္စိန္၀င္း (ပုတီးကုန္း)



   တသက္တာ၌
   ႏွစ္ခါေတာင္းပန္၊ မေတာင္းခံပါ၊
   တခါႏွင့္မရလွ်င္၊ ဘာမွ မယူခ်င္ခဲ့သူပါ ...

   တစ္စံုတရာကို၊ ႏွစ္ခါမလုပ္၊
   တစ္ခါလုပ္႐ံု၊ ၿပီးျပည့္စံုမွ
   အားရေက်နပ္၊ ေနတတ္ခဲ့သူပါ ...

   တစ္ညတည္းမွာ၊ ႏွစ္ခါမအိပ္၊
   သိပ္သတိရ၊ ညညေတြမ်ိဳး၊
   တစ္ေရးႏိုးလွ်င္၊ မိုးလင္းအထိ
   ဆက္ထိုင္မိတတ္သူပါ ...

   တစ္ငံုတစ္ဖူး၊ တစ္ပြင့္ခူး၍
   ပန္းဦးအိပ္မက္၊ တစ္သက္တစ္ခါ
   တစ္မ်က္ႏွာတည္း
   ႏွစ္မ်က္ႏွာလည္း မတမ္းတတတ္သူပါ ...

   ဒါေပမယ့္ကြယ္
   ဘယ္ေတာ့ျဖစ္ျဖစ္
   အခ်စ္ကို ေတြ႔ေနဖို႔
   အခ်စ္ ကိုယ့္ကို မေမ့ေစဖို႔
   ေအာက္က်ိဳ႕ေတာင္းပန္၊ အဖန္ဖန္ အထပ္ထပ္
   တစ္ရံမလပ္ပါ၊ ႏွစ္ခါမက
   တဖြဖြႏွင့္၊ မာနမဲ့တတ္သူပါကြယ္။ ။

   ေမာင္စိန္၀င္း (ပုတီးကုန္း)


   ေမ့နိုင္မလား

   ဖံုးဖိလို့မရ
   ကယ ႀကိဳးအရုပ္ ႀကိဳးလိမ္ရႈပ္မွ
   ေနာက္ဆုတ္ဟန္ပ်က္
   ဆံုးၿဖတ္ခ်က္ကိုလည္းမၿပင္ခ်င္ပါ၊၊

   လွ်ဳ႕ိ၀ွက္လို႕မရ
   ေႀကာင့္ႀကမႈ႕ေ၀ဒနာ မ်က္ႏွာေပၚဟပ္
   အေနက်ပ္မွ ဇာတ္ေကာင္စရိုက္ေၿပာင္း
   အေလွ်ာက္ေကာင္းသူ မၿဖစ္ခ်င္ပါ၊၊

   အခန္းဆက္ ခရီးဇာတ္မွာ
   အၿပီးၿပတ္ ႀကည္လင္နိုး
   ယံုကိုးလို႕ေစာင္႕ ေစာင္႕ရင္းန႔ဲႀကာ
   လာ လာ လာ မည္ ထင္မွတ္သည္ပဲ
   ခ်စ္လ်က္န႔ဲ ခြဲရမည့္လမ္း
   လြမ္းေနဦးမည့္ မ်က္ႏွာမညိွဳးခင္
   ေမွ်ာ္လင့္ေနခ်င္မႈ႕ တစ္ခုခုအတြက္
   ေဒါသလည္း မထြက္ခ်င္ပါကြယ္၊၊

   ေစာင့္ရင္းန႔ဲ မလာမွန္းသိ
   ႀကည့္ရင္းန႔ဲ မေတြ႕တ႔ဲ အဆံုး
   မမုန္းဘဲန႔ဲ ေ၀းတာမ်ိဳးၿဖစ္ေနလွ်င္
   ဖူးေတြ့ခ်င္ေနမႈ႕ တစ္ခုခုအတြက္
   ရင္ထဲမွာလည္း မရွက္တတ္ေတာ့ပါကြယ္၊၊


   တကယ္ဆိုက မာနတရား
   သူ႕ေၿခဖ၀ါးေအာက္
   ေရာက္ေအာင္ေပးဆပ္
   ခ်စ္တတ္ခ႔ဲရင္း ယံုႀကည္ရင္းမွ
   ႏြံနင္းလို့ က်ြံနစ္ခ႔ဲတာမ်ိဳး
   ခ်ံဳတိုးလို႕ ဆူးၿငိတ႔ဲ အၿဖစ္န႔ဲ
   လမ္းတစ္ဆစ္မွာက်န္ မခ်န္လွပ္ရက္
   တစ္ေယာက္တည္းလည္း
   ခရီးမဆက္၇ဲေပမယ့္
   လမ္းခြဲဖို႕ ဆံုးၿဖတ္လိုက္ပါတယ္ .. အခ်စ္ရယ္၊၊

   ေမာင္စိန္၀င္း(ပုတီးကုန္း )


   ထာ၀ရကေလးမ်ား

   ေမ့တတ္ပါလွ်င္
   ဘာၿဖစ္မွာလဲ ၊ ခြဲရန္ရွိေသာ
   ဘ၀ေမာမွာ ၊ လြင္႕ေမ်ာတတ္စြာ
   ယာယီတိမ္လို
   အို ... ခဏေလး
   ေဆးသားပ်က္ၿပယ္သြားလိမ့္မယ္၊၊


   ေတြ႕ဆံုၿခင္းမ်ား
   အလ်ားတစ္ဆံုး၊ ၿခယ္သီမႈန္းေန
   ေ၀ဒနာေရာင္စဥ္ ၊ သံေယာဇဥ္မ်ား
   ေၿခရာမ်ားကို ၊ ဆင့္ပြားေ၀သည္
   သိမ္းဆည္းမိ၍ .....
   ေမ့တတ္နိုင္ၿခင္း၊ အလ်ဥ္းမရွိခ႔ဲပါ၊၊


   အရာရာသည္ ...
   ေ၀းလာသည္မွ
   ေသးလာသည္မွ
   တစ္စတစ္ခု ၊ၿဒပ္ထုမရွိ
   နတၱိဗလာ ၊ ခ်ဳပ္ၿငိမ္းပါတယ္
   အနတၱၱ တရားႏွယ္.....


   တကယ္ဆိုမူ
   ၿမဴတစ္မႈန္ၿဖစ္ေသာ
   အခ်စ္ဆိုလည္း အေကာင္းသား ၊၊


   ခုေတာ့ကြယ္ ...
   ဘယ္ေန႕မွာလဲ ၊ခြဲရက္ေစာင့္ရင္း
   ရင္တြင္းၿပည့္သိပ္ ၊ေသာကဖိတ္စဥ္
   အိပ္မက္ ဆႏၵၵၵၵ ၊ကဗ်ာစတို႕
   ထာ၀ရတစ္ခု ၿဖစ္မွာလား ၊၊


   ေမာင္စိန္၀င္း (ပုတီးကုန္း )


   ေသာကေျခရာ (၅)


   တြယ္တာလွေပမယ့္

   ကြယ္ရာကပဲ ခ်စ္ေတာ့မယ္။


   အဆင္ခက္ေလေတာ့

   မၾကင္ရက္တယ္ သခင္ဆိုမလား

   ျငင္ျငိဳရင္ ကိုယ့္အျပစ္ပါပဲ

   စိတ္ညစ္တယ္ကြယ္။


   သံေယာဇဥ္ ေခြကာရစ္ေပမယ့္

   ျပန္ေျပာရင္ ေ၀ဒနာျဖစ္ရုံမို.

   ခ်စ္တတ္သူ အမူလုပ္ပါလို.

   မပူရုပ္လို ဟန္ေဆာင္တင္းေပမယ့္

   ရင္တြင္းမွာ မၾကည္ေမြ.ေလေတာ့

   သည္ေန.လဲ စိတ္ညစ္တယ္

   သိပ္ခ်စ္တယ္လို. မဆိုသာေတာ့။


   ပါးစပ္ကေျပာမွလား

   ႏႈတ္ဖ်ားမွာ ေမတၱာမရွိပါဘူး

   အၾကည့္ဆံု ေ၀ဒနာေႏြးေတြက

   အၾကင္နာေျခရာေလးေတြပဲ

   အေတြးမွာ ရစ္တ၀ဲနဲ.

   ခ်စ္သည္းရယ္ ဘာသာေျဖလုိ.

   မာယာေတြ ဟန္ေဆာင္ထိန္းကာ

   တစိမ္းေတြေပါ့။


   ေမာင္စိန္၀င္း(ပုတီးကုန္း) [ေသာကေျခရာ ရတနာကဗ်ာမ်ား ]


   ဥယ်ာဥ္မႈး
   ~~~~~~

   ဥယ်ာဥ္မႈး ပန္းမခူးရလို႔ ဆိုၾကတယ္.....ခင္
   လမ္းခ်ဳိးရဲ႕တေကြ႔မွာ
   ပန္းသူခိုးနဲ႔ေတြ႔မွာစိုးလို႔
   ဥယ်ာဥ္မႈးပန္းခူးလိုက္ရတာပါ .....ခင္။


   ေမာင္လွမ်ိဳး(ခ်င္းေခ်ာင္းၿခံ)


   အတုမဲ့ခ်စ္ျခင္းျဖင့္ ပစ္ခြင္းေသာ အမုန္းျမား

   အတုမဲ့စြာ ခ်စ္ခဲ့ပါသည္။
   ခ်စ္ျခင္းရဲ႕အား အမုန္းျမားနဲ႔
   ရႈံးသြားတဲ့ ကိုယ္
   ပစ္ရင္းျပိဳက် ငိုပါရေစ...။

   ခ်စ္သူ၏ အမုန္းခံ လူသားအျဖစ္
   သူ႕အားပစ္ခြင္း
   ျမတ္ႏိုးျခင္း... ျမား
   ထိပါးသမွ်၊

   သတိရျခင္းကင္း၍
   ေအးျမခ်မ္းေျမ့ပါေစ...

   (ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ေတာ့)
   ေ၀းသမွ် နာၾကင္ပါေစသား...။

   ေမာင္လွမ်ိဳး ( ခ်င္းေခ်ာင္းၿခံ )


   ခြဲခြဲ ခြာခြာ

   ႏႈတ္ဆက္ခြင့္မွ် ၊
   ခဏမေပး
   ေ၀းေတာ့ေ၀းျပီ။

   အထင္ေတာ္လြဲ
   ၾကင္ေဖာ္ခြဲခြာ၊ အသည္းနာႏွင့္
   ဒဏ္သင့္ ခံစား၊ ႏွလံုးသားေႏြ
   ရွံးသြားေလသူ၊ ၾကည္ျဖဴပါသည္။

   တကယ္သာဆို........
   တြယ္တာလိုသမွ်၊ ကိုယ္ကၾကိဳးပမ္း
   ေႏြ၏လမ္းမွာ
   ပန္းလည္းမပြင့္
   လေရာင္လြင့္ေၾကြ၊ တိမ္မ်က္ရည္ျပိဳ
   ကိုယ္မငိုဘူး အခ်စ္ဦးေရ။

   သာရာမွာ .....နား၊
   နားရာမွာ.....ေပ်ာ္
   ေပ်ာ္ရာမွာ.....ျမင့္
   သခင့္သတင္းနားစြင့္ရင္းနဲ႔
   ခ်စ္ျခင္းရဲ့ဒဏ္၊ ရင္ေကာ့ခံယူ
   ဟန္မူမတိမ္း၊ မ်က္ရည္ထိန္းကာ
   သူစိမ္းလိုသာေနေတာ့မယ္။..........။

   ေမာင္လွမ်ိဳး (ခ်င္္းေခ်ာင္းျခံ)



   မ်က္ရည္ျမစ္က်ဥ္း
   ~~~~~~~~~~

   စိတ္ကိုေရြ႕လ်ား
   ေမ့ထားရံုနဲ႔၊
   ေမ႔သြားရင္လည္း
   အေကာင္းသား။

   မေမ့ မမုန္း
   တစ္ေန႔လံုး ... သူ၊
   စိတ္ကိုယူငင္
   ရစ္တြင္ရစ္ဖြဲ႕၊ ေႏွာင္တြယ္ႏြဲ႕ၿပံဳး
   အလြမ္းဆံုး ... ျမစ္
   ေလွာ္ရင္းနစ္ၿပီ။

   မေပ်ာ္ေန႔ည
   ေမ့မရလို႔၊
   ေတြ႔ၾကတဲ့အခါ၊
   သူျမင္သာေအာင္၊
   ၾကင္နာအရိပ္၊ အလြမ္းစိတ္ကို
   ပါးစပ္ပိတ္ထား၊ႏွလံုးသားမွ
   မ်က္ရည္မ်ားျဖင့္ ျပခ်င္တယ္ ... ။


   ေမာင္လွမ်ိဳး ( ခ်င္းေခ်ာင္းၿခံ )







  ျငိမ္းခ်မ္းေရး ေၾကာ္ျငာစာတမ္း
   ~~~~~~~~~~~~~~~~~~

   ရန္ျဖစ္ျပီးမွ
   ျပန္ခ်စ္ၾကတာ
   သဘာ၀ပါကြယ္။

   စစ္ျဖစ္ေနတဲ့ ကာလ
   အခ်စ္မ်က္ရည္ေတြ
   အခါခါက်ေတာ့ ...
   ရင္ထဲက
   တသသ နာလြန္းတယ္။

   မခြဲႏိုင္မွန္း သိလ်က္နဲ႔
   စကားႏိုင္လု၊
   သ၀န္တိုမႈေတြ
   တျဖည္းျဖည္းစု
   စိုးရိမ္ပူပန္မႈေတြ က...
   ျမင့္သထက္ျမင့္
   ရန္ျဖစ္တဲ့ အဆင့္ကို
   မာန္၀ံ့ျပီး တက္ခဲ့ၾကတာ
   ဘယ္သူမွားသလဲကြယ္။

   အခ်စ္ရယ္...
   ရန္မျဖစ္ေၾကး
   ျပန္စစ္ေဆးၾကမယ္ဆိုရင္...
   နင္လည္း .. နာ ၊ ငါလည္း ..နာ
   နင္လည္းလြမ္း ... ငါလည္း လြမ္း
   နင္လည္း ...ငုိ၊ ငါလည္း...ငို
   ကမာၻျပိဳမတတ္ပါဘဲကြယ္။

   ခ်စ္သူ အခ်င္းခ်င္း
   တိုက္တဲ့စစ္
   မုန္းလို႔မွ မျဖစ္ဘဲ။

   မုန္းေမ့လို႔ မရၾကမယ့္ အတူတူ
   ( စစ္မျဖစ္ေၾကး )
   ေဟာ့ဒီ အခ်စ္လက္ေရးနဲ႔
   ( ျငိမ္းခ်မ္းေရး သ၀ဏ္လႊာေလး)
   နင့္ကို ...ေပးလိုက္ပါရေစ။

   ေန႔လည္း... လြမ္း ၊ ညလည္း ...လြမ္း
   မ်က္ရည္တစမ္းစမ္း နဲ႔
   ရန္ျဖစ္ျပီးမွ၊ ျပန္နမ္းမိတဲ့ .. အနမ္း
   ငါ့ရင္ထဲ ...........
   ပိုလြမ္းသြားရျပန္ျပီကြယ္။

   ေမာင္လွမ်ိဳး(ခ်င္းေခ်ာင္းျခံ)


   ေႏွာင္တြယ္အားကိုး
   ~~~~~~~~~~~

   အခ်စ္တစ္ခု
   ေျခရာျပဳသစ္
   ႏုမ်စ္အစဥ္
   သံေယာဇဥ္ကို
   သခင္ .. ျမင္တတ္ပါေလစ ။

   အနမ္းတစ္ခု
   လြမ္းမႈ ေျဖသိမ့္
   ရင္ထဲစိမ့္ေအး
   ပန္းပြင့္ေလးေတြ
   သခင္ .. ေမႊးျမပါေလစ ။

   အလြမ္းတစ္ခု
   က်မ္းျပဳမသီ
   ရင္ထဲစီတန္း
   လြမ္းျမဲ လြမ္းေန
   သခင္မွန္းဆ သိပါစ ။

   မခြဲမခြာ
   ေနလိုပါခ်င္
   သံေယာဇဥ္ျပဳ ၊ ႏွစ္သိမ့္ဆုကို
   သခင္ .. စြန္႔ၾကဲလိုပါစ ။

   ခ်စ္ေႏွာင္ရစ္ပတ္
   အခ်စ္ဓာတ္ျပင္း
   ခ်စ္ျခင္း၏ ျမား
   စူး၀င္ထားလည္း ၊

   အားခဲမရ
   ေခြယိုင္က်လို႔
   သခင္ကူမ
   ထူမွ ထမယ္
   တမ္းတတဲ့ ... ညသိပါစ ။ ။


   ေမာင္လွမ်ဳိး(ခ်င္းေခ်ာင္းၿခံ)


   ထားခဲ့ပါ
   ~~~~~

   မခ်စ္လို႔ ... သြား
   အျပစ္ဖို႔ စကား
   မေျပာၾကားပါ။

   အိပ္မရလည္း
   စိတ္မခ်စကား
   မေျပာၾကားပါ။

   မၾကင္လို႔ .. ပစ္
   ရင္ဆို႔နစ္မြန္း
   အလြမ္းကြ်န္းမွာ ..
   ႏြမ္းနယ္တမ္းတ
   ဘ၀ေႏြဆိုး ၊ အိပ္မက္မ်ဳိးထဲ
   ေနရဲပါတယ္ ။

   မေနရဲလည္း
   ေၾကကြဲ ခြဲခြါ ၊ ရင္ခြင္နာနင့္
   ရဲရဲရင့္ရင့္ စြန္႔ခဲ့ပါ ။

   ျပန္ေတာ့မလား
   မာန္ေလွ်ာ့အားငယ္
   ညဥ့္နက္နယ္ထဲ ၊ အေမွာင္ထဲမွာ ...၊
   တစ္ေယာက္တည္းသာ ၊ ေန၀ံ့ပါတယ္
   မညွာတာရင္
   ထားခဲ့ပါ .... ။ ။


   ေမာင္လွမ်ဳိး(ခ်င္းေခ်ာင္းၿခံ)


   ဇာတ္၀င္စကားလံုး
   ~~~~~~~~~~

   ရင္နာလို႔ မဆံုးဘူး
   မၾကင္နာလို႔ မုန္းခဲ့တာမွ မဟုတ္ဘဲ ။

   အေျခအေန မ်ဥ္းေၾကာင္းၾကီးကလည္း
   တိမ္း .. ေစာင္း .. ျပိဳ .. က်
   ငိုျပလို႔ လည္း .. မရ ။

   ဘ၀ ဇာတ္ဆရာဆိုတာ
   ဘယ္သူလဲ ?
   အူထဲ အသည္းထဲမွာ
   သံမိႈစြဲ သြားေအာင္
   အက္ကြဲ ေၾကာင္း .. တစ္ေထာင္
   အေမွာင္ေပါင္း .. တစ္သိန္း
   စိမ္းကားမႈ .. အေသခ်ၤ ၊

   ရင္ခြင္ေတြ ေၾကကြဲမတတ္
   ခြဲေျခြခ်ခဲ့တဲ့ ၊
   ေဟာ့ဒိ ျပဇာတ္ကို ၊
   ငိုတတ္ရံုတစ္ခုတည္း ...
   လြမ္းတတ္ရံု တစ္ခုတည္း နဲ႔ေတာ့
   မကပါရေစနဲ႔ ေတာ့ဗ်ာ ။

   အညွာအတာကင္း
   သာယာျခင္း အလ်ဥ္းမရွိရေလာက္ေအာင္
   အေယာင္ေဆာင္ မ်ဳိခ်ထားရတဲ့ ၊
   ေဟာ့ဒီ ရင္ဘတ္ၾကားမွာ ...

   ထင္မွတ္ထားတာထက္ .. ဆိုးတဲ့
   ေ၀ဒနာေတြ .. ၊
   ေျပာရာေျပေၾကာင္း
   " စကားလံုးေကာင္းေကာင္း တစ္ခြန္းေလာက္ "
   မ်က္ရည္တစ္ေပါက္မွ မက်ဘဲ
   ေျပာခြင့္ရမယ္ဆိုရင္ ၊
   ေဟာ့ဒီဇာတ္ထဲမွာပဲ
   ( ဇာတ္ေခါင္း မကြဲမခ်င္း )
   ရဲရဲတင္းတင္း နဲ႔ သာ
   သီခ်င္းဆိုျပီး က လိုက္ခ်င္ေတာ့တယ္ ... ။ ။


   ေမာင္လွမ်ဳိး(ခ်င္းေခ်ာင္းၿခံ)


   ခ်စ္သူ
   ~~~~

   မ်က္စိကိုမွိတ္ထားပါလ်က္
   ေကာင္းကင္ကို သတိရသည့္အခါ
   တိမ္မ်ားကို ျမင္ေနရပါသည္။

   အလြန္ေ၀းကြာသည့္ အရပ္ကိုေရာက္ေနပါလ်က္
   ပင္လယ္ျပာကို စဥ္းစားမိသည့္အခါ
   လိႈင္းပုတ္သံကို ၾကားေယာင္ေနတတ္ပါသည္။

   အခန္းက်ဥ္းထဲမွာ အိပ္ေနပါလ်က္
   ဥယ်ာဥ္ထဲသို႔ စိတ္ေရာက္သြားသည့္အခါ
   ႏွင္းဆီရံနံ႔ကိုခံစားရရွိေနတတ္ျပန္ပါသည္။

   ေသဆံုးသည္အထိ
   မွတ္မိကၽြမ္း၀င္သြားေစမည့္အရာမွာ
   (ငါ့)ခ်စ္သူသာျဖစ္ပါ၏။ ။


   ေမာင္စိန္၀င္း (ပုတီးကုန္း)


   ကြ်န္ေတာ့္ေျမမွာ
   ~~~~~~~~~~

   ပန္းပြင့္ကို ကၽြန္ေတာ္မင္
   ပန္းပင္ကို ကၽြန္ေတာ္ပ်ိဳး
   ထံုနံ႔သာ ငံုကာဖူးခါမွ
   လက္ဦးသူ... ခ်ိဳး။

   အသီးကို ကၽြန္ေတာ္မင္
   အပင္ကို ကၽြန္ေတာ္ပ်ိဳး
   သီးကင္းငံု ေပၚကာထြက္ခါမွ
   လက္ဦးသူ... ခိုး။

   ပန္းအလွ ကၽြန္ေတာ္မင္
   ပန္းပင္ကို ကၽြန္ေတာ္ပ်ိဳး
   ပြင့္ခ်ိန္တန္ ရနံ႔႐ိုင္းနဲ႔
   ပဒိုင္းပင္မ်ိဳး။

   အခ်ိဳသီး ကၽြန္ေတာ္မင္
   အခ်ိဳပင္ ကၽြန္ေတာ္ပ်ိဳး
   သီးခ်ိန္တန္ တမာမ်ားလို
   ခါးသည့္အမ်ိဳး။

   ေရမေလာင္း ေပါင္းမသင္
   ပန္းတစ္ပင္ပါလား။

   မေမွ်ာ္ရဲၿပီဘု
   ကံနည္းသူ ကၽြန္ေတာ္မို႔
   ေတာ္သလိုပြင့္
   သင့္သလိုဖူး
   လက္ဦးသူခ်ိဳးခ်ိဳး
   ျမတ္ႏိုးသူ ပန္ပန္
   ကိုယ့္ထိုက္နဲ႔ ကုိယ့္ကံေပါ့
   ကိုယ္တန္လွ်င္ ကုိယ္ပန္ရခ်ည္လိမ့္လို႔
   ေျဖသိမ့္ကာ စိုးရိမ္စိတ္ႏွင့္
   ရင္ထိတ္တကား။

   ေမာင္စိန္၀င္း(ပုတီးကုန္း)


   မေန႔က ေဆာင္း
   ~~~~~~~~~

   ရြက္ေၾကြသမွ်
   မ်က္ရည္မက်ခဲ့ပါ ။

   ရြက္ေဟာင္းသမွ်
   ရင္ေႏွာင္းလလြန္
   မ်က္ရည္သြန္းဖ်န္း
   မလြမ္းခဲ့ပါ ။

   ေႏြဟူသမွ်
   ပူရမွန္းမသိ
   ပကတိအသည္း
   ရင္ထဲေဟာက္ပက္
   အေနခက္မွ
   ေႏြရက္ .. အေၾကြ
   ႏွင္းမႈံေ၀အား
   ရင္ကိုေထြးတဲ့
   ေဆာင္းေလေျပေသြ႔
   ထုိတေန႔ကို
   သတိရလို႔ ၊ ငိုမိတယ္။
   တမ္းတမိလို႔ ၊ လြမ္းျဖစ္တယ္ ။


   ေမာင္လွမ်ဳိး

    ခဲြခြါခ်ိန္
   ~~~~

   ေႏြရာသီ ေရာက္လာတာကိုက ေစာလြန္းတယ္...
   အဲသည္ေလာက္ မြန္းက်ပ္မယ္မွန္း သိခဲ့ရင္
   (အစကတည္းက)
   အသက္ရွဴတတ္ေအာင္ ငါ မသင္ခဲ့ပါဘူး...

   သစ္ပင္ေတြ ေသြ႔ေျခာက္
   အသံတစ္သံကို ေၾကာက္ေနရသလိုလို..
   အခ်စ္ေရ... တို႔စိတ္နဲ႔ တို႔ကိုယ္ပဲ
   သစ္ရြက္ေတြလိုပဲ အတူ ေၾကြပစ္လိုက္ၾကမယ္
   “ဘာ...ျဖစ္...လို႔...ခြဲ...ရ...မွာ...လဲ...ကြယ္”

   ျမက္ခင္းေတြ အျမဲစိမ္းေနတာ ျမင္ရေအာင္
   ဘ၀ကို... ေဘာလံုးကြင္းပဲ ျဖစ္လိုက္ေစ့ခ်င္ေတာ့တယ္...
   အခုေတာ့...

   ေႏြရာသီ ေရာက္လာတာကိုက ေစာလြန္း
   (မင္း...သြားမယ္ဆိုလည္း)
   စကားတစ္ခြန္းေတာ့ ႏႈတ္ဆက္ခဲ့ဖို႔ ေကာင္းတယ္။

   မင္းခိုက္စိုးစန္


   ေနာက္ဆံုးကဗ်ာ
   ~~~~~~~~~~

   ဘ၀ဆိုတာ
   ခဏေလးပါပဲ...တဲ႔။

   အခ်စ္ဆိုတာလည္း
   ဘယ္ေလာက္ႀကာမွာတဲ႔လဲကြယ္။

   ေနာက္ဆံုး.... ကဗ်ာ
   ေပ်ာက္ဆံုးမွာစိုး၊
   ျမတ္ႏိုုးသိမ္းထား၊ ရင္ခြင္ႀကားမွာ...
   ကာလႀကာေတာ႔..
   မင္ေရာင္ေဖ်ာ႔ညစ္
   ဒါ.... အခ်စ္လား။

   အခ်စ္ႀကာ... ႀကာ..
   အျပစ္ရွာေတြ႕၊
   ေမ႔ေမ႔မုန္းမုန္း၊ စာပန္းကံုးေလး
   သူ... ေပးခဲ႔ျပီ။

   ေပးခဲ႕တဲ႔...စာ
   ရင္မွာနာလည္း...၊
   (ဘ၀ဆိုတာေတာင္
   ခဏေလးပါပဲ....တဲ႔၊
   အခ်စ္ဆိုတာလည္း....
   ဘယ္ေလာက္ႀကာမွာတဲ႔လဲကြယ္)။

   ဒီလိုနဲ႔ပဲ
   ကိုယ္႔ရင္ထဲ
   ေႀကကြဲမ်က္ရည္ ၀ဲေတာ႔တယ္...။ ။


   ေမာင္လွမ်ိဳး (ခ်င္းေခ်ာင္းျခံ)

   ကစားစရာ ထင္ပါသလား
   ~~~~~~~~~~~~~~

   ခဏကေလးဆိုၿပီး
   ခရီးေ၀းထြက္သြားသူ...။

   အေဖာ္ဆုိၿပီး
   ထီးတည္းထားခဲ႔သူ ...။

   ပ်ားရည္တစ္စက္နင္႔
   ၀မ္းပ်က္ေစခဲ႔သူ ...။

   တကယ့္တကယ္ တြယ္တာသနား
   လားလားမဟုတ္ ထိလႈပ္ႏႈိးခတ္
   လမ္းၾကံဳျဖတ္ရံု
   မုတ္သံုမ၀င္ မုန္တုိင္းဆင္ဆဲ
   ဖြဲဖြဲေစြရြာ ရာသီဆိုးထဲက
   ယာယီမိုးကေလး တစ္ခုပါပဲ...။


   ေမာင္စိန္၀င္း(ပုတီးကုန္း)

   လြမ္းရဲတယ္
   ~~~~~~~~

   သူေမ႕ၿပီလား---
   လူေတြ႕ရန္မဆိုထားနဲ႕
   ႏွစ္ကုိယ္ၾကားရံု ဖုန္းဆက္တဲ႕ဓေလ႕ေတာင္မွ............
   ေၾသာ္----------မုန္းရက္ၿပီလို႕ထင္။

   ၾကားေယာင္ကာ
   နားေထာင္ရေတာ႕မလားရယ္နဲ႕
   သူ႕စကား မုသားေတာင္ယံုခ်င္တတ္သူမို႕
   (သူေျပာလွ်င္) ........
   ပံုျပင္ပင္ တကယ္မွတ္ျပန္ေတာ႕
   မလည္ပတ္သူလို သူၿငိဳျငင္။

   မလြမ္းတတ္လို႕လား
   လြမ္းတတ္သူ မပူရွိႏိုင္ပါ႕
   သူသိေအာင္ဘယ္လိုေျပာရမလဲ
   ဘယ္လိုေမာကာ ဘယ္ေလာက္ရင္ဆို႕ေပမယ္႕
   ေမာင္မို႕လို႕ သူစိမ္းျပင္ျပင္
   စိမ္းခ်င္ခ်င္နဲ႕ စိမ္းႏိုင္ရက္

   ေမာင္စိမ္းေပမယ္႕
   ရင္ၿငိမ္းေအာင္ အပူမသတ္ႏိုင္လို႕
   အပူဇာတ္ကို အခန္းဆက္ေနတဲ႕
   ပန္းသက္ေသ ေ၀ဒနာပြင္႕ေတြက
   လြမ္းရက္ရွည္ေၾကြကာ မရင္႕ျပန္ေတာ႕
   ေမာင္႔လို ဘယ္သူခြဲႏိုင္မလဲ
   ပူရဲတယ္ သည္ရင္ကၽြမ္းေအာင္
   လြမ္းေတာ႕ဆယ္သက္။


   ေမာင္စိန္၀င္း (ပုတီးကုန္း)


   ခ်စ္သူသိေလ
   ~~~~~~~~

   ပန္းပြင့္ရွိမွ၊ ရနံ႕ရတာ
   မဟုတ္ပါဘူး၊ ဖူးသည့္တစ္ငံု၊
   ထံုသည့္တစ္ပြင့္၊ နမ္းခြင့္တစ္႐ိႈက္၊
   ရရွိခိုက္မွ၊ ထာ၀ရတည္၊
   ကာလရွည္လ်ား၊ ႏွလံုးသားမွာ၊
   စဲြၿမဲစြာျဖင့္၊ ထံုနံ႔ယစ္ေ၀၊
   ပ်ံ႕ဆြတ္ေစ၏၊ ခ်စ္သူသိေလ ...

   မ်က္ႏွာေတြ႔မွ၊ ျမင္ခြင့္ရတာ၊
   မဟုတ္ပါကြယ္၊ ဘယ္ကိုေရာက္ေရာက္၊
   ဘယ္ေလာက္ေ၀းေ၀း၊ အေတြးမွာရွိ၊
   အၾကည့္မွာျမင္၊ သူပဲထင္တယ္၊
   ေကာင္းကင္လိုပဲ၊ ေမာ့ၾကည့္ဆဲမွာ၊
   ေတြ႔ႏုိင္ပါ၏၊ ခ်စ္သူသိေလ ...

   အသံၾကားမွ၊ နားမွာဆတ္ဆတ္၊
   ၾကားလာတတ္တာ၊ မဟုတ္ပါေလ၊
   စမ္းေရသံၾကား၊ သူ႔စကားရွိ၊
   ငွက္၏ေတးမွာ၊ သူ႔သံသာေတြ၊
   ႏႈတ္ေခၽြစကား၊ နားမွာတီးတိုး၊
   ဟိုး .. အရင္လို၊ ရႊင္ခ်ိဳၾကည္ျမ၊
   ၾကားေနရ၏၊ ခ်စ္သူသိေလ ...

   ခ်စ္သူသိေလ ...
   သတိရလွ်င္၊ ေဒသအကြာ၊
   ေနရတာကဲြ၊ ဘယ္လိုခဲြခြာ၊
   ဘယ္ေလာက္ကြာမလဲ၊
   ဘယ္မွာျဖစ္ျဖစ္၊ တြယ္တာရစ္ငင္၊
   ထာ၀ရထင္ေသာ၊
   ရင္ထဲအရိပ္၊ စဲြလန္းစိတ္ျဖင့္၊
   အိပ္မက္တိုင္းမွာရွိေနသူ ...


   ေမာင္စိန္၀င္း (ပုတီးကုန္း)



   “ စုမ္းမ”


   ဆယ့္ႏွစ္ႀကိဳး ကေ၀အတတ္နဲ႔
   (ငါ့ရင္ထဲက) မီးခတ္တဲ့ စကားလံုးေတြကုိ သတ္ၿငိမ္း
   အိမ္မက္သိမ္းတမ္း ျပဳစားတတ္တဲ့ `႐ြာသူ´ ေရ.....။

   ရင္ခုန္သံေတြကိုပဲ ေခါစာပစ္လုိ္ကတယ္....
   သခင္မ...ေပ်ာ္ပါ...ပါးပါ
   စားပါ...ေသာက္ပါ....။
   မ႐ုိမေသ တမ္းတမိတဲ့
   ေဟာဒီက အမိုက္အမဲကုိလည္း
   အျပစ္က လႊတ္ေတာ္မူပါ။
   မီးစ တစ္ဖက္ ေရမငတ္တစ္ဖက္နဲ႔
   အၾကည့္လက္လက္ေတြကိုလညိး
   ေပးသနားေတာ္ မူပါ....။
   ``တရား၀င္ စစ္ေၾကညာၿပီး မတြယ္ရာရရင္
   ဘာကုိမွ မလုပ္ခ်င္ဘူး´´ဆုိတဲ့
   ေဟာဒီက ငပ်င္းအတြက္
   လက္ေၾကာတင္းေအာင္ လြမ္းခြင့္ျပဳေတာ္မူပါ.....။ ။


   မင္းခုိ္က္စုိးစန္



   ေကာင္းကင္စိမ္း
   ~~~~~~~~~

   ညီမေလးေရ...
   မိမိကိုယ္ကိုသာ
   ခ်စ္ခင္တြယ္တာတတ္ၾကတဲ့
   ေလာကရဲ႕အလယ္မွာ
   ကိုယ့္ကိုယ္ကို မခင္တြယ္
   ရင္မွာႏြယ္ သံေယာဇဥ္ေတြနဲ႕
   မင္းကို ခ်စ္ေနခဲ့ရတာ
   ကိုကိုပါကြယ္။

   မင္းေျပာသမွ်
   သေဘာကို ရင္ခုန္
   မ်က္ႏွာေလး ျမင္ရုံနဲ႕
   မ်က္လံုးစံုမိွတ္
   ရင္ထဲၾကိတ္လြမ္း
   စိတ္ကူးေလးနဲ႕ နမ္းခဲ့ရတာ
   ကိုကိုပါကြယ္။

   ရင္မွီႏြဲ႕ဆိုး၊ ခိုကိုးဖက္တြယ္
   လက္သြယ္နယ္ခ်ဲ႕၊ ေကသာရဲ႕လိူင္း
   အနမ္းမိွဳင္းမိ၊ ႏြမ္းယိေခြယိုင္
   မျမင္ရ၊ မေနႏိုင္တာ
   ကိုကိုပါကြယ္။

   မနက္လင္းတာနဲ႕
   သက္ျပင္းတခါက်
   ခ်စ္သူကို သတိရတာ
   သဘာ၀က်ပါသလား။

   ဒါ....ထာ၀ရပါကြယ္
   တြယ္တာသမွ်၊ ယခုဘ၀
   ခဏဆိုတဲ့....ကာလရွည္မွာ
   ခ်စ္သူနဲ႕ အတူေနဖို႕အေရး
   ေတြးေတာျဖစ္မိ၊ ပီတိစိတ္ကူး
   သိပ္ရူးခဲ့တာ
   ကိုကိုပါကြယ္။

   မာယာအျပံဳး
   ဟန္ေဆာင္အျပံဳး တစ္ခ်က္အပင့္မွာ
   ငါ့မနက္ျဖန္ေတြ
   လြင့္ေျပးသြားတာ...
   ဘယ္သူ႔ေၾကာင့္ပါလဲ။

   ရက္စက္လိုက္တာ
   လုပ္ရက္လိုက္တာ
   ပက္စက္လိုက္တာ
   အၾကင္နာ ညီမေလးရယ္၊

   ကိုကို႔မ်က္ႏွာ
   တစ္ကမၻာ...ဆိုလို႕
   သာဓုေခၚ....
   ပီတိအလႊမ္း...
   ငါ့ကို ညာနမ္းသြားတာ
   ဘာေၾကာင့္မ်ားလဲကြယ္။


   ေမာင္လွမ်ိဳး (ခ်င္းေခ်ာင္းျခံ)၏ လက္ရာ ...
   ကင္းေစာင့္
   ********

   ငါဟာ ကင္းေစာင့္တစ္ေယာက္ပါပဲ၊
   တစ္ညလံုးမအိပ္စက္ျဖစ္ဘဲ
   အလြမ္းေတြနဲ႔ပဲ မိုးစင္စင္လင္းခဲ့တယ္ . . .

   “ ခ်စ္တယ္” ဆိုတာ . . .ငါ့ဘ၀ရဲ႕
   ဘယ္၀ါက်မွာမွ မသံုးဘူးေသးတဲ့
   ႀကိယာတစ္လံုးပါ။

   ႏႈတ္ခမ္းထူထူေတြနဲ႔ ေလွာင္ၿပံဳး
   မာယာမ်ားတဲ့ ငါးခံုးမေလးေရ . . .
   မင္းေၾကာင့္
   ငါ့အိပ္မက္ေတြ တစ္ေလွလံုးပုပ္ခဲ့ေပါ့ . . .။


   မင္းခိုက္စိုးစန္၏ ဘေလာ႔မွ

   ခ်ာတိတ္ကေလး တစ္ေယာက္အေၾကာင္း
   ****************************

   (၁)
   ကၽြန္ေတာ္ဟာ “မမ” ရဲ႕ ႏြားကေလးတစ္ေကာင္ေပါ့၊
   နစ္ခ်င္လြန္းလို႕
   ေရတိမ္တိမ္ကိုမွ လိုက္ရွာခဲ့တာပါ။
   (၂)
   အေ၀းေျပး လမ္းမႀကီးတစ္ခုလုံး ရင့္မွည့္ေနခဲ့ၿပီ
   ကၽြန္ေတာ္ . . . အိမ္ကို ဘယ္လုိျပန္ရမွာလဲ ?
   (၃)
   ငယ္ငယ္တုန္းက အတန္းထဲမွာ
   လက္လွဲၿပိဳင္ရင္
   အႏုိင္ရခ်င္တဲ့ ကေလးေလးတစ္ေယာက္ဟာ
   . . . . . . ကၽြန္ေတာ္ေပါ့။
   အခုေတာ့ . . .
   ေႏြေရာက္ရင္ သိမ္းဆည္းရတဲ့ အေႏြးထည္လို
   ကိုယ့္ကိုယ္ကို လုံးေထြးၿပီးေတာ့သာ
   ထုိးထည့္ထားလိုက္ေတာ့တယ္။
   (၄)
   အလြမ္းကို ၿဂိဳလ္စာေကၽြး
   ေငးၾကည့္ျခင္းနဲ႔ပဲ ေရမီးပူေဇာ္ခြင့္ျပဳပါ။
   (၅)
   ကၽြန္ေတာ့္ကို အျပစ္မတင္လိုက္ၾကပါနဲ႔ဗ်ာ . . . ၊
   မျမင္ဘူးတဲ့ လူအတြက္ေတာ့
   “မူး” ကိုလည္း “ျမစ္” လို႕ ထင္ခြင့္ရွိတယ္ မဟုတ္လား။

   မင္းခုိက္စုိးစန္၏ ဘေလာ႔မွ
"အျဖည့္ခံ"
ေ၀သမွ် မေၾကြတဲ့ပန္းပါ
မင္းမနမ္းခ်င္လဲ(လည္း) ပြင့္ခဲ့ျပီေလ
စိမ့္ထြက္သမွ် မခမ္းတဲ့စမ္းပါ
မင္းမေသာက္ခ်င္လဲ(လည္း) စီးခဲ့ျပီေလ
ဆိုေနသမွ် မဆံုးတဲ့ေတးပါ
မင္းမၾကားခ်င္လဲ (လည္း) သီခဲ့ျပီေလ
ျမဴတိမ္ကင္းျပီး သာတဲ့လပါ
မင္းအိပ္ေနလဲ (လည္း ) လင္းခဲ့ျပီေလ
ေတာင္ထိပ္က သစ္ပင္ရိပ္ထက္
ေတာင္ေျခက ေခ်ာင္းငယ္တစ္ခု ျဖစ္ခ်င္ပါတယ္
မ်က္ႏွာမသစ္ေတာင္မွ
(မင္းေမာတဲ့အခါ...)ေျခေဆးလုိ႔ရေအာင္ေပါ့..။

ေမာင္စိန္၀င္း(ပုတီးကုန္း)
အခ်စ္ဆိုတဲ့ ထရိုဂ်န္
*************
ေစာင့္ၾကည့္ေနတဲ့ႏွဳတ္ခမ္းေတြကလည္း ဘဝပြင့္ငယ္ကုိ အပီေထာင္းသြားခဲ့ျပီ။
ေလွ်ာက္မိေနတဲ့လမ္းေတြကလည္း တရာ့ရွစ္ဆယ္ ဒီဂရီ ေျပာင္းသြားခဲ့ျပီ။

အတိတ္မွာ အရက္စက္ဆံုးျမွားခ်က္နဲ ့စိတ္ပုိင္းဒဏ္ရာ ရခဲ့သည္။
စိတ္ဟာ တက္ခဲ့တုန္းကလို အရွိိန္အတိုင္း ျပန္ကာက်ခဲ့ျပီ။

ဒီလိုနဲ႕
အေတြးေတြက
ေသြးေတြကို
ဝမ္းနည္းျခင္းမ်က္ရည္အျဖစ္ေျပာင္း
လမ္းခြဲျခင္း သက္ေသအသစ္ေပါင္းလိုက္တယ္။

နင္ထပ္မလိုတဲ့ အထီးက်န္ေမတၱာေတြ
ရင္ဘတ္ဆိုတဲ့ မီးခံေသတၱာထဲမွာေသလို ့။

ႏွစ္လိုခဲ့တဲ့ ပရိုဂရမ္
အခ်စ္ဆိုတဲ့ ထရိုဂ်န္ဟာ
ရင္ခုန္သံကုိ ျမန္ေစ၊ ေႏွးေစ၊ ရပ္တန္ ့ေစသလား။

အခ်စ္ဟာ သူ ့ရဲ ့
အလွအႏုဆံုး လက္သီးနဲ ့
ဘဝတခုလံုး ဖ်က္ဆီးခဲ့တယ္။

ေကာင္းကင္ကို........ကဗ်ာ



   ရက္စက္တဲ့ ႏွဳတ္ခမ္းနဲ ့နမ္းမွ
   *********************
   သူက
   ဆူးေတြနဲ ့ရံထားတဲ့ ႏွင္းဆီ
   မီးေတာက္ထဲမွာ ပြင္ေနတဲ့ပန္း
   မာနေတာင္ထြတ္မွာ စံျမန္းေနတဲ့ နတ္သမီး
   သူ ့ရဲ ဆူးေတြက ျဖဴတစ္ေကာင္ရဲ ့ဆူးေတြထက္ ပိုျပီးေတာ့ ခၽြန္ျမတယ္။
   စကားတစ္ခါ ကၽြံလိုက္တိုင္း သူက ေျမြေဟာက္ တစ္ေကာင္လို ပါးျပင္းထတယ္။

   ငါကလည္း
   ခက္ခက္ကိုမွ လိုခ်င္တဲ့ေကာင္၊
   ရက္စက္တဲ့ ႏွဳတ္ခမ္းနဲ ့ နမ္းမွ ငါ့ပါးက အရသာရွိမွာ။
   စစ္သူၾကီး ဟန္နီေဘာ္လို အၾကမ္းတမ္းဆံုး လမ္းကိုပဲ ေရြးခ်င္တယ္။
   ဇာတ္ေတာ္ထဲက စူဠသုဘဒၵါလို မိန္းမမ်ိဳးနဲ ့ေတြ ့ခ်င္တယ္။
   ႏွလံုးသား ကြဲအက္လို ့ရႊဲနစ္ေနတဲ့ေသြးေတြနဲ ့
   မာနၾကီးတဲ့မိန္းမတစ္ေယာက္
   လက္နက္ခ်လိုက္မယ့္ အလံျဖဴေပၚမွာ
   အခ်စ္ဆိုတဲ့ စကားလံုးကို ထင္းထင္းၾကီးေရးခ်င္တယ္။

   ေကာင္းကင္ကို၏လက္ရာ......

   ကဗ်ာခ်စ္သူ
   ***************
   ငါဟာ ကဗ်ာလမင္း
   ညကိုခ်စ္လို ့သာတာ။
   ငါ ့နဂိုအစစ္မို ့ဝါတာ။
   ဘာေမွ်ာ္လင္ ့ခ်က္မွမပါဘူး
   ကမၻာဦး ကတည္းကလင္းခဲ ့တာ။

   ငါဟာ ေကာင္းကင္
   အျမင္ ့တက္ခ်င္စိတ္နဲ ့ငါေနတာ။
   ရင္ ့က်က္ခ်င္စိတ္နဲ ့ျပာေနတာ။

   ငါဟာ ကဗ်ာသီခ်င္းသီခ်င္တဲ ့
   မဟာ ႏွင္းဆီတပြင္ ့။
   ဥယ်ာဥ္မွာ ေမႊးပ်ံ ့ေစဖို ့အတြက္
   အႏုပညာေပးျဖန္ ့ေဝဖို ့ဟာ
   ပန္းပြင္ ့တိုင္းရဲ ့အလုပ္။

   ငါ ့ကဗ်ာသီခ်င္းသစ္ေတြ
   ကမၻာ ့သတင္းျဖစ္ေစရမယ္။

   ေလျပင္းေတြလာေျခြလို ့
   ေသမင္းဆီငါေၾကြသြားရင္ေတာင္
   ကဗ်ာေတြကိုစုပ္ခဲ ့တဲ ့ႏွဳတ္ခမ္းနဲ ့
   ကမ ၻာေျမကိုႏွဳတ္ဆက္နမ္းခဲ ့မယ္။

   ေကာင္းကင္ကိုေရးဖြဲ႕သည္။ ။
ပိုခ်စ္ရတဲ႔ အေႀကာင္းအရင္း
**************************

ခြဲခြာခက္ခဲ
တစ္သက္တြဲေပ်ာ္
လက္တြဲေဖာ္ေရ....။

ေႏြ..သို႕႕ ၊ ကူးသန္း
မိုးဦး....၊လမ္းေက်ာ္
ေဆာင္းေပၚ ၊ၿဖတ္ေၿပး...
ဘ၀၊ေ၀း....နီး
ဤခရီးကို
နည္းမ်ားစြာၿဖင္႔ လွမ္းခဲ႔တယ္ ။

လြမ္းလည္း လြမ္းဖူး
၀မ္းနည္းစူးရွ ၊ မ်က္ရည္ည....မ်ား
သမုဒယ....ေသြး ၊အယုအယေ၀းလို႕
အခုမွပဲ ေႏြးေတာ႔တယ္ ။

ေႏြးလက္စ မကုန္ခင္
ခံုမင္တြယ္ဖက္ ၊ ကိုယ္႔ရဲ႕လက္ေတြ
တုန္ယင္ထိတ္စိုး ၊ ေ၀းမွာစိုးလို႕
ၿမတ္ႏိုးဆယ္ဆ ခ်စ္ေတာ႔တယ္.....။ ။


ေမာင္လွမ်ိဳး (ခ်င္းေခ်ာင္းၿခံ)

ဖူးစာေရးနတ္သို ့
************
ညခင္းတို ခဏေလးမွာ
လမင္းလို ညီမေလးက
အဒိႏၷာဒါနာကုိခ်ိဳး
ငါ့အခ်ိန္မ်ား လာလာခုိးတယ္။

မာယာမ်ားတဲ့ ပန္းေလးေရ
ဂါထာမ်ားနဲ ့မန္းေဆးေတြ နင့္မွာရွိလား။
ပ်က္ျပယ္လုသြားတဲ့ ငါ့အိပ္မက္ေတြကို
အသက္ကယ္ကုစားဖုိ ့
သြားတက္ငယ္ တခုအားနဲ ့
တခ်က္ရယ္ကာ ျပဳစားလွည့္ပါ။

ေစာင္းတလံုးရဲ ႕ ဗီဇေလးမ်ားနဲ ့့ႏွဳတ္ခမ္းလႊာေရ
အေကာင္းဆံုး ဂီတေတးမ်ား ဖြင့္စမ္းပါဦး။
နင့္ရဲ ့
သကာစကားေလးေတြအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ ့
ငါ အားေဆးေတြထိုးပါရေစ။

ခ်စ္သူကုိ ကဗ်ာတပုဒ္အျဖစ္မွတ္
ႏွလံုးသားနဲ ့ေျခဆံုးေခါင္းဆံုး ဖတ္ၾကည့္ေတာ့
သူ ့အလွအပုိဒ္တိုင္းဟာ
ဘဝဆိုတဲ့ မျမင္မစမ္း ေတာလမ္းတခုက
မရလိုတဲ့ ဘဝင္ႏြမ္း ေမာပန္းမွဳေတြကုိ
အလိုအေလ်ာက္ပဲ သြားဖယ္မယ့္ အရာ
ကုိယ္တေယာက္တည္း နားလည္မယ့္ ကဗ်ာေပါ့။
သူနဲ ့ေတြ ့လိုက္တိုင္းမွာ
ဒုကၡအက်ိတ္ငယ္မ်ားဟာလည္း
လံုးဝ အဆိပ္ျပယ္သြားရတယ္။

ေၾသာ္…
အျမင္ကုိ ဖမ္းစားေနတဲ့ ပင္ကုိဟန္
ရင္ကိုယမ္းသြားေစတဲ့ ရႊင္ခ်ိဳသ႑န္ေလးေတြနဲ ့
သူ ့ုအလွေမွာ္ကို ခံစားခဲ့ရေတာ့
လူ ့ဘဝက အေတာ္ကိုတန္သြားခဲ့ရေပါ့။

ေဟာ ဟုိမွာ ေတြ ့လား
‘အလွ’စင္ေလးတခုေပၚမွာ
‘မ’..ယဥ္ေက်းမွဳေတြ ပန္ထားတဲ့
သူ ့မ်က္ႏွာနတ္ေရကန္ေလးဟာ
ကုိယ့္ ခ်စ္သူ ေငြလမင္းပဲ ဆိုတာကုိ
ဖူးစားေရးနတ္ေရ
ကူးကာေရးမွတ္။


ေကာင္းကင္ကုိ ၏ကဗ်ာ......

အခ်စ္ဆိုတာ
************
အခ်စ္ဆိုတာ တစ္လံုးတည္းနဲ ့ရသစံုေနတဲ့ သစ္သီး
အခ်စ္ဆိုတာ ႏွလံုးသားကုိ ထထခုန္ေစတဲ့ ပစၥည္း။

အခ်စ္ဆုိတာ လစ္ပိုေတြ အျပည့္ျဖည့္ထားတဲ့ အဏၰဝါ
ခ်စ္သူ႕စကားနဲ ့ဒုကၡေတြကုိ ပစ္ေပါက္လိုက္မယ္ အဖန္တရာ။

အခ်စ္ဆိုတာ လူပ်င္းေတြကုိေတာင္ တင္းေပးႏုိင္တဲ့ သံပတ္
အခ်စ္ဆိုတာ အထီးက်န္ေနသူေတြရဲ ့ေနာက္ဆံုးခံတပ္။

အခ်စ္ဆုိတာ မျမင္ႏုိင္တဲ့ ၾကိဳးတစ္ေခ်ာင္းနဲ ့ ပ်ံသန္းေနတဲ့ ေလတံခြန္
အခ်စ္ဆိုတာ ကဗ်ာမ်ိဳးေစ့ေတြ စီးဆင္းလာတဲ့ ေရတံခြန္။

အခ်စ္ဆိုတာ ေရေယာင္ေဆာင္ျပီး ၾကည္လင္ေနတဲ့ ဂ်င္အရက္
လူေတြကို ယစ္မူးေစႏိုင္ခဲ့တယ္ အစဥ္အဆက္။

အခ်စ္ဆိုတာ ႏွဳတ္ခမ္းေလးထဲက ခုန္ေပါက္ထြက္လာတဲ့ သကာ
အခ်စ္ဆိုတာ ထမင္းျပီးရင္ အေရးအၾကီးဆံုးေသာ အစာ။

အခ်စ္ဆိုတာ လွ်ာဖ်ားစက္ရံုေတာ္က ထုတ္လုပ္လိုက္တဲ့ သၾကားခ်ိဳခ်ိဳ ျဖစ္ပါသလား။
အခ်စ္ဆိုတာ ပါးစပ္ဖ်ားေပၚမွာတင္ တစ္သြားတဲ့ ေမတၱာတရား။

အခ်စ္ဆိုတာ မေပ်ာက္ခ်င္လို ့ တမင္တကာ ေမြးထားလုိက္တဲ ့အနာ
အခ်စ္ဆိုတာ အခ်ိန္ေတြေပးျပီး က်င္ယူထားရတဲ့ ရတနာ။

အခ်စ္ဆိုတာ အေရးတၾကီး အေဟာခံခဲ့ရတဲ့ တရား
အခ်စ္ဆိုတာ လူသားေတြရဲ ့အႏူးညံ့ဆံုးေသာ အမွား။

အခ်စ္ဆုိတာ အရာရာကို ေတာ္လွန္ရဲတဲ့ သူပုန္
တစ္ခ်ိဳ ့က်ေတာ့လည္း မိဘစကားဆိုတဲ့ ပုဝါေဟာင္းၾကီးေတြကုိ ျခံဳလို ့။

အခ်စ္ဆိုတာ တစ္ခ်ိဳ ့မိန္းမသားေတြ အတြက္ေတာ့ ထမင္းတစ္လုတ္
တစ္ခါတစ္ခါ သူတို ့ကို ေခါင္းေခါက္ေရြးႏုိင္မယ့္ ေဒၚလာတစ္ဆုပ္။

အခ်စ္ဆိုတာ ေကာင္မေလးေတြ အရမ္းကၽြမ္းတဲ့ ဂဏန္းသခ်ာၤ
ပုရိသေတြကုိ ခ်ိန္တြယ္ပစ္မယ့္ အံ့မခန္းပညာ။

အခ်စ္ဆိုတာ အရည္မမီလို႔ အပယ္ ခံလိုက္ရတဲ့ ဆန္ကြဲ
အခ်စ္ဆိုတာ ဖန္ထည္ထက္ေတာင္ ကြဲအက္လြယ္တဲ့ အသည္း။

အခ်စ္ဆိုတာ ၾကိတ္ျပီးတဲ့ အခါ အခ်ိဳကုန္သြားတတ္တဲ့ ၾကံဖတ္
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ သံေယာဇဥ္နဲ ့ျမတ္ႏိုးတတ္ဖို ့ေတာ့ လုိတယ္။

အခ်စ္ဆိုတာ ကမၻာကုိေမာင္းႏွင္ထားတဲ့ ေလာင္စာ
အခ်စ္ဆိုတာ ငါတို ့ကုိ အက်ဥ္းခ်ထားတဲ့ ေထာင္ပါ။

အခ်စ္ဆိုတာ ကၽြံမိရင္ ၾကိဳက္ၾကိဳက္ မၾကိဳက္ၾကိဳက္ ေနရေတာ့မယ့္ စခန္း
အခ်စ္ဆိုတာ ဂငယ္ေကြ ႔ ျပန္ေကြ ့ဖို ့ခက္ခဲတဲ့ လမ္း။

အခ်စ္ဆိုတာ ဘယ္ေတာ့မွ မတိတ္မယ့္မိုး
ေခ်ာေခ်ာ လွလွေလးေတြကို ျမင္ရင္ အသည္းႏွလံုးဆိုတာ ႏုိးတတ္တယ္။

အခ်စ္ဆိုတာ ႏွစ္ေယာက္တည္းနဲ ့စျပီးပ်ိဳးခဲ့တဲ့ ဥယ်ာဥ္
သံေယာဇဥ္ ႏြယ္ပင္ ေလးေတြကို စုခ်င္တယ္။

အခ်စ္ဆိုတာ လံုျခံဳမွဳကို ေပးစြမ္းႏုိင္တဲ့ အမိုး
အခ်စ္ဆိုတာ လူအလစ္ကုိ ေစာင့္ေနရတဲ့ သူခုိး။

အခ်စ္ဆိုတာ ပံုသ႑န္အမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ ့မွန္းဆရ ခက္တဲ့ မိုးတိမ္
အခ်စ္အေၾကာင္းကုိ ဖြဲ ့လိုက္တိုင္း ကုိယ့္လက္ကုိယ္ စိုးရိမ္တယ္။

ေကာင္းကင္ကို။ကဗ်ာ